𝑅𝑒𝑣𝑒𝑛𝑔𝑒 (𝓙𝓮𝓸𝓷 𝓳𝓾𝓷𝓰𝓴𝓸𝓸𝓴 𝓯𝓯)

13

Μετά από 2 χρόνια
"Αγάπη μου που είσαι? "
Έψαχνα στο σαλόνι τον ten.
"Στο μπάνιο είμαι. "
"Α οκαυ . Τι θες για πρωινο? "
"Ότι θες εσυ. Ότι και να φτιάξεις εγώ θα το φάω"
Είπε και βγήκε από το μπάνιο. Ήρθε κοντά μου και μου εδωσε ένα φιλί στα χείλη...
"Θες να φτιάξουμε μαζί το πρωινο? "
"Ναι παμε"
Είπε και πηγαμε στην κουζίνα...
Τελικά φτιάξαμε πανκεικς με πραλινα και ορεο... Καθώς τρώγαμε συζητούσαμε για διαφορα θέματα
"Εχω μια σκεψη... Αφου είμαστε τόσο καιρό παντρεμενοι εσυ έχεις παρει το δίπλωμα του ντετεκτιβ θες να κάνουμε ένα παιδι? "
Τον κοίταξα σοβαρά. Πήγα κοντά του και έκατσα πανω του.. Του έδωσα ένα γλυκό φιλί και τον κοίταξα
"Μωρό μου πρεπει να τελειώσω μια δουλειά που μου είναι πολύ σημαντική..... Αμα αυτή η δουλειά γίνει μπορουμε να κάνουμε όσα παιδια θέλουμε"
Είπα και τον ξαναφιλησα
"Δε θέλω να σε χασω από την δουλειά σου.. "
"Μην ανησυχείς δεν θα με χάσεις. Η Μίνα σου η γλυκιά σου Μίνα θα είναι μαζί σου για παντα"
Είπα και Ενώσαμε τις μυτες μας. Συνεχίσαμε το πρωινο και τοτε φυγαμε από το σπίτι. Αυτός στο νοσοκομείο και εγώ στο αστυνομικό τμήμα...
Εκεί είδα τα κορίτσια
"Καλημερα συνάδελφοι"
*καλημέρα "
Είπε η younlee
"Καλώς τα μάτια μας τα δυό. Για πες πως θα αρχισουμε παλι το σχέδιο? "
"Πολυ απλό.. Τους κατασκοπευουμε και καταγράφουμε τα πάντα... "
Κοίταξα την younlee και έφερε ένα λαπτοπ της αστυνομίας. Αρχιζε και έγραφε γρήγορα. Τότε ήρθε ο  Ryan
"Πιστευετε οτι θα τους πιάσετε? "
Τον κοίταξα
"Ναι... Γτ το έχουμε ξανακάνει αυτό"
"Ευτυχώς που έχουμε κρατήσει τις σημειώσεις μας από παλιά. "
είπε η yuna και άνοιξε το πινακα με τις σημειώσεις μας. Ο Ryan  ειχε μείνει.
"Κάτσε δηλαδή εσμεραλδα τι ήξερες για αυτόν? "
"Δεν με λένε εσμεραλδα Ryan.. "
"Και πως σε λένε? "
"Μίνα... Και τα είχα φτιάξει με τον κυριο Jeon jungkook... Με τρέλανε ο ιδιος και με έκλεισε στο τρελοκομείο. Ήθελα να μπει ένα τέλος όποτε το έσκασα και έφτασα στην θάλασσα. Μπήκα μέσα και εκεί γνώρισα τα δυο κορίτσια... "
"Η γνώμη μπορεί να είναι μια κατηγορία απέναντι του"
"Δεν μπορουν να με πιστέψουν γτ στα χαρτιά με έβγαλε ψυχικά αναταραχής... Ότι και να πω δεν θα το πιστέψουν"
"Εγώ πάντως σε πιστευω και θα σε υποστηρίξω...... "
"Θενξ Ryan...."
"Bingo μπήκα μέσα"
"Τα έλεγξες όλα? Δεν θα βρουν ποιος είναι και τι σωστά? "
"Ε ναι ρε... Τι σοι σχολή έβγαλα?! "
Είπε γελώντας η younlee
Τότε κοιταξαμε στην κάμερα..
Ήταν ο jungkook και με τους μπράβους του. Χτυπουσε μια κοπέλα.... Κοίταξα καλά... Ήταν η-η Lisa....
"Και μου έκρυψες τόσο καιρό που βρίσκονται. Τι φίλη είσαι εσυ??!!! "
"Γιατί θα τους σκότωνες ηλίθιε"
Αμέσως της έδωσε άλλο ένα χαστουκι. Αυτή έφτυσε κάτω και τον κοίταξε
"Έτσι και αλλιώς έχω στείλει κάτι ωραίους πυραυλους στο νοσοκομείο.. Θα περασουν ωραία"
Είχα μείνει άναυδη....
"Στείλε τώρα αυτό το βίντεο στον αρχηγό και όλη την παρακολουθηση σε εκείνον"
Είπα και άρχιζα να οπλίζομαι
"Που πας? "
"Να σώσω τον άντρα μου"
Είπα και βγήκα έξω
Ηρθαν και αλλά παιδια μαζί μου και η γιουνα... Όταν έφτασα στο νοσοκομείο ήταν αργά.... Το νοσοκομείο καιγόταν ολόκληρο. Φωνές τσιρίδες κλάματα γεμισαν εκεινο το μέρος. Λίγοι είχαν βγει έξω..
Τοτε αρχίζα να τρέχω προς το κτήριο
"Μίνα όχι!! "
Μπήκα μέσα και αρχίζα να τρέχω. Εκεί που άκουγα κλάματα τσιρίδες και ουρλιαχτά πηγαινα εκεί για να τους βοηθήσω... Λίγοι ήταν καλά.. Μερικοί ήταν ήδη καπνός.. Αρχίζα και έτρεχα
"TEN!! TEN!!!! ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΕΝ?!? "
Ειπα φωνάζοντας....
"Μίνα... "
Ακουσα μια αδυναμη φωνή. Έτρεξα στο δωμάτιο.... Από πάνω του ήταν μια μεγάλη κολώνα πλακωμενη στην κοιλιά του. Έτρεχε πολυ
Είχα βάλει τα κλάματα
Οχι οχι δεν θέλω να τον χάσω...
"Οχι οχι μην φυγεις μωρό μου, σε παρακαλωωω..... "
"Μίνα μου, αγάπη μου, ηλιαχτιδα μου.. Θα σε θυμάμαι για παντα... "
Κλαίγαμε και οι δυο μαζί. Του κρατουσα το χέρι και τον φίλησα στα χείλη μέχρι που ένιωθα πια πως είχε ήδη φυγει
"JEON JUNGKOOK ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΕ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ!!!? "
Είπα και αρχίζα να κλαίω περισσοτερο
"Σε αγάπη Τεν... Σε αγαπώ και εγώ.... "
Είπα και έκλεισα τα μάτια του.. Ήρθε ο   Ryan με δυο τρεις άντρες... Όταν με είδες έτσι κατάλαβε. Ήρθε κοντα μου
"Λυπάμαι... "
Έβγαλα την κολωνα με την βοήθεια των παιδιών . Μερικοί έσβησαν τις φωτιές. Τότε ήρθε μέσα ένα φοριο και τον βάλανε επάνω... Πηγαμε προς την κυρια έξοδο . Ο ryan με κρατουσε από το χέρι για να μην πεσω .. Έκλαιγα βουβά. Όταν βγήκαμε όλοι χειροκροτουσαν.. Υπήρχαν πολλα άτομα έξω... Που τους είχα βγάλει εγώ έγκαιρα..... Η Γιουνα ήρθε κοντά μου και με κοίταξε
Την αγκάλιασα αμέσως και αρχίζα να κλαίω με λυγμούς
"Πέθανε Γιουνα.. Ο Τεν πεθανε..... "
Δεν μίλησε και απλά με έσφιξε πιο δυνατά... Εγώ έκλαιγα... Ο Ryan ήρθε κοντά μου.....
"Πάμε κορίτσια? "
Τον κοίταξα...
"Ναι παμε"
Περνούσαμε από τα παιδια και τους μεγαλους που σώθηκαν.. Τότε είδα στον αέρα ένα ελικόπτερο.. Ήταν σίγουρο ότι είναι του jungkook.
Πήρα το πολυβολο του Ryan  και κοίταξα ξανά το πυροβολο
"JEON JUNGKOOK ΕΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ... ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΤΊΠΟΤΑ!! "
Είπα και αρχίζα να πυροβολω το ελικόπτερο... Έτσι έπεσε στην θάλασσα...
"Τον πουλο... "
Πηγαμε πισω στο αστυνομικό τμήμα και έκατσα στην θέση μου. Τότε ήρθε η younlee και ο αρχηγός. Η younlee με αγκάλιασε σφιχτά
"Τα έμαθα... Μείνει δυνατή"
Εσπασε την αγκαλιά και κοίταξα τον αρχηγό
"Μίνα.. "
"Αρχηγέ? "
"Λυπάμαι για την απώλεια σου.. Σίγουρα θες εκδίκηση για αυτό... Είμαστε έτοιμοι. Έχουμε όλα τα στοιχεία εναντίον τους. Χάρης εσας.. Εσένα..... "
"Τι μας έμεινε αρχηγέ? "
"Ναι παμε στην Κορέα και να τους πιασουμε.."
"Ποτε πρεπει να κάνω την κηδεία του άντρα μου"
Τότε ήρθε ο Ryan ανήσυχος
"Μίνα Μίνα!!! Ο Τεν δεν πεθανε... "
Τον κοίταξα άναυδη
"Τι? Και πως είναι. "
"Είναι σε μηχανική υποστήριξη . Πρέπει να βρεθεί δότης αίματος αλλά και στομάχου"
"Μα αυτό είναι αδύνατον.... "
"Δεν είναι. Υπάρχουν διάφορα στομάχια όπου αυτός μπορεί να κρατησει... Έχει μείνει το αίμα.... "
"Μπορείς να μου τον προσεχεις . Πρέπει να τελειωσω κάτι... "
"Έχεις τον λογο μου"
"Αρχηγέ ποτε πεταμε για Κορέα? "
"Σήμερα το βράδυ. Φυγε κάτσε με τις φίλες σου φτιάξτε βαλίτσες και ελα παλι πισω σήμερα κατά τις 22:00 . Θα φυγουμε μαζί... "
Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου και πηγα στο νοσοκομείο εκεί που νοσεί ο Τεν..
Στα κορίτσια είπα να περιμενουν στο σπίτι της Κωνσταντίνας....
Πηγα στο νοσοκομείο. Και πηγα να δω που βρίσκεται ο Τεν...
Τον κοίταξα από το παραθυρο... Ήθελα να βάλω τα κλάμματα
"Εσυ εισαι η Μίνα? "
Κοίταξα δίπλα μου και ειδαια κοπέλα. Είχε παρομοια χαρακτηριστικά με τον Τεν
"Ναι σας ξέρω? "
"Οχι δεν με ξέρεις. Είμαι η αδερφη του Τεν με λένε Tern.. "
"Εσυ εισαι η αδερφη του χάρηκα"
"Και εγώ "
Είπε και την αγκάλιασα
"Εσυ ήρθες για εκείνον? "
"Ναι και για να γίνω δότης"
"Αίματος? Θα αντέξεις? "
"Ναι αντεχω μην ανησυχείς"
"Όποτε ο Τεν... "
"Θα γίνει καλά"
"Αχ δόξα το Θεό..... Δεν φαντάζεσαι ποσο πολυ τρόμαξα να τον ακουω για τελευταία φορά..... "
"Μην ανησυχείς όλα θα πανε καλά"
Μου είπε και εγώ μετά από λίγο έφυγα. Πήγα στο σπίτι της Κωνσταντίνας και εκεί ήταν τα κορίτσια..
Έκατσα στον καναπέ και τις κοίταξα
"Σήμερα θα τελειώσουν όλα? "
Με ρώτησε η Κωνσταντίνα και την κοίταξα
"Οχι αγάπη μου. Σήμερα όλα αρχίζουν"
"Και πως θα τελειώσει όλο αυτή η φάση? "
"Όπως πρέπει. Θα παει εκεί που πρεπει ο jungkook. Και οι άλλοι θα σαπίσουν μεχρι να πεθανουν στην φυλακή... "
"Δλδ τι θα κάνεις στον jungkook? "
Ρώτησε η Yuna
"Θα τα δείτε όλα στις ειδήσεις. Λοιπόν συνάδελφοι και Κωνσταντίνα παω να παρω κάτι πράγματα και έρχομαι"
Ανέβηκα επάνω και πηγα στο δωμάτιο μου όπου σε αυτό  είχα τα πραγματα μου. Παρόλο που είμαι παντρεμενη με τον Τεν. Απλά ήθελα όλο αυτό να τελειώσει. Και να ζησω ήρεμα πια... Αυτό ήθελα 6 χρόνια..
Πήρα μερικά μαχαίρια και τα έβαλα στις θήκες της στολης μου. Πήρα ένα σακβαγιαζ και έβαλα μια δυο αλαξιες. Έβαλα και ένα ακόμη όπλο κρυμενο. Το πασπορτ και η ταυτότητα στην τσέπη. Έβαλα τα λεφτά μέσα και εναν χάρτη για το σπίτι των BTS. Κατεβηκα κάτω και είδα τα κορίτσια
Η Κωνσταντίνα με κοίταξε με ανησυχία
Αμέσως με αγκάλιασε
"Μην σκοτωθεις... "
"Μην ανησυχείς ξαδερφουλα θα είμαι πολυ προσεκτική"
Την εσφιξα στην αγκαλιά μου και μετα έκανα σήμα στα κορίτσια για να φύγουμε
"Θα επιστρέψω... Μέχρι τότε be careful"
Είπα με ένα χαμόγελο
Φυγαμε από το σπίτι και πηγαμε στο αυτοκίνητο μου...
"Καλώς τα μας... Πάλι εκδίκηση? "
Με ρωτησε η younlee
"Βασικά ποτε δεν τελείωσε η εκδίκηση μου... Ήθελε χρόνο και τρόπο... "
Είπα και έβγαλα ένα χαρτί που ήταν μεσα στο σακβαγιαζ
Το έδειξα στα κορίτσια και έμειναν
"Αυτό το έχω εδώ και 6 χρόνια. Από την στιγμή που σας γνώρισα. Όλα ήταν ήδη φτιαγμένα από τότε... "
"Μα πως και δεν μας το είπες? "
Είπε ενθουσιασμένη η Γιουνα
"Έκπληξη!! "
Είπα και γελασα
"Ουαου πως τα σκεφτόσουν όλα αυτά?"
"Κοίτα. Για αυτό υπάρχουν και οι πολλες εκδοχές. Μπορεί κάποια στιγμή να γίνει ένα θέμα όπως τότε που με πυροβολησαν και δεν μπορουσα να φυγω απο την Κορέα.. Αλλά έφυγα και όχι μόνη μου... "
" Ωραιο σκεπτικό αλλά τώρα δεν μπορώ να σκεφτω το μετά. Η κοιλιά μου ζητάει φαγητό "
Είπε η younlee με ένα βλέμμα  λες και θα πεθανει απο αφαγία...
"Παμε να φαμε στα McDonald's και μετά φευγουμε αμέσως στο τμήμα"
"Έγινε ντετεκτιβ"
............
Πηγαμε στα  McDonald's φάγαμε και πηγαμε στο τμήμα... Είδα τον αρχηγό και με κοίταξε
"Είσαι  έτοιμη ντετεκτιβ Lee? "
"Πανέτοιμη αρχηγέ... Όπως πάντα"......