Οι ημέρες στο κλειστό δωμάτιο ήταν αμέτρητες... Δεν τρώγαμε μόνο νερο.. Ευτυχώς υπήρχε εκεί μια τουαλέτα αλλιώς θα πεθαιναμε...Εχω γίνει το αδυναμη...
Έκλαιγα κάθε βράδυ αφου ο υπνος δεν με επαιρνε σκεφτωντας τις ωραίες στιγμές της ζωής μου...... Αλλά και τις άσχημες.......
Ήθελα να τον ξαναδώ.... Μια τελευταία φορά αφου ξέρω ότι θα πεθανω μια και καλή.....
Το μίσος που νιώθω για εκεινον το ξέρω δεν μπορω να φανταστώ ποσο μεγάλο είναι... Αλλά... Το μίσος προεκυψε από τα ερωτικά ενεργά μου συναισθήματα...... Τον αγαπουσα και πληγωθηκα για ένα ανθρωπο που το ειχα μέσα στην καρδιά μου....
Εκείνη την στιγμη στην βίλα των BTS
Ο rm κοίταξε τους άλλους
"Ποιος ήταν? "
Είπε με περιεργεια ο Jimin
"O baekhyunn"
"O baekhyunn ? Πως και ετσι? Τι σκαρώνει? "
Είπε ο jungkook
"Θα ακουστεί τρελό ... Έχει την Μίνα"
Ο jungkook αναπηδησε από την θέση του
"Ποια έχει? "
"Την Μίνα...... Είχες δίκιο στην αρχή. Η Μίνα συστήθηκε σε εμάς ως Εσμεραλδα..... "
Ο jungkook ήταν σε σοκ....
"Δηλαδή είχα το μωρό μου μπροστά στα μάτια μου και δεν σκέφτηκα τίποτα? "
Ήταν τόσο θυμωμένος και οργισμένος με εκείνη αλλά άφησε αυτά τα συναισθήματα στην άκρη... Του έλειψε. Η φωνή της , το άγγιγμα της... Αλλά αυτή δεν θέλει να τον δει. Έτσι αυτός νομίζει... Πως με τις βλακείες που έκανε δεν θα την έπαιρνε πισω......
"Και εσυ τι θα κάνεις ρε? Πήγε να σε τρελάνει"Ο σουγκα μιλησε
"Να πω μια αλήθεια. Καλά σου έκανε . Όπως λένε και μερικά άτομα karma is a bitch..... "
"Εντάξει σταματήστε να πετατε κακίες . Δεν σας τελείωσα. "
Είπε ο Rm . Όλοι τον κοίταξαν
"Πες μας"
Είπε ο Βι
"Μας προσκαλεσε την άλλη εβδομάδα για να δουμε το βασανιστήριο της"
" ΠΟΙΟ?! "
Ο jungkook σηκώθηκε επάνω οργισμένος...
"Αμα την πειράξει hyung θα τον σκοτώσω!!! "
"Επίσης ακουγόταν ένα ουρλιαχτό από μακριά. Γυναικείο.. Και δεν απηγαγε μόνο την Μίνα αλλά και τις φίλες της...... "
" Jhope παρε τις balckpink . Έχουμε δουλειά... "
"Τι δουλειά jungkook? "
Ο Jin τον κοιτουσε περιεργα
"Θα της παρουμε από εκεί..... "
Mina's POV
"Δηλαδή αυτό ήταν? Τελείωσαν όλα? "Με κοίταξε στενάχωρα η Younlee. Της απάντησα
"Όλα... Τελείωσαν... "
"Πάντως έστω αυτά τα 4-5 χρόνια που σε ξέρουμε περασαμε τα καλυτερα. Χάρις εσένα... "
"Ναι δεν θα ξεχάσω ποσο ωραία ήταν.... "
"Αντε αστυνομικές μου... Θα είμαστε μαζί και στην άλλη ζωή.. "
"Μίνα δεν θέλουμε να πεθανεις... "
"Αφου δεν πεθανα τότε θα πεθανω άυριο... "
Ειπα με ένα πικρο χαμόγελο με αγκάλιασαν τα κορίτσια...
Ναι όλα καταστράφηκαν........ Όλα....
Τότε ακουστηκε ενας ήχος μηχανής από έξω. αμεσως ο τοιχος προς την αυλή έσπασε ...
Σηκωθήκαμε αμέσως και τρέξαμε προς τα εκει"Ελάτε γρήγορα.. "
Ήταν εφτα αγορια. Ενας μου εδωσε το χερι του και ανέβηκα.
Τότε πηρα ένα τυχαίο πραγμα... Μμμ νυστέρι.... Αμέσως το πεταξα και πετυχε στο χέρι ενός μπράβου..."Μίνα τρέχα"
Έτρεχα όσο γρήγορα μπορουσα.... Έφτασα στα κορίτσια αλλά άκουσα ένα πυροβολισμο.. Αμέσως πηγα μπροστά και έφαγα την σφαίρα.. Αμέσως ένα αγόρι πυροβολει τον τυπο που με πυροβολησε
Έπεσα κάτω στο πατωμα.. Τα κορίτσια ήρθαν κοντά μου"Οχι.. Οχι γτ ήρθες μπροστά μου.. "
"Εγώ την ζωή μου την έζησα... Εσυ ακόμη.... "
Εκανα παυση.... Άρχιζα να αναπνέω βαθιά.....
"Οχι μην μας αφήνεις"
"Μακάρι να ήταν εδώ.... "
Είπα και δάκρυα βγήκαν από τα μάτια μου
Τότε ένα αγόρι με την στολή ήρθε κοντά μου. Έβγαλε την μάσκα... Ήταν αυτός....."Τόσο καιρό ήσουν εσυ....... "
Μου κράτησε το χερι σφιχτά. Άρχιζε να μου το φιλάει..
"Γτ? Γτ ? "
"Jungkook κάνε άκρη ήρθε ο γιατρός..."
Ήρθε ο γιατρος και σηκωσε την μπλουζα μου....
"Η σφαίρα χτυπησε στο στομάχι.. Πρέπει να παει στο νοσοκομείο αλλιώς θα πεθανει απο την αιμορραγία... "
Με σήκωσε σιγά σιγά και με έβαλε στο αμάξι. Ήμουν πισω μαζί του.....
"Μην φυγεις... Μείνε μαζί μου...... "
Είπε κλαίγοντας.... Έκλαιγα και εγώ μαζί του........
"Αλήθεια Μίνα συγγνώμη για όλα.... "
Ένιωθα τα βλέφαρα μου βαριά....
"Οχι μην τα κλεισεις... "
Όλα έγιναν αμέσως μαυρα.........

أنت تقرأ
𝑅𝑒𝑣𝑒𝑛𝑔𝑒 (𝓙𝓮𝓸𝓷 𝓳𝓾𝓷𝓰𝓴𝓸𝓸𝓴 𝓯𝓯)
أدب الهواةLee Esmeralda 23 ετών. Φευγει απο το σπίτι και εξαφανίζεται για 4 χρόνια και μετά επιστρέφει πισω στην Κορέα...παιρνει αποτροφια για το τελευταίο έτος στο πανεπιστημιο της Séoul. Εκεί γνωρίζει διαφορά άτομα αλλά το παρελθον ακόμη την στοιχειώνει...