Twelve Academy: The Beginning

the start

12 Academy
CHAPTER ONE

Having fun with my friends is one of the precious moments that I want to treasure forever. Where here at the park making some videos for our graduation from middle school and now we're ready for our next path to high school life. We decide to go to one school just to still stick together.

"Hey, Miyu ikaw na!" dinig ko na sambit ni Chiaka sa kain. "Tulala ka na naman diyan. Ano na naman ba iyang iniisip mo, ha?" dagdag pa na sabi sakin ni Chiaka, napangiti na lang ako.

"Just wondering if what kind of high school life will be waiting for us," sabi ko at napatingin naman sila sakin.

"Don't stress too much, Miyu. Just focus on what we're doing right now," mataray namang sabi ni Jaja.

Lumapit ako sa kanila and hinawakan ang video camera. Pinanood ko ang mga ginawa namin kanina. Bahagya akong napangiti na naging dahilan para mapatingin din sila sa video cam.

"Look Renji ang epic ng pagmumukha mo hahahaha" pang aasar sa kanya ni Maya

"Kelan ba naging hindi epic ang pagmumukha ng isang yan kapag binibigla ha?" Panggagatong naman ni Jusper na naging dahilan ng pagtawa naming lahat.

"Tumigil nga kayo, ako nanaman ang nakita nyo ah! Pagsasapakin ko kayo" kahit na masyadong brutal ang lalaking yan pagdating sa salita pero di naman nya kayang gawin samin, oo samin lang hindi ko alam kung bakit pero siguro dahil sa mahal nya kami kaya ganun? Oo siguro nga dahil dun.

"Hindi ka pa rin nag babago Renji di mo pa rin kayang gawin samin ang ginagawa mo sa iba hahahaha masyado mo naman kaming mahal pre" sabi pa ni Vinle

Ganyan kami kakukulit kapag magkakasama kami, isang ordinaryong grupo lang kami sa school namin pero kahit ordinary lang ang grupo namin di pa rin naman kami ginugulo ng mga mean group siguro dahil sa anak si Jaja ng may ari ng school. Naalala ko pa kung paano kami nabuo noon at hindi ko aakalaing dahil sa parusang yun mabubuo ang pagkakaibigan namin.

I was so busy doing my paper works ng bigla na lang may tumalon mula sa labas ng bintana papasok sa classroom ko, nagulat ako ng bigla na lang syang tumungtong sa desk ko. I was really shock way back then, kahit na may puno sa gilid ng bintana ko eh di pa rin sapat yun para lang matalon yun. But when reality strikes me ayun narealize ko na.

"My paper works" naiiyak kong sabi habang nakatingin dun sa paper works ko na hanggang ngayon eh naapakan pa rin.

"Ay hala sorry sorry sorry" sabi nya at di ko na napigilan pa napaluha na talaga ako.

Bakit hindi? Ngayon ipapasa yun and the hell! Hindi ko na kakayanin pang umulit yun dahil 30 minutes na lang kailangan ko ng ipasa yun and 3 minutes na lang tapos ko na sana ang ginagawa ko T_T umalis yung babaeng tumapak dun sa paper works ko at hinawakan ko naman yun. Im dead, super duper dead! T_T

"Im so sorry" sincere na sabi nya sakin pero di ko sya tiningnan

"Tapos ko na sana to eh T__T"

"Sorry talaga, hinahabol kasi ako nila eh" sabi nya sabay tingin dun sa baba kaya naman napatingin din ako. Nakita ko yung mga mean girls na nasa baba at nakanganga.

"Its okay, but Im dead kailangan na to ni ma'am" sabi ko at hinawakan ang ulo ko saka sinubsob ang mukha ko sa mesa

"Malakas ako kay Ma'am gusto mo tulungan kita? Halika dali" sabi nya then hinila nya naman ako "By the way Im Jaja" sabi nya sakin at ngumiti sya, anghel! Yan lang ang masasabi ko pero di sya babae kumilos para syang lalaki.