Koşarak eve geldik. aşırı yoruldum ama içimdeki korku beni hala koşmaya itiyordu. içeriye girdim komidinlere bakmaya bsşladım. işte buldum diye bağırdım be fotoğrafı kıvanç'a gösterdim. eski bir fotoğraf bu penceresi tırtıklı. sesim titreyerek anlattım. "annemin annesi, tam olarak on altı yıl önce öldü". Kıvanç'a kanıt olarak yanık izini gösterdim. neyseki kıvanç'ta farketmişti kadındaki yanık izini. arkadan sakinleştiri bir müzik açtım, kıvanç gitmesi gerektiğini söyleyerek evden çıktı. ortam sessizleşti sadece müzik sesi vardı ve düşünmeye başladım. bunları aileme söylememeye karara verdim. nasılsa inanmayacaklardı bana. pisikolok meseleleri falan başlatıcaklardı. sinirimi bozmamaya odaklanıp uykuya daldım.
