Başlangıç...

119 5 0
                                    

Gözlerimi açtığımda bana dik dik bakan iki kişiyi gördüm. biri babam birisi de beni getiren adam. adam ağır ağır dışarı çıktı. babamda kendime gelmemi bekledi. bir şeyler anlatıyordu. Yatılı okuldan bahsediyordu. annemi uzun zamandır görmüyorum. iş için yurt dışına çıktığından beri. 1 aydan beri. telefonumu elime aldım. babam onu dinlemediğimi görünce sustu. annemi aradım. meşgule attı her neyse deyip kapattım. aniden yerimden kalktım başım döndü sendeledim babam yardıma geliyordu. elimle dır işareti yaptım ve yürümeye başladım. serum iğnesini kolumdan söktüm ve fırlattım. şimdi daha iyiyim diye mırıldandım ve kapıdan çıktım. hasta insanları görmekten sıkıldım. veya insanları görmekten sıkıldım. hastane kapısından çıktım. arka bahçeye doğru yürüyordum. ayağıma taşlar batıyordu aldırmadım devam ettim. hastane yüksek bir tepedeydi. arka bahçedeki bariyerleri aştım biraz daha ilerledim. şimdi ise tam ucundaydım. evet yüksek bir tepenin ucundaydım. derin bir nefes aldım. kendimi dinliyordum. ve babam arkamdan bağırdı. herşeyi bozdu. huzurumu bozdu. bariyerlerden atlayıp babamın yanına geçtim. odaya çıktık. kıyafetlerimi giydim. sorduğumda hiçbir doktordan izin almadığını söyledi. beni şaşırttı. bu kuralcı adam kuralları ihlal etmişti. Tekrar aşağıya indik. babam beni bırakan adama teşekkür etti. kafede oturmuş bizi bekliyordu. adamın yüzüne umursamaz bir bakış attım ve yürümeye devam ettim. arabaya bindim. babamda arkamdan geldi. 1 saate yakın bir süredir arabadayız ve ne sorduysa cevap vermedim. hala öğrenmeye çalışıyordu. onlar kimdi. bana neden bulaştılar. Sadece okula gitmek istediğimi söyledim ve beni okula bırakmak zorunda kaldı. dişlerimi sıktım ve arkasından lanet diledim. kapıdan girdim. sınıf öpretmenine selam vermedim. neden 2. derste geldiğimi öğrenmeye çalışıyordu. yüzüne baktım. anlamsız bir bakış olmasına özen gösterdim ve sustu. önüne döndü. Kapıyı çalmadan içeri girdim kapıyı geri kapatmadım. özür dilemeden yerime oturdum en arka sıraya. telefonumu çıkardım sessize almadım ve arkadaşlarıma gizli numaradan toplu bir mesaj gönderdim. 40 saniye içinde hepsi telefonuna baktı. "kimseye güvenme" herkes birbirine anlamsızca bakarken ayaklarımı sıranın devamına uzattım ve cebimden kulaklığımı çıkarıp müzik dinlemeye başladım. 5 tane şarkı geçirdim ve hoca yanıma geldi. Bana dik dik baktı. ne dedim ukâla bir şekilde. kulaklığımı çekti. Elinden geri aldım ve ayağa kalktım. "Ben buraya para veriyorum. ister seni dinlerim ister dinlemem. Sen bana karışamazsın" dedim ve sınıftan çıktım. tenefüste sınıfa geri döndüm. hepsi bana dik dik bakıyordu. içimden geçirdim. çünkü hepsinin çekeceği vardı...

Alay.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin