Basketball

Chapter 37

tuluyan na kaming nakapasok sa loob..Pagpasok mo pa lang makikita mong maganda at napakagara dahil maganda itong tingnan nakita nanin ang principal na nakaupo sa kanyang upuan at nakatalikod sa amin..umupo kaming dalawa ni Sharlie sa upuan sa harap ng mesa parang kaharap lang nong principal

"What do you need girls?"malalim nyang tanong

"umm...kung maaari po sana kung ano ang totoong dahilan kung bakit ninyo ipapasara ang school na ito hangang JS prom na lang next week"buong lakas kong sabi habang si Natasha nanginginig na sa takot

Sa totoo lang kasi lahat ng studyante dito takot sa principal namin bukod sa ito ay strikto at parating highblood na parang na menopause..ang kangang mata na kulay green na para bang nakakatakot tingnan kapag nagtitigan kayo, parang may something na bahid ng lungkot,galit,at iba pa.
ngayon humarap sya sa amin at seryoso kaming tiningnan dalawa ni Natasha..

"Why did you asked girls?"malalim na seryosong tanong nya at tiningnan kaming dalawa ni Natasha..shemay ang mata nya!

"uumm..kasi po..nacurious lang po kami at nahinayang kasi po maganda naman po itong school na ito tapos isasarado lang e halos naging parte na po ito ng buhay naming dalawa at ng iba pang studyante na pumapasok dito"pwew! pinagpawisan ako sa speech ko ah..di ko ineexpect na yon ang sasabihin ko

Bigla syang tumayo sa kinauupuan nya at naglakad lakad hangang sa pumunta sya sa isang sulok at may kinuha.. At bumalik ulet sa kinauupuan nya

May pinakita sya sakin..

"You see this?" I just nod

"This is my only daughter..but she's already dead last week lang.."malungkot nyang sabi

"I'm sorry ma'am"

"Ang totoo nyan sya ang may pangarap nito..sabi nya sakin nong bata pa sya gusto daw nya magpatakbo ng isang sikat na school for all girls kaya pinatayo ko itong school for her para sa exact age nya sya na ang magcocontrol ng school na ito...BUT...everything changed nong namatay lang sya..halos iyak ako ng iyak sa bahay namin at pinapabayaan ko na ang school na ito hangang sa nalaman ko na sa sobrang pabaya ko dito..I lost 1 million money at di ko alam kung asan na at sa school yon at nalaman ko sa secretary ang nagnakaw non kaya hinanap ko sya sa mga pulis and the day of it also namatay ang asawa ko... sa sobrang pagkalasing nya dahil namatay ang anak namin naaksidento sya sa kotse at.."biglang tumulo ang luha nya

"he's dead, he is already dead"sabay iyak nya..nabigla si Natasha sa naging reaction ni ma'am

"Nong..namatay sya..yong company namin mawawala na dahil nabaon rin ito sa utang kaya baon baon rin ito sa utang and..ng dahil dito napagdesisyon ko na isarado na itong school na ito at ibenta sa mga banyaga para makabayad sa nawalang pera dito at sa kompanya namin pero kahit hindi na anh kompanya namin ang school na lang"mahabang paliwanag nya..

Grabe! Di ko alam na yan pala ang pinagdaanan ni principal naaawa ako sa kanya una nawala anak nya sunod nawala asawa nya tapos pati na rin ang kompanya at school mawawala rin?! Di ako makakapayag pati school!

tiningnan ko ng mabuti yong batang nasa picture..siguro kaedad ko lang sya or older ako sa kanya ng 1 year, she's so pretty sayang di ko na sya nameet dahil namatay na sya..

"Principal! May magagawa po ba kami para isave yong school namin?! Para di na ito isarado?!"desperadong sabi ni Natasha

"I..I guess not..pero kung incase meron sasabihin ko agad sainyo"

"Salamat po.."sabi ni Natasha

Tiningnan ko ulet yong nasa picture..parang familiar sya sakin at parang ang gaan ng loob ko sa kanya