Part 49

54 3 0
                                    

*Λαρα:[Ακούω φωνές και χτυπήματα στην πόρτα.. Όμως δεν φωνάζει η μαμά μου, αλλά ο Άρης.. Χωρίς να το σκεφτώ πολύ σηκώνομαι και παω να ανοίξω.. Ξεκλειδώνω και βγαίνω σιγά-σιγά και κλείνω την πόρτα πίσω μου, γιατί δεν ήξερα αν ήταν και η μαμα μου εκεί.. Τελικά δεν ήταν.. Βγαίνω και βλέπω τον Άρη αναστατωμενο..] Καλημέρα Άρη.. Τι έγινε;; γιατί κανείς έτσι πρωί-πρωί;;
*Αρης:Εξαφανίστηκε..
*Λαρα:Τι;; τι λες πρωί-πρωί;;
*Αρης:Λαρα ο γιος μου εξαφανίστηκε.. Χτυπάω την πόρτα και δεν παίρνω απάντηση, πάω να μπω μέσα και είναι κλειδωμένη η πόρτα.. Η μηχανή του είναι εδώ, αλλά δεν ξέρω αν έφυγε με καμία δικια σου ή αν πηρατε καμία καινούρια..
*Λαρα:Πήραμε μηχανές αλλά μην ανησυχείς.. [άρχισα να γελάω.. Ο καημένος τρόμαξε και ο δικός μου μέσα κοιμάται σαν βόδι..] Άρη, ηρέμησε.. Έλα.. [ειπα και άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα και την ξανα εκλεισα και κλείδωσα κι ολας.. Ο Άρης είδε τον Λεόν να ξαπλώνει και ανακουφιστηκε και εγώ είχα σκάσει στα γέλια.. Πήγε και τον σκουντουσε να ξυπνισει.. Γέλασα για λίγο..]
*Αρης:Έχασα την μισή μου ζωή.. Μην γελάς.. [ειπα και γελάσαμε μαζί..] γιατί δεν ξυπνάει;;
*Λαρα:Να τον ξυπνισω εγώ;;
*Αρης:Ως τι παρακαλώ;;
*Λαρα:Πάντως όχι ετεροθαλής αδερφή του.. [ειπα και γελάσαμε..] σαν κοπέλα του.. [ειπα και με κοίταξε περίεργα..]
*Αρης:Σου το ζήτησε;;
*Λαρα:Ναι καιρό τώρα..
*Αρης:Αααα μάλιστα.. Οπότε να φανταστώ ότι έτσι κοιμάστε;; μην τον ψάχνω στο δωματιο του..
*Λαρα:Ναι.. Να έρχεσαι από εδώ πρώτα.. Αν δεν μαλώνουμε κοιμάται εδώ.. Να τον ξυπνισω τώρα;;
*Αρης:Παρακαλω, περάστε.. [ειπα και έκανα μια ψευτο υπόκλιση και γελάσαμε..]
*Λαρα:[πήγα και ανέβηκα στο κρεβάτι, τον πήρα αγκαλιά και άρχισα να τον φιλαω,μου χαμογέλασε και γύρισα στον Άρη και με κοιτούσε χαρούμενος..] και έτσι ξυπνάμε τον Λεόν.. Καλημέρα μωρό μου.. [ειπα και άνοιξε τα μάτια του, με το που είδε τον πατέρα του αναπηδησε.. Εγώ και ο Άρης σκασαμε στα γέλια..] σιγά μωρέ.. Πως κάνεις έτσι;;
*Λεόν:Με φιλησες μπροστά στον μπαμπά μου;;
*Αρης:Με την ευχή μου πάντα..
*Λαρα:Άρη.. Θα τον ζουρλανουμαι.. Είναι πρωί ακόμα.. Μόλις ξυπνισε.. [είπα και γελάσαμε.. Πήγα στον Λεόν και χώθηκα στην αγκαλιά του και τον φίλησα.. Δεν έκανε κάτι.. Πήρα τα χέρια του και τα έβαλα στην μέση μου.. Τον ξαναφιλησα και ανταπέδωσε.. Γύρισα προς τον Άρη και μας κοιτούσε χαρούμενος..] και έτσι ξυπνάμε πλέον τον Λεόν.. [του λέω και γελάει..]
*Αρης:Μία χαρά σε περιποιηται η μικρή βλέπω..
*Λεόν:Και που να δεις και άλλα.. [ειπα και γελάσαμε..]
*Αρης:Σου έχει βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι..
*Λεόν:Και λίγα λες.. Στο τρέξιμο με έχει.. [ειπα και γέλασε και την φίλησα στο μέτωπο..]
*Λαρα:Ναι, ε;;; δεν έχεις δει τίποτα ακόμα.. Πρέπει να ετοιμαστείς για τον αγώνα..
*Λεόν:Μαζί μου θα έρθεις και μαζί μου θα φύγεις δεν θα οδηγήσεις..
*Λαρα:[είπε και του βούλωσα το στόμα..]
*Αρης:Γιατί δεν θα οδηγήσει;; τι έχει;; τι τρέχει παιδιά;;
*Λαρα:Μπράβο μωρό μου.. Δεν ήξερε κάτι.. Τώρα τι κάνουμε;;
*Λεόν:Του το λέμε..
*Αρης:Τι τρέχει παιδιά;;
*Λαρα:Α... Α.... Α... Άρη;; [ειπα και κούνησε καταφατικά το κεφάλι του, για να συνεχίσω.. Έβγαλα τον επίδεσμο από το χέρι μου και άφησα εκτεθειμένα τα χαρακωματα μου..]
*Αρης:Δεν το στραμπουλιξες;;[ειπα με θυμό, επειδή μου είπε ψέματα και μου κούνησε θετικά το κεφάλι της..] και εσύ την καλυπτες όλο αυτόν τον καιρο;;[ειπα στον γιο μου και μου κούνησε καταφατικά το κεφάλι του..] τι είναι αυτά;; ξέρεις τι μπορούσες να πάθεις;; δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα..
*Λεόν:Μην της φωνάζεις.. Φτάνει.. [ειπα και την έχωσα μέσα στην αγκαλιά μου..] δεν την έκανα να σου το πει για να της φωνάξεις.. Της έχω φωνάξει και εγώ και η Maggie αρκετά για αυτό το θέμα.. Απλώς ήρθε η ώρα να μάθεις το τι έκρυβε..
*Λαρα:[φίλησα στο μάγουλο τον Λεόν και έδεσα τα χέρια μας και τα δάχτυλα μας.. Έδωσα στον Άρη το χέρι μου με τα χαρακώματα για να το επεξεργαστεί..] μην πατήσεις επάνω στις πληγές μόνο.. Δεν κλείνουν.. Ή θα περάσει αρκετά πολύς καιρός για να κλείσουν.. Ειναι καιρός να μάθετε και οι δύο όλη την ιστορία.. Αλλά θα σας την πω γρήγορα, γιατί έχεις αγώνα αγάπη μου και δεν θα τον χάσεις.. [ειπα και εσφιξε λίγο ακόμα το χέρι μας..] λοιπόν.. [ειπα και τους είπα την ιστορία με κάθε λεπτομέρεια..] αυτά.. Δεν θέλω να με λυπάστε τώρα που ξέρετε την αλήθεια.. Ήμουν και είμαι κοριτσάκι του μπαμπάκα τι να κάνουμε;; τον αγαπούσα πολύ και ακόμα τον αγαπαω, έχασα το στήριγμα μου.. Έχασα την Γη κατω από τα πόδια μου.. Πλέον είμαι ελεύθερη.. [ειπα και έκανα λίγα βήματα προς το θρανίο μου.. Ανέβηκα επάνω και κατέβασα ένα κουτί που είχα μέσα τα διάφορα κοπίδια που χρησιμοποιούσα.. Με κοιτούσαν και οι δύο με περιέργεια.. Τους κόντεψα και άνοιξα το κουτί μπροστά τους.. Ο Λεόν σαστησε και ο Άρης αν κατάλαβα από την έκφραση του και τρόμαξε και εκπλαγηκε πολύ.. Πήρα το κουτί στα χέρια μου και το έδωσα στον Άρη..] δεν τα χρειάζομαι πλέον.. Θέλω να τα εξαφανίσω.. Βοήθησε με.. Χωρίς να πάρει χαμπάρι η μαμά μου.. Δεν τα χρειάζομαι πλέον.. Έχω τον γιο σου.. Έχει φροντίσει να καλυφθούν πλήρως οι πληγές του παρελθόντος και προσπαθεί καθημερινά ώστε να μην υπάρξουν άλλες ούτε στο παρόν, αλλά ούτε στο μέλλον και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.. [ειπα και τον αγκάλιασα.. Ο Λεόν ανακουφιστηκε μπορώ να πω.. Τον είδα ότι ηρέμησε.. Ο Άρης χαμογέλασε στην εικόνα και είμαι σίγουρη ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω του..]
*Αρης:Αυτά δεν τα χρειαζόσουν εξαρχεις.. Ξέρεις ότι μπορεί να είχες
*Λαρα:Πεθάνει;; ναι.. Αυτός ήταν ο σκοπός μου.. Να πάω στον μπαμπά μου..
*Αρης:Μου επιτρέπεις να είμαι ο μπαμπάς σου;; να σε αγαπάω και να σε προστατεύω όπως αυτός, και στα καλά και στα κακά.. Αλλα θα πρέπει να μου υποσχεθείς πως όταν κάτι πάει στραβά,θα έρχεσαι και θα μου μιλάς και δεν θα κάνεις μόνη σου πράξεις που μπορούν να σε βλάψουν..
*Λαρα:Το εννοεις;;
*Αρης:Ναι.. Θέλεις;;
*Λαρα:Ναι.. [ειπα και τον αγκάλιασα..] τι λες;; θα με βοηθήσεις να τα εξαφανίσουμε;;
*Αρης:Πες πως έχουν εξαφανιστεί ήδη.. Αγόρι μου πάνε να ετοιμαστείς.. Να φάμε πρωινό και φύγαμε..
*Λαρα:[έφυγε,εγώ φίλησα τον Λεόν και τον έδιωξα να ντυθεί.. Έφυγε πήγε ντύθηκε, φάγαμε και φύγαμε με την μηχανή του.. Είμαστε πλέον στο γήπεδο.. Έχει έρθει ολη η παρέα και καθόμαστε μαζί.. Μόλις είδα την Maggie έτρεξα προς τα πάνω της.. Και πηδηξα στην αγκαλιά της..]
*Maggie:Τι έγινε ρε τρελή;; και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω..
*Λαρα:Είπα τα πάντα στον Αρη και στον Λεόν για τα χαρακωματα[ειπα και με κοίταξε με βλέμμα αγελάδας] και του ζήτησα βοήθεια για να ξεφορτωθώ τα κοπίδια και με βοήθησε, επίσης εχθές το βράδυ έμαθε για εμένα και τον Λεόν και εγκρίνει φουλ, μας έδωσε και την ευχή του και θα παντρευτεί την μάνα μου.. Για μια φορά στην ζωή μου πάνε όλα μια χαρά.. Είμαι χαρούμενη ξανά μετά από τόσα χρόνια.. Και φταιει ένα αγόρι γιαυτο.. Ποιος θα μου το έλεγε;;ειμαι χαρούμενη Maggie μου..
*Maggie:Φαίνεται.. Μπράβο σου κορίτσι μου.. Εσύ λάμπεις ολόκληρη.. Καλά έκανες, εφόσον σε βοηθησε.. Χαίρομαι για εσένα κολλητούλα, σου αξίζουν τα καλύτερα.. Έπρεπε επιτέλους να βρεις κάποτε την αληθινή αγάπη..
*Λαρα:[ήταν τα μόνα λόγια που είπε και ξεκίνησε το παιχνίδι.. Βλέπω εδώ και λίγη ώρα που έχει ξεκινήσει και δεν έχω πάρει τα μάτια μου πάνω από το γήπεδο και συγκεκριμένα από τον Λεόν..]
*Νικος:Δεν ήξερα ότι σου αρέσει τόσο πολύ το ποδόσφαιρο.. Τι προσυλωση είναι αυτή;; [ειπα και γελάσαμε όλοι..]
*Λαρα:Σσσσςςς παίζει ρε.. Θέλω να ακούω και να βλέπω.. Βούλωσε το..
*Λια:Πω, πω σοβαρεψαν τα πράγματα..
*Λαρα:[έβαλε γκολ.. Ξεκινήσαμε να φωνάζουμε όλοι μαζί από τις κερκίδες.. Εκεί που τον ακούω να φωνάζει..]
*Λεόν:ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΉ ΎΠΑΡΞΗ ΠΟΥ ΥΠΆΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.. ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΣΉΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ... [ειπα και φώναξα με όλη μου την δύναμη καθώς κοιτούσα προς τις κερκίδες και προς την πλευρά που καθόταν με τα παιδιά..]
*Λαρα:[όταν τον είδα να με κοιτάει απλά τα έχασα.. Νομίζω ότι έλιωσε η καρδιά μου.. Είδα τον Άρη που με κοιτούσε με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά υπονοώντας πολλά και ότι μόλις ο γιος του έκανε δήλωση για εμενα και μου αφιέρωσε όλο το παιχνίδι.. Χαμογέλασα πίσω ενώ όλη η παρέα με κοιτούσε ξαφνιασμενη..]
*Σισι:Είναι τρελός..
*Μαξ:Για την κυρία από εδώ.. [ειπα και έδειξα την Λαρα..] Αλλά και γενικά δεν πάει πίσω.. [ειπα και γελάσαμε..]
*Λαρα:Ρε άστε το μωρό μου ήσυχο.. [ειπα και ξεπατώθηκαν στα γέλια..]
*Γιώργος:Μόλις σου αφιέρωσε το γκολ του;;
*Νικος:Το γκολ σε πείραξε εσένα;; εδώ της αφιέρωσε ολόκληρο παιχνίδι..
*Λια:Δεν το πιστεύω..
*Maggie:Σε αγαπάει..
*Λαρα:Εγώ ακόμα περισσότερο.. Κάθε μέρα όλο και περισσότερο..
*Maggie:Το καλό που του θέλω να μην σε πληγώσει..
*Λαρα:Δεν θα το κάνει.. Δεν θα το κάνει ποτέ.. [κάθομαι βλέπω το ματς.. Δίνει ημιχρονο ο προπονητής και κατεβαίνω με τα παιδιά κάτω για να τον δω.. Με το που με βλέπει μου κανει νόημα να πάμε μέσα. Τραβάω και την Maggie με τον Νίκο μην υποψιαστεί κάτι κανεις και πάμε μέσα στα αποδυτήρια.. Βλέπω ότι υπάρχουν και άλλοι αθλητές και δεν μπαίνω μέσα, θα τον εκνευριζε και επειδή ξέρω ότι είναι γυμνοί καλύτερα να μείνω έξω.. Μετά από λίγο ήρθε και με σήκωσε στην αγκαλιά του.. Κοίταξε λίγο γύρω του και μετα με φίλησε.. Χαμογέλασα και με άφησε κάτω και μου έπιασε το χέρι και έμπλεξε τα δάχτυλα μας, χαμογέλασα στην εικόνα..] είσαι τρελός.. [του είπα και με κοίταξε λίγο περίεργα..] μου αφιερώσεις όλο τον αγώνα;;
*Λεόν:Γιατί όχι;; εγώ παίζω έτσι και αλλιώς.. Χαίρομαι που είσαι εδώ μια τόσο σπουδαία μέρα για εμένα και ήθελα να σου το δείξω.. Στο κάτω-κάτω στο κορίτσι μου τον αφιέρωσα όχι σε καμία άγνωστη..
*Νικος:Και κατάφερες να το δείξεις σε όλους μας..
*Λαρα:Ο Άρης με κοίταξε κατευθείαν μόλις το είπες..
*Λεόν:Αφού το ξέρει και εγκρίνει.. Το κατάλαβε πιθανότατα..
*Λαρα:Είμαι σίγουρη πως το κατάλαβε.. Είσαι τρελός,αλλα σε αγαπάω.. Σε αγαπάω πολύ.. [ειπα και ορμηξα στα χείλη του.. Μετά από λίγο με απομάκρυνε γιατί άκουσε το σφύριγμα του διαιτητή για να ξεκινήσουν και λίγο πριν ανοίξει η πόρτα από τα αποδυτήρια μπόρεσα και ξεκολλησα από πάνω του.. Μου άφησε ένα φιλί στο μέτωπο και έφυγε γρήγορα και εγώ βγήκα με ένα χαμόγελο και πήγα και έκατσα ξανά στην θέση μου.. Το ημίχρονο ξεκίνησε δυνατα με την ομάδα του Λεόν να βάζει το ένα γκολ πίσω από το άλλο.. Βλέπω την ώρα και περιμένω να τελειώσει το ημίχρονο.. Από εκεί που κοιτάω τον Λεόν να τρέχει με την μπάλα στα πόδια του, τον βλέπω ξαφνικά να είναι ξαπλωμένος στο πάτωμα από τρικλοποδια.. Τον βλέπω να κρατάει το ποδι του και έχει σκιστεί η καρδιά μου.. Σηκώθηκα επάνω και ξεκίνησα να φωνάζω] ΦΆΟΥΛ.. ΦΆΟΥΛ.. ΦΆΟΥΛ.. [και ξεσήκωσα το πλήθος.. Και άρχισε να φωνάζει και αυτό.. Νευριασα πιο πολύ και ξεκίνησα να φωνάζω στον ανώμαλο διαιτητή που δεν έλεγε τίποτα.. Αφού δεν φώναξα ότι ειναι πουλημένος τυχερός είναι.. Κόλλησα επάνω στα σειρματα που είχαν οι κερκίδες και ξεκίνησα να ξαναφωναζω.. Είδα τον Λεόν να μην σηκώνεται και πήγα να φύγω να μπω μέσα μα με σταμάτησε η Maggie.. Είχα δακρύσει.. Τον έβλεπα ανυμπορο και δεν μπορούσα να πάω κοντά του.. Με έβαλε στην αγκαλιά της να με ηρεμήσει..]
*Maggie:Τι πας να κάνεις;; δεν θα πας πουθενά.. Βαθιές ανάσες.. Ηρέμησε.. Είναι δυνατός θα σηκωθεί και θα παίξει.. Για εσένα, θα το δεις..[ειπα και ένα χαμόγελο φάνηκε στα χείλη της..]
*Λαρα:[βγήκα από την αγκαλιά της και έτρεξα και κόλλησα επάνω στα σειρματα, γύρισα και είδα τον Άρη πως με κοιτούσε.. Ανησυχουσε και εκείνος.. Είδα τον Λεόν να σηκώνεται επιτέλους και να με κοιτάει μέσα στα μάτια.. Ο ηλιθιος ο διαιτητής αποφάσισε να δωσει το φάουλ στον Λεόν.. Τον κοίταξα με περιφανεια και του έκανα νόημα με το κεφάλι να συνεχίσει και να σκίσει.. Παίρνει θέση και τον βλέπω ότι δυσκολεύετε λίγο να πατήσει το πόδι του.. Θα του σπάσω τα μούτρα του παπαρα που του το έκανε.. Αμα ηταν η ζήλια ψορα.. Μπορούσε να τον σκοτώσει ή να τον αφήσει ανάπηρο.. Βλέπω τον Λεόν να δυναμώνει ταχύτητα και να περνάει τους παίκτες έναν-έναν με διαφορετικές τρίπλες και έχω μείνει άναυδη.. Τον βλέπω που κοντεύει στο τέρμα, ετοιμάζεται και σουτάρει.. Η μπάλα μπαίνει και το ημίχρονο τελειώνει.. Έχουν ξεσηκωθεί όλοι..Ο αγώνας τελείωσε 15-13 η ομάδα του Λεόν κέρδισε και τα 8 γκολ τα έβαλε ο Λεόν μου.. Εγώ χοροποηδαω σαν λαγός από την χαρά μου και τον βλέπω που με κοιτάει.. Βγάζει την μπλούζα του και ακούω επιφωνήματα από κορίτσια πίσω και μόνο που δεν της έχω σφαξει.. Το κατάλαβε ότι ζήλεψα και πέταξε την μπλούζα κάτω και σηκώθηκε και φώναξε..]

Χει,χει,χει,χελλου... Τι μου κάνετε αναγνωστακια μου;;; πως μου είστε;;; εγώ είμαι καλά και το ελπίζω και το εύχομαι για όλους σας... Στεί σείφ... Κισις μέχρι το επόμενο παρτ😎👑

Δεν είναι αδερφός μου και δεν θα γίνει ποτέ αδερφός μουWhere stories live. Discover now