Geleceğin Sırrı...

15 - Dönüş

Mael'in gözünden

Epey yüksek bir yerden aşağıya doğru düşüyordum. Galiba bu sefer öleceğim. Ölümü bu sefer görüyorum. Lavlarda ölümü tadıyordum. Ama şans eseri kurtuldum. Bu sefer gittim tahtalıya...

O anda tentenin üstüne düştüm. Hiç olmazsa düşüş hızım azalmıştı. Şanslıydım. Oradan da yere atladım. Ama birinin üstüne düşmüştüm. Bu kişi Lucia'dan başkası değildi!

Lucia: Sen de kimsin?

Mael: Şşt! Beni belli etme!

Lucia: Mael!

Mael: Belli etme dedik be kızım!

Lucia: Na nasıl? Sen oradan mı atladın?

Mael: Şimdi anlatamam Lucia! Çabuk laboratuvara dönmemiz lazım.

Lucia: Beni takip et Mael.

Mael: Tamam Lucia.

Lucia'yı takip ettim. Gizlene gizlene gidiyorduk yolda. O sırada üç asker gördüm yolda. Onlar da bizi farketmiş olacak ki yanımıza geldiler.

Asker 1: GFr. MaLe! Yüzbaşı Will'i vurmaktan hakkında yakalama kararı çıkmıştır!

Demeye kalmadan o askeri silahımla vurmuştum. Lucia'yı arkama sakladım. Ben de çöp konteynerının birinin arkasında siper aldım. Diğer iki askerle çatışmaya başladım.

Onları da yendikten sonra silahlarını ellerinden aldık ve silahları Lucia'nın çantasına koyduk. Sonra da oradan uzaklaştık.

Geçen bir saatin ardından laboratuvara varmıştık.

Mael: Ayaz ve Elsa nerede?

Lucia: Onlar da seni aramaya çıkmışlardı. Nerede bunlar?

Mael: Bilmiyorum.

Lucia: Neler oldu sana böyle? Vücudun yanmış!

Mael: Hem çarpıldım! Hem de lavların etkisiyle vücudum yandı!

Lucia: Demek ki kötü olaylar yaşamışsın!

Mael: Eh işte! Ama aklım sayesinde oradan kurtuldum.

Lucia: Bana neler yaşadığını anlatamayacak mısın?

Mael: Lucia çok yoruldum. Ayaz ve Elsa gelince anlatsam olur mu?

Lucia: Olur Mael! Bugün dinlenelim.

Mael: Demek yakalama kararı çıkmış çoktan.

Lucia: Sen yüzbaşıyı mı öldürdün?

Mael: Mecburdum Lucia! Yaşadıklarımı anlatsam daha iyi anlarsın beni.

Lucia: Anlat Mael!

Mael: Ayaz ve Elsa gelsin o zaman anlatırım.

Lucia: İnat etme Mael!

Mael: Ben sana dargınım. Senin yüzünden esir düştüm askerlere!

Lucia: Benim yüzümden mi? Asıl senin ahmak kafan yüzünden esir düştün askerlere! Beni sevmiyormuş! Sevmezsen sevme Fransız!

Mael: Benim ailem var Lucia! Geçmişe döneyim yeter ki!

Lucia: Çocuğun var mıydı peki?

Mael: Vardı Lucia.

Lucia: Kim bilir ne kadar üzülmüşlerdir senin gitmene.

Mael: Ağlamışlardır belki de. (gözünden yaş gelir) Bak ben de ağlıyorum.

Lucia: Sakin ol Mael! İnşallah çocuklarına bir gün kavuşursun!

Mael: İnşallah Lucia!

Lucia: Ayaz ve Elsa dönmedi hala. Gece de oldu şimdi.

Mael: Ne yapacağız?

Lucia: Yarın onları arayalım Mael!

Mael: Tamam Lucia. Ben yatıyorum şuraya.

Lucia: İyi geceler...

Mael: Tatlı rüyalar...

Ayaz'ın Gözünden

*Tak*

Gözümü açtım, yaşıyorum.. nasıl ya? Ölmüş olmam lazımdı, Silah elimden fırladı. Etrafıma baktığımda.. Kahretsin. Herkesin ortasında bunu denersem biri beni durdurur tabii. 

Polis: Ne yaptığını sanıyorsun?

Ayaz: Öldür beni! 

Polis: Saçmalama! 

Ayaz: Ulan, Kahretsin.. Sizin ben. 

Polis: Defol.

Bizde polisin salağına denk geldik, adam beni tanımadı lan! Neyse bu daha iyi oldu, beni alacaklar sorguya çekecekler sonrası mapus derken.. Öldürmez de bunlar beni.

Kararımı verdim, Elsa.. Sensiz olmuyor anla.. En iyisi köprüden kendimi atmak. Evet! En mantıklısı bu, Haydi o halde.

Köprüye gidiyorum, yolda kafamı eğerek yürüyorum ki kimse beni görmesin tanımasın. İşte.. Köprüye gelmeyi başardım. Tellerden atladım ve evet, Köprünün kenarındayım. Aşağısı su değil. Normalde su olması gerekmez mi?

Sanki benim için yapılmış bir köprü, altım şehir.. Evler ve beton. Tam aradığım gibi.. 

Plan belli, Yavaşça kendimi aşağı bırakacağım.. Haydi o zaman, Son dakikaların bunlar Ayaz, keyfini çıkar..

Tam kendimi bırakacakken ardımda bir ses duydum ve irkildim.

Elsa: Ayaz.

Ayaz: Elsa.. Canım, Bak. Yanına geliyorum. Sabret az kaldı.

Elsa: Yapma bunu.

Ayaz: Ne? Hayır Elsa, Yanına geleceğim.

Elsa: Ayaz. Ben yokum artık, Hayatını yaşa.. Üzme kendini.

Ayaz: Bunu nasıl söylersin, Sensizken ben nasıl bu dediklerini yapayım.

Elsa: Ben öldüm Ayaz, Ben gerçek değilim.. Kendine gel ve bunu yapma.

Ayaz: Ama.. 

Elsa: Kendine gel! 

Elsa bir anda kayboldu, gözümü kapatıp açmamla beraber o.. o yok oldu. Yavaş ve sakince bu yerden çıktım ve yoluma devam ettim. 

Köprüden iyice uzaklaştım, Nereye gidiyorum bilmiyorum ama Elsa'nın söylediklerini düşüneceğim.. Biraz kendime vakit vermem gerekli..

 Sen Haklısın Elsa, Hayat devam ediyor.. Sensizlik çok zor olsa da devam ediyor, Şimdi Mael'i bulmam lazım.. En azından bir kardeşim var ve o Hayatta, En azından öyle umuyorum!