Hadi biraz da Murat Ceylan sunucu iken kaos olursa ne olur şeklinde bir bölüm okuyalım ansmammsmadna
Bugün birleşme öncesindeki son parkur oyunuydu ve iletişim oyunuydu. İki takım da bu sebeple çok gerginlerdi.
Gönüllü takımı iki haftadır iletişim alamıyordu, ünlüler ise iletişim konusunda gönüllülere sağlam denecek bir fark atmışlardı.
"Evet arkadaşlar, bugün birleşme öncesinde iletişim konusunda size çok güzel bir haberim olacak." Demişti Murat iki takıma bakarak. "Bugün ailenizden bir kişi ile görüntülü konuşabileceksiniz."
Bu cümle ile iki takım da adeta çökmüştü. Özelikle de gönüllüler.
Izzy ve Clary'nin gözleri dolmaya başlamıştı. Geçen hafta arkadaşlar ile mesajlaşma ödülü kazanmışlardı, ondan önce ailelerinden mektup da almışlardı ama şu an ilk kez ailelerinden birisi ile birebir iletişim halinde olacaklardı.
"Evet Magnus, seninle konuşmak istiyorum. Sen bu aile ödüllerinde biraz duygusal oluyorsun anladığım kadarıyla."
"Evet... aileme özellikle de anneme çok düşkün bir insanım. Onlardan kolay kolay ayrı kalamam ve buraya geldiğim günden beri onları ne kadar sevdiğimi bir kez daha anladım. Uzun zamandır da ödül kazanamıyoruz. Bugün dört kolla değil gerekirse sekiz kolla bu ödüle asılacağız."
"Anlıyorum seni. Özlem bir başka oluyor tabii Survivorda. Peki Alec, senden söz almak istiyorum. Sen genelde duygularını fazla belli etmiyorsun."
"Evet Murat, ben acısını içinde yaşayan bir tipim. Ayrıca mesleğim gereği ailemden uzun süreler uzak kaldım ve özlem başa çıkabildiğim bir durum. Sadece kız kardeşim için daha sıkı asılmak istiyorum çünkü Izzy bu konuda benden daha hassas."
"Duygusuz." Diye Magnus'a fısıldadı Raphael. "İnsan ailesini hiç özlemez mi?"
"Eminim özlüyordur. Sadece belli etmiyordur. Bazı insanlar böyledir Raphael, duygularını içinde yaşamayı tercih ederler."
"Alec bana iyi bir oyuncu gibi geliyor, hepsi bu. Oyunculuk mesleğine burada da devam etmeyi tercih ediyor."
"Bu kadar kötü niyetli olma Raphael." Deyip önüne dönmüştü Magnus. Alec'in duygusuz olduğunu ya da oynadığını düşünmüyordu çünkü.
Sonrasında oyuna geçilmiş, ilk tur seçimleri yapıldıktan sonra oyun başlamıştı.
Oyun denge ağırlıklı bir oyun olduğundan Magnus için ideal bir oyundu. Denge konusunda herkesi cebinden çıkarabilirdi.
Alec ise denge oyunlarından oldum olası nefret ediyordu.
İlk tur 4-2 skor ile gönüllü üstünlüğü olmuş çok geçmeden fark kapanmış ve skor 6-6ya gelmişti.
"Magnus, bu sayıyı alman lazım. Çok önemli sayı."
Magnus şu an Jace ile yarışa çıkıyordu ve Jace de henüz sayı kaybetmemişti.
"Hiç şansın yok." Dedi Jace oyun başına geldiklerinde. "Dengede iyisin ama atış güç atışı. Ne yazık ki güç denince akla benim adım geliyor."
"Parkur sonunda görüşelim Jace. Arkamdan topladığın nalları oyun sonunda sana hediye edeceğim."
"Rüyanda sanırım." Deyip alaycı bir şekilde gülmüştü Jace. "Güç oyununda ağlıyordun."
"Survivor güçten ibaret olsaydı her sene en güçlüyü şampiyon yaparlardı. Ama Survivorda karakter şampiyon yapar."
"Bu durumda sen şampiyon olamayacaksın."
