8 yarışmacı, performans ödülü yemeğini yemek için onlar adına hazırlanmış masaya doğru ilerlemeye başlamışlardı.
Raphael ve Simon birbirinden en uzak noktalara otururken (masanın iki köşesine) Clary ve Izzy Simon'ın çarplazlarına oturdular. Alec Izzy'in yanına otururken Luke ve Maia da Clary'nin yanına oturmuştu ve dikdörtgen masada Magnus'a kalan tek yer Alec'in yanı olmuştu.
Magnus kendisine kalan yere yerleştiği zaman Alec ona küçük bir bakış atmıştı.
"İyi oyundu."
"Teşekkür ederim, aynı şeyi düşünüyorum."
"Bayağı yorulduk bu oyunda." Dedi Maia söze girerek. "Gerçekten rakibim de çok iyiydi. Tebrikler Isabelle."
"İnsanlar sürekli tek yeteneğinin makyaj yapmak olduğunu söyleyip duruyordu ama öyle olmadığını göstermiş oldum."
Masadakiler buna gülerken masaya yiyecekler gelmişti. Hepsi açlık etkisi ile yemeklere adeta dalmışlardı.
"Bu arada ayağın iyi mi?" Dedi Alec Magnus'a bakarak. "Sakatlık ciddi değilmiş sanırım."
"Küçük bir burkulma. Normalde hissetmem bile ama buradaki şartlar zor olduğu için daha fazla hissetmişim ağrısını. O gün senin de modun düştü biraz, fark ettim."
Alec bu söz karşısında biraz utanmıştı. Bu kadar hassas bir yapısı olduğunu insanların bilmesini genelde istemezdi.
"Biraz panik oldum tabii ki. Yani sonuçta birisinin sakatlanması güzel bir durum değil."
"Benim sayemde oyunu aldınız, rakibin kalmadı resmen." Dedi Magnus gülerek.
"Benim rakibim normalde de yok aslında, senin de arada iyi olasın tutuyor."
"Tabii tabii öyledir."
"Ama yine de... seninle rakip olmak daha eğlenceli."
Alec bunu dedikten sonra Magnus'a göz kırpmıştı. Magnus nedense bir saniyeliğine bu şeyin hoşuna gittiğini düşündü ama sonra hemen bu düşünceden uzaklaştı. Onun göz kırpması neden hoşuna gidecekti ki?
Yeme faslı bittikten sonra herkes birbirine kısaca hoşcakal diyerek iki ayrı yöne doğru gittiler. Ama Magnus da Alec de bir süre bu konuşmanın etkisinden çıkacak gibi görünmüyorlardı.
....
Başlasın bakalım... etkileşimler...
