Karanlığa Öfkeli

6.Bölüm 'Emanet'

İpek'in Anlatımıyla:

Ayşe'nin yanına gelince çantasını alıp, tam çıkacak olduğunu fark ettim. Yanına gidince hemen bir sevinç çığlığı atıp ,nerde olduğumu sorgulamaya başladı."Bir yerlere oturup konuşuruz ama önce ben patronla görüşmeyi düşünüyor-" diyecektim ki

Ayşe "Seninde bilmediğin şeyler var.Önce ilerdeki kafeye gidelim sonra konuşuruz ve patron burda değil ayrıca da konuşmana gerek kalmayacak o yüzden hadi gidelim ."deyince kafamda soru işaretleri olsa da gidince konuşuruz diye sustum. Kafeye doğru ilerledik.Sakin bir kafeye gelip oturunca içerinin çok kalabalık olmamasına sevinip boş bir yere oturduk.

Ayşe " Önce sen anlat bakalım nerelerdeydin ve niye haberim olmadı?" diye sitem eder gibi sorunca hızla her şeyi baştan sona anlattım .Babamla ilgili gereksiz sorular sormamasına şükrettim ki zaten Ayşe her şeyimi bilirdi.Annesiyle annemde tanışıyorlardı ve o çocukluğumdan beri yanımda olan tek kişiydi.Konuşmanın aralarında o da babama çok sinirlendi özellikle de hiçbir şey yok gibi birden bire çıkıp her şeyi altüst etmesine o da kızdı.

"Adama bak ya sen bunca zaman neler çek,yanında olmasın.Sonra birden bire yanıma almam gerek diye tam düzene sokumuşken her şeyi o da hayatının içine soksun.Bende diyorum kim bu gelip çalışmayacak diyenler?" deyince şaşırıp

"Ne!?"diye bağırdım bir anda sonra etraftaki bir kaç kişi bakınca utanıp Ayşeye baktım.

"Kızım onu anlatacaktım işte.Birkaç adam geldi sonra dedi ki İpek Korkmaz bura da artık çalışmayacak tabi patron ilk sordu siz kimsiniz falan bir tanesi seni ilgilendirmez bu dedi .Sadece haber vermek için geldik deyip gittiler ."

"Hiç şaşırmadım karışmadığı şey kalmadı zaten telefonumu da aldılar "deyip somurtunca

Ayşe sırıtarak"Karaoğlan almıştı ha?"deyince bende göz devirip " Ne alaka şimdi?" dedim.

"Bir şey demedim ki kızım .O almadı mı sonuçta?Hem adı neydi ?" diyip daha da sırıtmaya başladı.

" Adını bilmiyorum ve bilmekte istemiyorum"dedim gözlerimi kısıp şüpheli gibi Ayşeyi süzdüm ve "Ayrıca telefonumu o aldı evet ama senin bu yüzünde ki aptal sırıtış ne şimdi?"dedim

Ayşe daha da sırıtarak "Doğruyu söyle nasıl bir şey gideri var mı?"

"Ayşe kızım Allah aşkına saçmalama ya gideri yokta olsa bile odun resmen .Bir uyuz yani daha yeni tanıştık ama tanıyıp tanışacağıma pişman oldum"Sonra bir an düşündüm telefonunu alırken masaya uzandığında,kokusunu almıştım.Ne güzel kokuyor dedim bir an .."Kaba bir kere çok kaba...ama bir de ..yani koku -"diyince Ayşe hemen sevinçli bir çığlıkla

"Ne kokusu!?" diyince irkilip kendime geldim ve " Ne bağrıyorsun kızım ya? Kendi bile odun gibi kokuyor bildiğin odun diyecektim.Sonuçta kütük, ayrıca sen ne sandın?"deyince
Ayşe "Ya he he şimdi sen, senin bezindeki boku bilen arkadaşına yalan söylemeye mi çalışıyorsun?"

"Iy ne iğrençleştin Ayşe ha, neyse kapat konuyu Allah aşkına şimdi daha önemli konular var mesala yeni bir telefon falan almam lazım ama hiç param yok."diye somurtunca

"Kızım param yok falan deme şimdi elimin tersiyle çarpıcam, ben maaşımı aldım bugün, var paramız."deyince gülümseyip

"Ayşe o senin paran böyle bir şeyi isteyemem senden "desemde Ayşe göz devirip