İpek Anlatımıyla.
Yaslandığım kapıdan kalkarak ,kendimi toparladım.Oda da biraz oyalandıktan sonra evin zili çaldı.Hemen aşağıya indim gülümseyerek.Ayşe gelmişti ama çok sinirli gözüküyordu.Yine de beni görünce Ayşe de gülümseyerek bana sarıldı ve kulağıma
"İyi misin?" diyince
"Şimdi iyiyim." dememle Ayşe kıkırdayıp kollarımdan ayrıldı.Babam yemek masasında oturmuş çayını yudumluyordu.Ayşe babama doğru bakıp "Rıfat bey değil mi?" dedi .Ayşe'nin bir şey dememesi için kolunu tutup kulağına "Sakin ol..lütfen." deyince .Ayşe nefesini verip "Her neyse" dedi ve babama gözlerini devirdi.Babam bu tavrı anlayamadı ama üstünde durmadı.Emir ayağa kalkıp başıyla Ayşeye selam verdikten sonra Ayşe'nin arkasından gelen sarışın bir çocuğa
"Hiç gelmeseydin Burak "diyince çocuğun isminin Burak olduğunu öğrenmiş oldum.Çocuk önce babama baş selamı verip sonra sırıtarak Ayşeye baktı ve "Bağzı pürüzler çıktı ama hallettim "dedi.
Ayşe önce Burak'a gözlerini devirip ,sonra bana dönüp" Bebeğim odan nerede?.. Çünkü burada bazı oksijen israfları yüzünden nefes alamıyorum." dedi.
Burak hemen Ayşe'nin arkasında ,yaklaşıp bir kaç adım attı ve "Tabi gel şöyle göstereyim." deyince Ayşe hemen arkasını dönüp "Ne diyorsun sen be?!" diye çemkirince.Burak ,Ayşeye bir kaç adım daha yaklaştı aralarında çok az bir mesafe kala "Bebeğim dedin ya ..Bebeğim" diye Ayşeye hitap edince ,Ayşe gözlerinin içine bakarak. Cürretkarca biraz daha yaklaşıp "Oksijen israfı" deyip geri çekildi .
Ardıdan Burak tam bir şey diyordu ki ,Emir öksürünce herkes ona baktı.Emir gözleriyle babamı gözterdi.Babama bakınca sinirli ve pür dikkat bize baktığını gördük.Ben Ayşe'nin koluna girip "Hadi biz projeye " dedim.
Yukarı çıkınca Ayşe çemkirmeye başladı.
"Kim bu çocuk ya !Ne sanıyor kendinin?Utanmaz ...Şeytan diyor yapıştır bir tane nevri dönsün."
Ayşeye ben kıkırdayınca Ayşe sinirle "Ne gülüyorsun kızım?Gülme bak valla şimdi seninde nevrini döndürcem...Adam bizim popomuza şaplak atsın ama sen hala gül !" deyince bir an gülmemin arasında "NE?!" dedim.
"Ayşe başından anlat bakim.Sapık herif, popona mı vurdu?Şimdi gösteririm ben ona " deyip tam kalkmıştım ki Ayşe " Kızım sakin ol ya!Sen beni bilmiyor musun ?Ben ona gününü göstermez miydim sanki ha?! Adamı ısırmış olmasaydım gösterirdim ama işte öyle bir şey oldu.." diyince yeni bir şok dalgasıyla
"NE?! Ya Ayşe beni çıldırtma anlat şunu baştan." deyince oturdum ve Ayşe anlatmaya başladı.
"Bak ben geçen akşam bizim lisedeki kızlarla bara gittik.Tabi ben içtim ama çok değil .Sonra birinin üstüne su döktüm .Bu da aşağıdaki Öküzdü işte.İlk su dökülünce bu başladı 'napıyorsun sen!' diye bağırmaya sonra kafası kalkıp beni görünce 'hiç sorun değil ödeşiriz' diyip bana yaklaşınca ,yapıştırdım tokatı sonra 'seninle anca böyle ödeşiriz!' deyip .Yanımdan geçen kızın içkisini aldım yüzüne çarpıp çıktım." Ayşenin dediklerini dinledikçe şaşkına döndüm.Ayşe devam etti
"Sonra bu beni almaya gelince ben bunun nerden bileyim arkadaşı olduğunu .İndi arabadan sonra bana 'sen?!' diye çıkışınca korkup .."
"Eee korkup ?..Söylesene Ayşe çatlatma insanı !"
"Ama azıcık ..çok azıcık kızabilirsin .O yüzden söz ver bana kızmayacaksın?"
Neye kızmayacaktım anlamadım ama yine de merak ettiğim için "Tamam " dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığa Öfkeli
Novela JuvenilBir insanın dokunduğu yer başka bir insanın içini titretir mi? titretiyordu. . . . . Karanlığa Öfkeli isimli yazılan ilk kitaptır.