12.Bölüm 'Kara'

124 5 4
                                    

İpek Anlatımıyla:

Evimin yanında durduğumuzda, hızla arabadan indim. Ne kadar özlemişim evimi dedim içimden. Tam evime girecektim ki

"Sonunda evine uğramak aklına geldi ha?"

Sırıtarak mahallenin diğer ucunda duran Karaya döndüm yüzümü. Ben masum masum baktım. Kara masum yüzüme ve yavru bakışlarıma rağmen sinirli bakıyordu. Her zamanki gibi siyah tişört, deri ceket, siyah kot pantolon ve botlarını giymişti. Kahverengi saçları ve bal rengi gözleriyle sinirli bakışlar atıyordu.
Emir hala arabada duruyordu çünkü arabadan inerken gelmesine gerek olmadığını söylemiştim. Araba arkamda olduğu için bakıp bakmadığını bilmiyordum ama umursamadan. Karaya bakmaya devam ederken, başımı omzuma yaslayıp masum bakışlar atarak.

"Şimdi sana ne kadar geçerli sebeplerim olsa da yine de azar yiyeceğim değil mi?"

Kara sinirli bakışlarını atmaya devam ederek aşağı yukarı kafasını salladı.
Gülümseyerek

"Ama sen bana kıyamazsın ki?"

Kara da en sonunda hafif gülünce

"Bak sende kızamamışsın" dedim sırıtarak. Kara yanıma gelirken

"Gel gel" dedi gülümseyerek

Bende yanına gidip sarıldım. Sarılırken kulağıma doğru sessizce

"Hadi ben seni affederim de. Yağıza ne diyeceksin onu düşün. Zira en son bir saate ortaya çıkmazsan ölümlerden ölüm beğensin diyordu ve iki gün geçti."diyip ayrılınca korkulu bir ifadeyle baktım yüzüne

" Yemin et? "

Kara omuz silkince

" Ee Ayşe uğradığın da bir şey demedin mi? "

" Dedim demesine ama Ayşeyi arayıp onu niye aramıyorsun diye sinirlendi."

Gülümseyip" Allahtan burda değil. Ben onu ararım ama telefon sorunum var. "

Kara sinsice sırıtınca, anlamaz bir şekilde baktım ona

" Yağız Türkiye de "

" Ne?!? "

Emir" Ne oluyor burda? " diyince ne ara arabadan çıktığını fark etmemiştim. Arabaya yaslanmış sorgular şekilde bakıyordu.

Kara bana ve Emir'e bakarak
" Hayırdır? " diyince
" Uzun konu anlatacağım ben sana her şeyi"
Emir "Kim bu?" diyince bıkkın bir şekilde tam cevap verecektim ki Kara üstüne yürüyüp
"Ben onun ailesiyim sen kimsin asıl?" diyince Emir de ona doğru gitti. Dipdibeydiler. Hayır niye şimdi böyle bir gerginlik oldu ki? Erkekler.

"Ailesi?" diye sorunca Emir

"Aynen öyle" dedi Kara kafa tutar bir halde. Şimdi bir şey olacağını anlayınca

"Zararsız. Gereksiz tepki, arada bırakma." dedim. Bu eskiden beri Karayla aramızda olan bir şeydi. Birbirimizle bir kaç kelimeyle kısaca anlaşırdık. Kara bana dönüp başını salladı. Sonra Emir'e dönüp

"Öyle diyorsan tamamdır" diyip elini Emire uzattı

"Kara" dedi

Emir de elini sıkıp "Emir Aslan" dedi.
Sonra ellerini bırakıp Kara bana döndü. "Seninki bizim evde ona bakmaya döndüysen sorun yok. Gel oturalım baştan sona anlat."

Karanlığa ÖfkeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin