Chapter 44

643 17 1
                                    

Ara's POV

4 years passed. 4 years.

I'm okay now. Naka recover na ko from comma. Nakatira na ko sa condo ko, living my dream life.

Sabay sabay kami grumaduate ng bullies and had our business together. Well my grill kaming 5 but iba pa yung iba ko bang business.

Mika? She never came back.

I never knew what happened. Bakit bigla nalang sya nawala.

Pagtinatanong ko sila kim they told me na she never left a word. She never told them.

Nakaget over narin naman na ako...i hope.

Thomas never left me. 2 years nadin silang break ni arra. Pero hindi kami.

We decided to be there for each other, not as lovers but as friends.

Thomas and i live on the same building pero magkaibang condo.

Everybody is happy. I guess this is the ending.

Thomas: VICTONARA! Tulala ka nanaman dyan? Ready ka ba ba? May meeting pa tayo.

Ara: Oo na oo na. Pero daan tayo sa grill after ah? Miss ko na yung bullies.

Thomas: Sige sige.

**

Mika's POV

After 4 years nakauwi narin ako ng pilipinas. Dito muna ako nagstay sa bahay ni kuya.

Its been four years pero hanggang ngayon miss ko pa din sya. Hindi parin ako nakakamove on sakanya.

I heared masaya na sya. She's a successful business woman now.

Ako? Well eto, living the life i never wished to have.

Im happy for her. Thomas never left her side, as i wanted him to.

Buti naman nadun din yung bullies for her. Speaking of bullies, kahapon pa ako kinukulit ni kim makipagkita sakanilang apat. Well i guess its time.

To: Bullies
Bulls, san kayo? Kita tayo. :)

Wala pang isang segundo nagreply ang mga kups. Nasa MOA sila, sakto.

--

Cienne: BULLY!!

Mika: Aray ko cienne nasasakal ako!!

Camille: HUHU NAMISS KA NAMIN!

Mika: Hindi nga halata. Hehe.

Nagkwento ako what was up. Kung kamusta na ko and stuff. What i love about them is they never questioned me bakit iniwan ko si ara. Well nagalit sila nung una pero di rin naman namin natiis ang isa't isa.

Kim: Okay naman sya waf. May coffee shop sya around makati.

Cienne: May resort sya sa tagaytay.

Carol: Tapos may pizza place sya dito din sa manila.

Mika: I ne-

Camille: Oh come on mika! Para namang di ka namin kilala.

Kim: We know gusto mo yang itanong kanina pa.

Cienne: Halata naman ehh.

Mika: *sighs*

Cienne: Mahal mo pa noh?

Mika: Para namang maniniwala kayo pag sinabi kong hindi.

Bullies: *napasmile*

Mika: Oh bakit mga muka na kayong ulol dyan?

Kim: Kasi atleast alam namin may chance pa kayo.

Mika: Wala na kong chance kim.

Kim: Oh mika. You know nothing.

Cienne: Sobrang miss ka na din nun ni ara.

Camille: We know you both.

Cienne: Si ara pa ba? Di ka lang nun makita...

Bullies: Nagwawala na.

Kim: Pano pa yung 4 years diba?

Mika: Yun na nga eh. 4 years na, tingin nyo miss pa ko nun?

Bullies: SI ARA PA BA!

Mika: Tss. Magkikita rin kami nun. Time will come.

Cienne: Gusto mo now na? Magkikita kami sa grill maya maya eh.

Mika: *namula* H-ha? Wag muna!

Kim: Edi bukas? Sakto pinapatawag tayo lahat ni Coach Ramil. May proposal daw sya satin para sa RP team.

Yes, one of the reasons bakit ako napauwi sa pilipinas ay dahil pinilit ako ni coach ramil maglaro para sa pilipinas.

Mika: Aishh bahala na! Sige sige kita tayo bukas may lakad pa kasi ako.

Kim: Sige sige. Contact mo nalang kami.

Mika: Sige ingat.

--

Ara's POV

Ara: Bakit naman nalate pa kayo? San ba kayo galing? :(

Kim: Toh namang baby vic namin tampo agad!

Cienne: May kinita lang kaming business partner. Diba?

Camille: Yep! Sexy pare!

Ara: Tss alam nyo namang wala akong oras dyan. Sino daw?

Kim: Basta! Time will come.

Bullies except ara: HAHAHAHAHAHA

Ara: Tss. Tony! Serve ka ng food dito please!

Tony: Yes po ma'm.

Carol: San rampa mo teh? Formal na formal tayo ah?

Ara: Ahh may meeting kasi ako kanina. Ay teka, bukas na ba yung meeting kay coach-tatay?

Camille: Oh bakit excited? *taas babs kilay*

Ara: Ha? Hindi naman ahh.

Kim: Ah. Akala namin may gusto ka makita ulit eh.

Ara: Sino nam- *natigilan* pupunta ba?

Third person's POV

This was the first time ara asked about her. Or even spoke about her. They never talked about mika kasi ara wont answer them tuwing magtatanong sila and she gets mad at them.

Kay naman ikinagulat ng bullies ng itanong nya ito.

Kim: Di ko pa alam. Bakit?

Ara: Edi good for her.

Camille: Yun lang?

Ara: Ano pa ba?

Cienne: Wala man lang "Welcome mika!" surprise?

Ara: Bakit iwewelcome yung taong umalis ng walang paalam? *niligpit yung gamit* let's eat? *sweet smile*

Nagulat sila sa sinabi ni ara. All this time, galit parin pala sya. Well hindi sa galit, but lets just say bitter.

Ara was never like this before. She changed (?)

**

HI :(

SORRY FOR THE LATE UD GOD IM REALLY REALLY SORRY. ILL TRY TO MAKE ONE ULIT LATER THEN BUKAS PROMISE. THANK YOU FOR THE 27K!

#ThankYouLadySpikers

#PrayForAraGalang

#PrayForCamilleCruz

Our Tragic FairytaleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon