Chapter two

2.3K 38 2
                                    

Ara's POV

Nakatayo lang ako sa isang sulok habang tinitignan yung mga mamang dumukot sakin. Takot na takot ako, gusto ko ng tumakbo pero hindi ako makagalaw dahil sa mga tali at kadena sa paa at kamay ko. Hindi ko alam kung anong dahilan ng pagdukot nila sakin pero alam kong sasaktan nila ko!

Alam kong walang panahon para magloko pero muka talagang tanga yung mga dumukot sakin kasi lahat sila naka-hoody parang mga kulto tapos may ginagawa silang ritual sa harap ko.

Natakot na ko ng simulan nilang tanggalin yung mga kadena at tali sa katawan ko. Palakas ng palakas ang mga salitang binibigkas nila at ramdam na ramdam ang tensyon dahil sa lakas ng hangin sa loob ng.silid. Tinangay ang mga papel, libro at kung ano ano pa. Nagsipatayan narin yung mga kandila at

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

The end. Haha joke! eto na

"VICTONARA SALAS GALANG!!!!"

Nyeta si kuya nanaman ehh! -____-

Ara: Kuya natutulog ako eh!

Bat ka ba sigaw ng sigaw dyan?

Kuya Jun: *Serious face* Ara binabangungot ka nanaman. Yun nanaman ba?

Ara: Oo kuya. Pero may nalaman ako..

Kuya Jun: Ano yun?

Ara: Kuya...

Kuya Jun: *Intense face*

Ara: ...

Kuya Jun: Ano?!

Ara: maganda ako

Kuya Jun: -__________________-

Ara: Pffffft HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA MUKA MO KUYA HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHHAHAHAHAHAHAHAGAHA PRICELESS!!

Kuya Jun: Tss naman eh -___-

Ara: Ikaw naman kasi kuya eh! araw araw nalang exact yung timing mo sa paggising sakin kaya hindi ko matapos yung panaginip ko!

Kuya Jun: Hindi ka na ba natatakot?

Ara: For pete's sake kuya, that was what? 12 years ago? Bat pa ko mamatakot?

Kuya Jun: All things happen for a reason ara! Hindi lang yan simpleng phobia or what, gabi gabi mula nung gabing yun napapanaginipan mo! 12 years mo na yang napapanaginipan.

Ara: And whats weird is, tuwing gigising ako nakakalimutan ko lahat kahit isang info.

Yes, 12 years ago na kidnap ako ng mga lalaking hanggang ngayon hindi parin matagpuan. Hindi ko maalala noon anung ginawa nila sakin or kung meron man kasi parang nabura lang sya sakin. Naalala ko lang yun kapag napapanaginipan ko. At ang mas weird pa, sila mismo nagbalik sakin sa bahay after nila ko kidnapin. Pero may iniwan silang souvenir sakin. Simula noon nagka balat ako sa batok, star sya na may maliit na crown sa gitna. Lakas maka barbie!

Kuya Jun: tss hayaan mo na nga yun. Tara na! Kain na tayo, first day mo pa naman.

Ara: Oo nga noh! Tara! Ihahatid mo pa ko!

Kuya Jun: Parang tinatam-

Ara: Kuya!!!!!!

Kuya Jun: Oo na po boss ihahatid ka na -____-

Mika's POV

Perry: Mika!!

Mika: Oh?

Perry: Sabi ko maligo ka na! hayst! lutang nanaman! alam kong gwapo ako ok? di mo kaylangan ulit ulitin sa isip mo

Mika: *Binato ng unan* Kapal mo din eh noh? anong gwapo? Mas gwapo ko sayo lolo mo -______-

Perry: Haysus porket may fans club ka sa dati mong schools eh -__-

Mika: Kasi nga gwapo ako! Aishh umalis ka na nga dito! Maliligo na ko! Ihahatid mo ko ah!

Perry: Oo na -___-

Tita bhaby: Mika? Naliligo ka na ba? Aba bilisan mo malalate ka nyan

Mika: Eto na po! Tung asungot kasi dito dinaldal pa ko *irap sa kuya nya*

Perry: *Make face* Nye nye nye!

pumasok na ko ng banyo, haaay kuya ang immature mo talaga -__-

*Kriiing*

[Hello?]

"Mika!"

[Who is this?]

"Jessey!"

[Oh jessey napatawag?]

"Wala just wanna say good luck sa first day mo!"

[Uhh thanks, ikaw din!]

"Thank you! Mika sumali ka daw sa varsity team?"

[Ahh oo eh, why?]

"Hmp sayang di tayo magkateam sa UAAP :( dream pa naman natin yun!"

[Oo nga eh. Uhh jess una na ko ah? Nagmamadali kasi ako. Bye!]

"Per--"

Binaba ko na agad. Haay napaka drama talaga nung babaeng yun!

Our Tragic FairytaleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon