Chapter 49

569 15 3
                                    

Kinabukasan >>

*sa kotse ni mika*

Ara: *nakatitig lang kay mika hababg nagddrive si mika*

Mika: S-sorry nga pala tungkol kagabi.

Ara: Hmm *titig pa din*

Mika: U-h may problema ba?

Ara: Wala naman . .

Mika: Okay.

Ara: Hm *nakakatitig pa din*

Mika: ARA!

Ara: Ano?

Mika: Nacoconcious ako!

Ara: Bading.

Mika: Hindi ako bading.

Ara: Wala ka bang sasabihin sakin?

Mika: Kagaya ng?

Ara: Ewan ko. Siguro mga bagay na dapat matagal mo na sinabi? Like . . 4 years ago?

Mika: Ara . .

Ara: Hindi mo parin sasabihin sakin?

Mika: Wala namang magbabago eh.

Ara: Marami mika. Maraming magbabago.

Mika: Katulad ng?

Ara: Basta maraming magbabago. Ano? May sasabihin ka ba?

Mika: W-wala.

Ara: Bullshit mika! Gusto ko lang naman magpaliwanag ka.

Mika: Para saan pa ba?

Ara: *walks out of the car*

Mika: Ara wait! Ara get in the car!

Ara: Ayoko! Uuwi ako magisa!

Mika: Ara its raining!

Ara: So? Wala akong pakielam!

Mika: Ara please. Sige na magpapaliwanag na ko! Just get in!

Ara: Ayun naman pala eh, kaylangan may walk out pang nagaganap. *gets in the car*

Mika: Ugh do i really have to do this?

Ara: *bubuksan na sana yung pinto*

Mika: Eto na! Eto na! I had to leave you. I never wanted to.

Ara: Eh bakit ka umalis? *pamewang*

Mika: Because i had to, we are both different from each other ara. The more na mas malapit ako sayo, the more na manghihina ka. And i wouldnt want that to happen so i went outside of the country. I never told you before because alam ko you wouldnt let me get away. But that was the best thing for you. And now na magkasama nanaman tayo . . I dont even know how wo-

Ara: Hindi na ko royale sacrete.

Mika: But the- WHAT?

Ara: You heard me.

Mika: Kelan pa?

Ara: After you left.

Mika: W-well . . Good for you.

*awkward silence*

Mika: What now?

Ara: Umuwi na tayo. Pagod na ko.

Our Tragic FairytaleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon