Τυφλή Αγάπη ( Προσωρινή Αναμονή)

Πόνος ( Διορθωμένο)

Προσοχή: Δώστε βάση στα υπογραμμισμένα γράμματα,στα μαύρα γράμματα,και στα πλάγια.
Κρύβουν πολλά!

Αμαρυλλίς
Έτρεχα, δεν ξέρω γιατί αλλά έτρεχα σαν κάποιος να με καταδιώκει. Ήμουν σε δάσος; Νομίζω ότι ήμουν. Το μοναδικό πράγμα που μπορώ να ακούσω είναι τα πόδια μου να πατούν με δύναμη στο έδαφος καθώς τρέχω..... σήκωσα το κεφάλι μου στον ουρανό και κοίταξα το φεγγάρι. Προσευχήθηκα από μέσα μου να με σώσει. Κάποια κοράκια πέρασαν πάνω από το κεφάλι μου.
Ξαφνικά ένα χέρι με άρπαξε και με τράβηξε στο σκοτάδι....

Πετάχτηκα πάνω και έβγαλα μια στριγγλιά. Τι στο καλό ήταν αυτό; Πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να ηρεμήσω τους χτύπους της καρδιάς μου....
Πέταξα το πάπλωμα από πάνω μου και σηκώθηκα. Γύρισα το κεφάλι μου προς το ρολόι που διακοσμεί τον τοίχο μου 4:00. Ποτέ δεν έχω ξυπνήσει από εφιάλτη. Θέλω να πω, πως με έχει ξυπνήσει αλλά μετά ξανακοιμόμουν. Αναστέναξα και πήγα να φτιάξω τσάι.

Καθώς έβαζα τον νερό να βράσει μου ήρθε στο μυαλό αυτός. Ήταν τόσο όμορφος! Μου άρεσαν πιο πολύ τα μαλλιά του. Μαύρο. Πολύ διαφορετικό από την καθαρή ψυχή του. Από μικρή έχω μάθει να διαβάζω τους ανθρώπους. Εκείνος είναι μια βασανισμένη ψυχή. Ψάχνει την λύτρωση. Παρόλο που είναι τυφλός τα μάτια του μου δείχνουν πόνο. Τα μαύρα μάτια του με έκαναν να χαθώ στο απόλυτο μαύρο. Στην απελπισία.Στο σκοτάδι, στον πόνο. Δεν μου έχει ξανασυμβεί να κοιτάξουν κάποιον και να με κάνει να νιώσω τόσα πολλά συναισθήματα μαζί. Κάτι κρύβεται πίσω από το καλοσυνάτο χαμόγελο του.Και εγώ θα το μάθω, ακόμα και εάν χαθώ στο απόλυτο μαύρο των ματιών του

Ζήτω συγγνώμη που άργησα τόσο. Είχα μετακόμιση οπότε καταλαβαίνετε. Παρά την κούραση έκατσα και έγραψα! Ελπίζω να το απολαύσετε. Και όπως είπα και πιο πάνω δώστε βάση στα μαύρα, υπογραμμισμένα και στα πλάγια γράμματα. Κρύβουν πολλά....