"မေမေ သားကိုလေအတန်းထဲကကောင်တွေကလက်ပြတ်ကြီးရဲ့သားဆိုပြီးလှောင်ကြတယ်..."
သားငယ်လေးကျောင်းကပြန်လာလာချင်းပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်နေသောယောက်ျားဖြစ်သူအားကြည့်မိတော့ဝမ်းသာဂုဏ်ယူတဲ့အပြုံးနှင့်သာပြုံးပြနေသောချစ်ရသူ.....
"သားကိုမေမေပုံပြင်တစ်ခုပြောပြမယ်နားထောင်ချင်လား..."
"ဟုတ်...."
သားငယ်လေးရဲ့စကားသံအဆုံးအတွေးများက
ရက်စက်လွန်းခဲ့တဲ့နွေဦးတစ်ခုစီသို့....
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
"သဲငယ် နောက်မှာပဲထိုင်နေနော်ရှေ့ကိုမလာနဲ့..."
"မောင်လဲဂရုစိုက်နော်...."
defenders line အတွက်တာဝန်ယူထားတဲ့မောင်ကနောက်ကအထိုင်သပိတ်မှာထိုင်ကာဆန္ဒပြနေတဲ့သဲငယ်ကိုပိုပြီးတော့စိုးရိမ်နေလေရဲ့....
"မောင့်ကိုစိတ်မပူနဲ့...."
"မပူလို့ရမလား....ခွေးကောင်တွေကပစ်ချင်တိုင်းပစ်နေကြတာ..."
"သူတို့ပစ်တိုင်းရကြေးလား...သဲငယ်ရဲ့မောင်က super man လေ...အဟဲ..."
"ပြောင်ချော်ချော်လုပ်မနေနဲ့...သွားတော့..."
ဟာသလုပ်ကာရယ်နေသောမောင့်အားဆူလိုက်တော့နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆူလေသည်....
"ကဲဆူပုတ်မနေနဲ့...သွား...လိမ်မာတယ်..."
ခေါင်းလေးကိုပုတ်ကာပြောလိုက်တော့မှမျက်နှာလေးကာပြုံးကာသဲငယ်ရဲ့နဖူးလေးကိုနမ်းလာပြီး.....
"Happy 5 years anniversary သဲငယ်..."
ဟုတ်ပါတယ်....ဒီနေ့ကသဲငယ်တို့ရဲ့ anniversary နေ့ချစ်သူသက်တမ်းငါးနှစ်အတွင်း anniversary ကိုဒီလိုမျိုးဆန္ဒပြရင်းဖြတ်သန်းရလိမ့်မယ်လို့လုံးဝမထင်ခဲ့တာအမှန်ပါ....
"အင်း...happy anniversary ပါမောင်...."
"ဒီနှစ် anniversary လက်ဆောင်ကိုတော့ Democracy ပဲပေးတော့မယ်...အဲ့တာမှမောင်တို့သားလေးတွေသမီးလေးတွေကိုဖေဖေတို့ကနွေဦးတော်လှန်ရေးမှာ fighters တွေလုပ်ခဲ့တာလို့ပြန်ပြောလို့ရမှာ...."
