İMKAN'SIZIM(+18)

3.BÖLÜM(FERYAT ETMEK)

⭐ Yepyeni yeni bir bölümle karşınızdayım umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur. Oy verip yorum yapmayı unutmayın ♥️

Otobüse biner binmez sadece dışarıyı izlemeye başladım. Yol saatlerce akıp geçerken gözüme bir gram bile uyku giremeden elim karnında dışarıyı izledim. İkinci mola yerinde durmuşken yanındaki teyze konuşmaya başladı.

"Kızım öyle içli içli yollara bakıyorsun ki beni de üzdün gel hadi mola zamanı aşağı inelim bir çay içelim sen de bir hava al kendine gel. Hep güzel kızım derdini anlatmayan dermanını bulamaz."

"Ben sadece...."

Cümlemi tamamlamadan zaten dolmuşlukla birlikte ağlamaya başladım. Ağlamama birlikte teyzem bana sarıldı ben de ona sarılarak ağlamaya başladım.

O anlar aklıma gelince iyi ki o gün Elif teyze ile tanışmıştım. Yoksa onunla tanışmasam şu an halim ne olurdu düşünmek bile istemiyordum. Elif teyze Mersinliydi ve bana çok yardımcı olmuştu.

Önce kendime ev bulası ya kadar yanında kalmama izin vermiştim. Bir süre onun yanında kaldıktan sonra bana şu an kaldığım evi ve gittiğimi işi bulmuştu.

Miray'la sık sık telefonda konuşsak da ona ne nerede olduğumu ne de bebeği aldırmadığımı  söyleme cesaretini de bulamıyordum. Her konuşmamda bu duruma bozulduğunu fark etsem de elimden bir şey gelmiyordu.

Yiğit'in nerede olduğumu bilmesini istemiyordum. Gerçi onun da merak ettiği yoktu eğer gerçekten merak ediyor olsaydı beni çoktan bulurdu. Gün geçtikçe fark ediyordum ki benim hissettiklerimi sadece aşktı onun bana karşı olan hisleri sadece tutkudan ibaretti.

Her şeyin çok daha zor olacağını düşünüyordum ama en azından düşündüğüm kadar kötü olmadım. Aslında baktığın zaman beklediğimden bile iyi durumdaydım başımı sokacak bir evim belli bir para kazanabileceğim işim vardı.

Bebeğim için ertelemiş olduğum kocaman bir doktorluk hayalim vardı. Ama biliyordum ki bir gün hayalimi gerçekleştirecektim. Sadece bebeğim için doktorluk hayalimi ertelemiştim.

Son zamanlarda bebeğimin büyümesi ile yüküm ağırlaşmıştı. İlk zamanlara nazaran bulantı ve kusmalarım neredeyse bitmişti. Ama son zamanlarda aşermeye başlamıştım.

Önceden aşerme diye bir şeyin olduğuna asla inanmazdım ta ki başıma gelesiye kadar. O kadar farklı bir duyguydu ki sanki onun canının istediği şeyi yemezsem ölecekmiş gibi hissediyordum.

Hamileliğin getirmiş olduğu zorluklar son zamanlarda yalnızlığımı tekrar tekrar sorgulamama sebep oluyordu. Canım Bir şey istediğinde bana alacak kimsem yoktu. Tabii Elif teyze dışında. Elif teyze yaşlı biriydi ve ben ona bir şeyler aldırmak istemiyordum.

Doğduktan birkaç dakika sonra beni yalnız bırakan ailemle başlamıştı yalnızdım ve devam ediyordu. İsminin anlamını sonuna kadar yaşıyordum. Neden bir insan yeni doğan bir bebeğe Nalan ismini koyardı ki bir türlü anlamıyordum.

Yurt çalışanlarının söylediğine göre yurda geldim ilk andan itibaren çok ağlayıp ortalığı yıktığın için bana Nalan ismini koymuşlardı. O zaman başlamıştım yalnızlığıma feryat etmeye.

Daldığım düşüncelerden bebeğimin tekmesiyle çıktım. Bebeğim son zamanlarda çok hareketliydi sanki düşündüklerimi anlıyormuş gibi sürekli hareket ediyordu. Onu sakinleştirmek için karnımı okşamaya başladım.

Son aylara yaklaştığımı için yüküm ağırlaşmıştı ve sık sık uyku modundaydım. Yine beni uyku bastırmıştı. Yatağıma uzandım ve bebeğimi okşayarak uykuya daldım. İşte bu his hayatımın özetiydi.

********

Yine bir okul çıkışı yiğit'in arabasında tek başına kaldığı evine film seyretmek için gidiyorduk. Umarım ben yine her zaman olduğu gibi onun yakışıklı yüzünü seyrederken birden arabayı kenara çekti ve çenemden nazikçe tutarak beni öpmeye başladı.

İlk başta nazik ve devam eden öpüşme gittikçe hazırlanmaya başladı ve ben de daha fazla bu hisset dayanamadım acemice öpücüğüne karşılık vermeye başladım.

Bir süre daha öpüştükten sonra dudaklarımız ayrıldı ve gözlerim kapalı bir şekilde bir süre daha bekledim. Alnımı bulan ıslak dudakları ile birlikte gözümü açtım.

"İşte bu his daha önce yaşamadığım bir deneyeyim. Dudaklarım tenini bulduğu zaman kendime hakim olamıyorum. Sana yalan söyleyemem hayatında birçok kadın oldu ama hiç kimseye karşı bu kadar derin hissetmedim ben."

Nasıl bir cevap vereceğimi bilmiyordum. Ve bu duygu ne kadar beni korkutursa korkusun içten içe zevk alıyordum. Ama bunu dile getirecek cesarete şu an kendimde bulamıyordum.

Tüm konuşmada en çok takıldığım nokta hayatında birçok kadın olmasıydı kalbim ne kadar da onunla kaplı olsa bile hala ona güvenemiyordum. Ve sürekli başka kadınlar olduğunu bilmek çok kötü hissetmeme sebep oluyordu.

"Öyle bakma en benim için İlk değilsin ama son olacaksın. Sen hala bana güvenemiyorsun biliyorum ama ben artık belli bir yaşa gelmiş ne istediğini bilen bir insanım. Emin ol ki hayatımdaki tek istediğim kadın sensin. Sen fark etmiyorsun ama senin yerin bende bambaşka. Her yerim sen olmuşken nasıl senden vazgeçebilirim."

"Lütfen böyle söyleme sen böyle söyledikçe ben kendimi daha kötü hissediyorum. Hala senin gibi bir adamın ben de ne bulduğunu anlamıyorum. Ben yeteri kadar aramızdaki farkları sorguluyor Ken senin böyle söylemem nasıl hissetmem gerektiğini bilemiyorum. Aklım karışıyor. Biz Çok farklıyız ben tek başıma hayatta mücadele etmem gerekirken senin bir sürü akrabam var. En önemlisi her hareketin de arkanda duracak bir ailen."

"Aramızdaki farklılıkları düşünmeyi bırak ve kalbime dokun ikimiz yan yanayken kalbin bu denli hızlı atması normal değil sen de biliyorsun ki ikimiz de birbirimizin kalbini dokunduğumuzda bu denli atıyor. Senin kafan karışık biliyorum ama o şunu söyleyebilirim ki bizim herşeyimiz farklı olabilir ama kalbimiz bir."

******

Rüyamda eski bir anıyı görmemle birlikte yine ağlayarak uyandım. Sık sık eski anıları hatırlayıp sürekli ağlamaktan bıkmıştım. Beni bir kez bile aramaya tenezzül etmeyen bir adama hala deliler gibi aşık olmak beni çok üzüyordu bir türlü bu duyguyu yenemiyordum.

Ben bu aşkı  taşıyacak kadar güçlü değildim. Hayatımda birçok kez zor zamanlar atlatsam da bu duyguyu bir türlü atlatamıyordum. Beni ve bebeğini bir çırpıda gözden çıkaran adam bu gözyaşlarımın bir damlasını bile değmezdi farkındaydım ama kalbime bir türlü söz geçiremiyordum.

O benim için her zaman imkansız olmuştu. Ben onu imkansız görürken o beni hayatına ilmek ilmek işlemişti. İlk başta asla dediğim adama zaman geçtikçe kapılmıştım. Kendi kardeşi bile beni uyarırken ben tüm tabularımı yıkarak ona kendimi teslim etmiştim.

Başta her şeyin saf bir ilişki olduğunu düşünsem de gün geçtikçe bu ilişki farklı boyutlara atlamıştı. Asla yapmam dediğim şeyleri onunla birlikte yapıyordum ve bu durumdan utanmam gerekirken ben zevk alıyordum.

Şu an fark ediyordum ki aşk gözümü kör etmişti. Ben aramızdaki şeyi duygusal bir birliktelik sanarken geç de olsa anlayabiliyordum beni kullanmıştı. Beni kullanmıştı demek doğru mu bilmiyordum çünkü ben de onunla birlikte olmayı istemiştim.

İlk başta onu görür görmez tipinden değil zekasından etkilenmiştim. Çok başarılı bir öğrenciydi. Son senesi olmasına rağmen bizim ilk senemiz de ki konuları bile hatırlıyordu. Sürekli bize takıldığımız yerlerini anlatıyordu.

Zekasına duyduğum hayranlık zaman mı dış görünüşü ile birlikte bambaşka boyut atlamıştı. Çalıştığım kafeye sık sık geldiğinde aramızdaki diyaloglar artmaya başladı. Ve bu da daha fazla görüşmemizle birlikte ilişkiyi alevlendirmişti.

⭐ Bölümü nasıl buldunuz fikirlerinizi bekliyorum 💕

⭐ Oy verip yorum yapmayı unutmayın desteğinizi bekliyorum 💕