Aşk-ı Namütenahi | Yarı Texting(Tamamlandı)

22.Bölüm

Selamün aleyküm.

Buğra'dan.

Emirgilin evinde oturmuş sohbet ediyorduk. Bayram ziyaretine geldik bizimkilerle. Sonra Balım mesaj attı ve beni mutfağa çağırdı. Ben de kalkıp mutfağa geçtim, mutfakta Hüma ile Balım vardı. Ardımdan da Emir girdi mutfağa, tabi kızların ne yaptıklarını anlamak zor değildi bizi barıştırmaktı amaçları.

"Balım?" Dedim soran bir sesle

"Hüma?" Dedi Emir de

"Siz zaten anladınız galiba en iyisi biz kaçalım abicim siz de konuşun." Dedi Hüma ve Emir'e bakıp gülümsedi

Onlar mutfaktan çıkınca Emir ile yalnız kaldık. Masaya geçtim ve oturdum madem konuşulacaktı biz de konuşalım. Çünkü ne kadar küs de olsak çocukluk arkadaşıydık ve ben kardeşimle konuşmayı çok özledim. Onunla dertleşmeyi, gülmeyi her şeyi.

"Oturmayacak mısın?" Dedim Emir'e önce şaşırdı dediğime sonra o da karşıma geçip oturdu.

Önce derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Zaten her şeyi biliyorsun ne konuşalım Buğra, ama şunu bil ki ben seninle konuşmayı çok özledim kardeşim." Dedi üzgün bir sesle ben de derin bir nefes verdim ve konuştum

"Ben de ama yediremiyorum işte anlasana kardeşimsin sen benim o gün de çok sinirliydim işte bak biliyorsun ki Balım benim için çok değerli onun gözünden bir damla yaş gelse dünyayı yakmak istiyorum ama zamana ihtiyacım vardı düşünmek için." Dedim ve durdum Emir gözünü masaya odaklamış beni dinliyordu

"Biliyorum Buğra ama ne yapayım oğlum engel olabilsem zaten olurdum, çok sevdim kardeşim hayatımda değil birini bu kadar sevmek birini sevmedim bile bunu en iyi biliyorsun." Dedi Emir evet en iyi ben bilmiyordum

"Biliyorum ama işte amalar vardı Emir." Dedim ve durdum sonra tekrar konuşmaya girdim

"Bu süre içinde düşündüm ve bir karar verdim." Dedim ve tepkisini ölçmek için sustum

Hem meraklı hem de endişeli gözlerle bana bakıyordu. Onu daha fazla meraklandırmamak için konuşmaya devam ettim.

"Balım ile konuşacağım eğer o kabul ederse annemlerle de konuşacağım onlar da kabul ederlerse..." Dedim ve derin bir nefes verdim

"Evet?" Dedi meraklı bir ses tonuyla

"Gelin Balım'ı isteyin ama önce konuşmam gerek." Dedim bir çırpıda

Gözleri önce şaşkınlıktan sonra da mutluluktan kocaman oldu.

"Buğra ben ne diyeceğimi bilmiyorum." Dedi heyecandan yerinde duramıyordu gözlerindeki mutluluk görülmeye değerdi

"Bir şey deme dediğim gibi annemlere bu konuyu açacağım onlar muhtemelen Balım ne derse diyecekler ama en önemlisi Balım'ın kararı ona ben bir şey diyemem zorlayamam sen yine de her şeye hazır ol kardeşim." Dedim ve yutkundum çünkü ona uzun zamandır kardeşim dememiştim

Ayağa kalktı ve konuştu.

"Ben zaten hazırım her şeye asla onu da zorlamam, zorlayamam hakkım yok buna bir dakika şimdi bana tekrar kardeşim dediğine göre barıştık mı?" Dedi sırıtarak bence artık bu küslüğü sürdürmek pek iyi değildi

"Barıştık sayılır." Dedim ve ben de ayağa kalkıp ona doğru adımladım ve birbirimize sarıldık

"Kardeşim yemin ederim ecel terleri döktüm burda ama hayırlısı olsun." Dedi biraz durgundu çünkü Balım istemeyebilirdi bu da onu üzüyordu