2

759 60 127
                                    

Aradan 2 hafta geçmişti. Eskisine nazaran
Nanami'ye nefret kusan insanlar baya bi azalmıştı. Nanami bundan memnundu. Başı ağrımıyordu.

Bu süreç içerisinde Oikawa ona hiç olmadığı kadar yakınlık gösteriyordu. Nanami bir şeyler hissetmeye başlamıştı bile. Ama duygularından emin olana kadar bir şey demek istemiyordu. Açık sözlülüğünden bazenleri nefret ederdi ama yalan da söylemezdi.

"Yahhoo Nana-chan!" Oikawa Nanami'nin arkasındaki sıraya oturdu.

"Günaydın Oikawa."

"Sana da günaydın. Antrenman kampı için hazır mısın?"

"Alt tarafı 2 hafta. Ki ona da daha 1 ay var. Ama heyecanlıyım. Diğer okullardaki menajerlerle çok yakın arkadaşım biliyorsun ki. Onları özlemiştim. Bahane oldu o da görmem için onları."

"Yui-chan da gelecek değil mi?"

"Evet. Megumi, Kiyoko, Yukie, Kaori hepsi orada olacak. Hatta Karasuno'nun yeni bir menajeri var Hitoka adında. 1. Sınıf. Çok şirin bir kız. Onunla da her ne kadar büyük olsak da arkadaş olduk. Kiyoko ile de ortaokulda sınıf arkadaşıydık biliyorsun ki."

"Evet evet. Demiştin."

"Bir arada olduğumuzda genelde zaten takımlarımız hakkında konuşuyoruz. Yönetiyoruz neticede. Siz takımlara rakipken biz de birbirimize rakip oluyoruz. Yani kısaca sizin sahadaki mücadeleniz aynı zamanda bizim de oluyor."

"Bugün bi mutlu heyecanlısın?"

"Bugün güzel bir gün. İçim kıpır kıpır böyle. Kimse sinirimi bozamaz. Hayranların bile."

Oikawa onun bu lafına güldü. Nanami de güldü. Diğerleri de yavaştan sınıfa gelmeye başlamışlardı.

Antrenmandan sonra Nanami Malzeme odasında antrenman formalarının olduğu kutuyu arıyordu. İçeride sadece o ve Oikawa vardı.

Ayağının altındaki kutuya uzanırken Oikawa ona seslenerek geldi. Nanami ona bakmak için kalkarken kafasını rafa çarptı.

"AAAAH! ACIDII!

"Nanami-chan? İyi misin?!" Oikawa koşarak onun yanına geldi.

"İyiyim. Alnımı çarptım sadece."

Oikawa Nanami'yi sıkıca tuttu ve alnına baktı.

"Karanlık burası. Bir şey göremiyorum. Sahaya gidelim de orada bakayım."

Nanami ona kafa salladı ve dışarı çıktılar. Oikawa tekrar Nanami'nin alnını inceledi.

"Kızarmış. Şişmeye başlayacak. Sen burada bekle ben buz getiriyorum."

"Gerek y-"

"Gerek var. Antrenman bitti zaten." Dedi ve 2 dakika içerisinde koşarak buzu aldı ve geldi. Yavaşça Nanami'nin alnına dokundurmaya başladı. Yüzleri birbirlerine oldukça yakındı ve Nanami içinden geçenleri söylemeye başladı.

"Wow. Bu kadar yakın olma. Etkileniyorum."

"Efendim?"

"Biraz daha böyle kalırsan sana aşık olacağım."

Oikawa ona tebessüm etti.

"Ol o zaman."

"Olurum bak."

"Umarım dalga geçiyorsundur." Diyerek güldü Oikawa.

"Yoo. Dalga falan geçmiyorum. Bir süredir sana karşı bir şey hissettiğimi fark ettim. Aslında söylemeyecektim duygularımdan emin olana kadar ama böyle durunca söy-"

Defiance  (Oikawa Tooru)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin