Defiance (Oikawa Tooru)

15

"Milletler Ligi finaline çıkışınızı kutlarım!" Dedi Nanami voleybol takımına keyifli bir sesle, sahanın kenarındaki tribüne doğru yürürken.

"A, aşkım hoşgeldin!" Dedi Tooru ona ilerlerken. Nanami uzun boylu adamın yanağına kokulu bir öpücük bıraktı.

"Nasılsın, heyecanlı mısın?" Tooru onun güzel gözlerine odaklanmışken kafa salladı.

"Evet." Ama heyecanımın sebebi maç değil, diye de geçirdi içinden.

"Gerginim biraz."

"Gerilme balım. Hiçbir şey olmayacak. Şampiyonluk kupasını biz kaldıracağız." Dedi ellerini Tooru'nun yanaklarına koyarken. Tooru ona gülümsedi.

"Güzel düşüncenden öperim seni."

"Bunlar gerçekler."

"Neyse neyse, işten mi çıktın?"

"Evet."

"Nasıl geçti provaların? Yorulmuş olmalısın, keşke doğrudan eve gitseydin."

"Biraz yoruldum. Ama şimdi seni gördüm, tüm yorgunluğumu aldın götürdün." Tooru ona gülümseyerek yanağına yaslanmış avucunun içine bir öpücük bıraktı.

"Akşama ne yemek yapmamı istersin?"

"Bu yorgun halinle bir de yemek mi yapacaksın? Hemen eve geç ve uyu."

"Ama yemek yok?"

"Sipariş ederiz, 2 gündür uyumuyorsun Nanami'm, çok yoruldun. Lütfen git dinlen." Nanami yüzü düşerken kafa salladı.

"Gel ama sen de çıkınca, tamam mı? Sen de en az benim kadar yorgunsun."

"Geleceğim, sana sarılıp uyuyacağım. Sonrasında kalkacağız ve yemeğimizi yiyeceğiz. Nasıl plan?"

"Harika. Tamam o zaman, ben geçiyorum. Sana iyi antrenmanlar." Dedi son kez Tooru'nun yanağını öperken. Çıkarken diğer sporculara da başarılar dilemeyi ihmal etmedi ve hızlıca eve geçti.

***

Kapının çalışıyla heyecanla onu açmaya giden Nanami, karşısında gergin ve panik bir adam beklemiyordu.

"Aşkım benim, neyin var?" Dedi ellerini yanaklarına koyarak. Tooru hiçbir şey demedi, sadece karşısında ona sakin ve aşık gözlerle bakan kadına baktı bir süre. Ardından kollarını beline dolayıp kafasını da boynuna gömdü.

"Sevgilim korkutma beni. Neler oluyor?"

"Bir şey olduğu yok. İyiyim ben."

"Hiç iyi gibi durmuyorsun." Dedi tekrar gözlerini birbirine kenetleyerek. Baş parmağıyla şişmiş ve ufacık olmuş gözü ve çevresini okşadı. Ardından okşadığı göz altına bir öpücük bıraktı.

"Biraz stres oldum."

"Final maçı yüzünden mi?"

Tooru evet demek istedi. Sadece final maçı yüzünden bu kadar yorgun, bu kadar gergin olmak istedi ama yapamadı. Haftasonu oynayacakları final maçının getirdiği stres, aklındaki şeyin yanından bile geçemezdi.

"Biraz..." dedi ucunu açık bırakarak.

"Ah benim gergin bebeğim..." dedi Nanami onun ceketini alırken. İçeri geçerken bir elini onun beline dolarken diğer eliyle de elini tutup kendi omzundan aşağı sarkıttı.