Defiance (Oikawa Tooru)

11

YORMATARSANIZCOKSEVİNİRİMTESEKKÜRLER

2 hafta sonra

"Benden bir şey saklıyorsun." Dedi Oikawa karşısındaki kıza bakarken. Nanami bardağı dudaklarından çekti ve kafasını belirsizce salladı.

"Sabah gergin gergin telefonda konuşuyordun. Evet, seni dinliyorum."

"Üzgünüm Tooru ama bunu sana söyleyemem." Nanami'nin tavrı Oikawa'yı şüphelendirmişti.

"Söylemene gerek yok zaten artık. Anladım ben anlayacağımı." Dedi ve sandalyesinin arkasındaki ceketini alarak restoranın kapısından çıktı. Nanami üzerindeki kısa elbiseyi düzeltip arkasındaki parkayı eline alarak peşinden gitti.

"Tooru dur!" Oikawa dolmuş gözleriyle arkasına döndü.

"Yemin ederim tahmin ettiğin gibi bir şey yok. Yemin ederim." Oikawa gözünden akan yaşı sildi.

"Sana asla öyle bir şey yapmam."

"Bilmiyorum Nanami. Geri dönülemez hatalar yaptım ve bunun sorumluluğunu alıyorum evet ama seni bir kez daha kaybetmek istemiyorum. Zamanında ben de senden sakladım sonuçta. Bunun onun karması olup olmadığını nerden bileceğim?"

Nanami onun yüzünü elleri arasına aldı.

"Kaybetmeyeceksin. Söz veriyorum kaybetmeyeceksin. Evet benden bir şeyler sakladın ve bunun için gerçekten pişman olduğunun da farkındayım. Tekrar yapmayacağını biliyorum, sana güveniyorum ve seni seviyorum. Anladın mı?" Oikawa ona kafasını salladı.

Ardından uzun bir sessizlik oldu. Nanami bu sessizliği bozdu.

"Bana o gün kimin vurduğunu biliyorum." Oikawa'nın gözleri şokla açıldı. Konuşmak için ağzını aralamışken Nanami işaret parmağını onun dudaklarına koyarak susturdu.

"Bunu sana söyleyemem çünkü ona söz verdim. Aklından geçtiği gibi hiçbir şey yok. Yemin ederim ki."

"Söyle."

"Tanımıyorsun. Hiçkimse tanımıyor."

"O zaman söyle."

"Sö-"

"Ölüyordun! Sen kollarımda ölüyordun Nanami! Şimdi bunun failini bulmuşsun ve kim olduğunu söylemiyorsun!"

"Çünkü onu da affettim."

"Böyle bir şeyi nasıl affedersin ya! Canından oluyordun az daha!"

"Sen de benim kalbimi parçalara ayırdın ama farkındaysan seni de affettim! Buna kerizlik ya da başka bir şey diyebilirsin ama kin tutmayı sevmiyorum."

"Bunu kabul edemezsin ya."

"Ederim Tooru. Bu hayatı yaşayan da benim sonuçlarına katlanan da." Ardından elini tutup restorandan içeri geri soktu.

"Şimdi usulca masaya otur ve bekle. Yememiz gereken bir sevgililer günü yemeği var." Oikawa'yı masaya geri oturttu ve yanağına uzun bir öpücük bıraktı.

1 ay önce

Kapının arkasında derin nefes alan Nanami usulca zile bastı.

Sakin ol, hiçbir şey olmayacak.