Lifetime Series #2: The Eternal Amore (on-going)

Eternal Amore:Chapter XV

                          Chapter XV

MY DEAREST VENUS,
      FIRST, WELCOME TO AV HOTEL. WELCOME TO YOUR DREAM DESTINATION. WELCOME TO THE BOOT. WELCOME TO ITALY.

    SECOND, I am here to be your guard. I know you don't want this or you don't like my idea about this but you can't say no. You better take it or take it. But, sorry to tell you. I will not let you walk by yourself. I will not let you be alone. I will be here guiding you wherever you go whether you like it or not.

    THIRD, Sorry for all the things I have done to you. Sorry for hurting you that much. Sorry for leaving you. Sorry for surrendering you. Sorry for breaking your heart. Sorry for not taking care of you, when you're 'not true parents' are violating you. Sorry for everything.

LASTLY, I have my guidance.

Ps. You're still the one! <3

 
   Pauulit-ulit kong binabasa ang kanyang letter in a white scented paper with decorative flowers in the side.

I find it cute, but hindi niya ako madadala dito. Aaminin ko kinilig ako pero hindi ko siya basta-basta patatawarin. Thinking all the things he was done to me.

I silently and sadly smile, there's a cringe in my heart. But also, I can't stop the tears from flowing.

I breath heavily and sat on the edge of the bed. I am thinking of what will happen next, next day, next hour, or next minute.

'Makakasama ko na talaga siya dito? This is just a dream, but now I think it will become reality',  sabi ko sa aking sarili.

I have a dream to travel here in 'The Boot' with the man I love and today here I am. I don't know If I did it right.

Hindi ko matawagan ang mga magulang ko kasi sabi nila hindi ko daw sila tatawagan kapag nandito na ako dahil gusto nilang mag-enjoy ako.

Mag-enjoy pa ba ako? Sa sitwasyong ito?

Nagbihis ako, gusto ko lang matulog ngayong araw dahil may jetlag pa ako. Sumasakit na tin ang ating ulo. Naligo ako, nagbihis at naghahanda ng matulog.

Pero hindi naman ako makatulog, isipin mo nasa labas ang lalaking ex mo, ang lalaking nanakit sa'yo, ang lalaking nagmahal sa'yo at ang lalaking hanggang ngayon mahal na mahal ko pa rin.

Kinuha ko na lang ang aking librong dala para kahit papano ay dalawin din ako ng antok. Hindi ko namalayan na halos isa't kalahating oras din akong nagbabasa.

Napatingin ako sa pinto kung saan may kumatok. Alam ko namang si Jupiter ito, siya lang naman ang kasama ko dito ei.

"M-Venus?", tawag niya.

Hinayaan ko lang siya hindi ko siya sinagot nagpanggap akong natutulog at tinakpan ang aking mukha ng aking libro.

"V-venus? P-papasok ako ha?", nag-aalangang sabi niya, sabay paalam na papasok siya.

Napangiti ako doon, he still respect me.

Unti-unting bumukas ang pinto ng aking kwarto. Naramdaman ko rin na lumalapit siya sa tabi ko.

Sobrang bilis ng tibok ng aking puso. Hindi ko alam kong kinakabahan o ano ba. Basta 'yon na 'yon.

"Tsss. Natulog, hindi pa kumain", mahinang sabi niya. "At nagbabasa pa talaga", dagdag pa niya. "Marami na ring nagbago sa'yo, pati ba ang pagmamahal mo? Nagbago na rin?", mahinang bulong niya.

'Kahit kailan hindi magbabago ang pagmamahal at nararamdaman ko sa'yo', sagot naman ng isipan ko.

Naramdaman ko na kinuha niya ang libro na nakatakip sa aking mukha at maingat itong nilagay sa mesa sa gilid ng aking kama.