Lifetime Series #2: The Eternal Amore (on-going)

Eternal Amore:Chapter V

                          Chapter V♕:

       One week has passed pero wala pa rin akong maisip na mabuting gawin. Hindi pa rin ako lumalabas sa condo ni Carlo, this passed few days ay naging close kami ni Carlo. Patuloy pa rin niya akong tinatawag na 'Bestfriend' daw, tinawanan ka lang din naman siya. Kaya ayon sumimangot.

Sa pagkakakilala ko isa siyang mabuting tao, tao na matulungin, mapagmahal lalong-lalo na sa kanyang pamilya at parang ang gaan ng loob ko sa kanya. Isipin mo naman na kaya niyang isakripisyo ang pangarap niya para sa kanyang pamilya, pero kahit sa gayon ay ipinagbubuti niya ang kanyang pag-aaral para maging proud ang kanyang mga magulang.

"I have to study hard not because that's what I have to do but to make my parents proud of me. That's all I want.", sadness present in his face while saying all those words but there's a side of him that happiness is visible.

"I'm trying to make my parents proud but---".

I cut what I want to say because my eyes suddenly heated, like tears ready to flow through it.

Mabilis kong kinisap-kisap ang ating mga mata para hindi matuloy ang pag-agos ng making luha.

"Ahm. Can I help?", may tumikhim sa aking likuran, huminga ako ng malalim at mabilis ko itong tiningnan. I smile when I see him behind my back.

"I know that smile and I don't want to see that again. A fake and sad one." unti-unti siyang lumapit sa akin at tumabi sa akin habang nakatingin ako sa malayo. "I don't want to see my bestfriend, unhappy. I am unhappy also", dapat sana akong ma-touch sa sinabi niya pero natawa ako dahil hinawakan niya pa ang kanyang puso na para bang nasasaktan talaga. Kaya naman hinampas ko siya habang tumatawa, may pa 'awa effect' pa kasi siya.

"There you laugh. Sabi ko na ei, ako lang uli ang makapagpatawa sa'yo", pagmamayabang pa niya, kaya inirapan ko na lang siya.

"Hindi kaya!", bigla siyang napatingin sa sinabi ko.

"Aahmm..", nahihiyang pag-iwas ko ng tingin sa kanya.

"Special someone?", tanong niya sa akin. Mahina at nahihiya akong tumango sa kanya. Ngumiti lang siya at tumango-tango. "Okay lang kung hindi mo pa kayang pag-usapan siya", tumatango-tango siya, natawa na lang ako sa reaksiyon na para bang nagtatampo dahil mayroon kang walang sinasabi sa kanyang.

Mahina ko siyang sinuntok sa balikat. "As if gusto kung i-share sa'yo", natawa na lang ako ng bigla siyang naglakad palayo. Nagtatampo siya talaga.

Hindi pa siya na kalayo ng magsalita ako. "He was my EX back then--", pagtingin ko parang mas mabilis pa siya sa bagyo nasa tabi ko na siya kaagad. Nakangiti pa ang aso na parang ulol, tiningnan ko lang siya ng masama.

"I want to hear my bestfriend LOVE STORY!", ito naman kami, kukulitin naman ako nito pag hindi ko sinabi sa kanya lahat. Napapikit ako at kumuha ng hangin sa pamamagitan ng paghinga ng malalim.

"Alter ego, he's name--", napatigil ako sa pagsasalita dahil pinaharap niya ako sa kanya at tiningnan ako ng masama.

"Anong tawag mo sa akin?", natawa ako sa reaksiyon niya dahil para bang kakainin niya na ako. Hindi ko mapigilan at malakas akong tumawa sa harapan niya. "At ikaw pa ang may ganang tumawa ha?", hindi ako makasagot dahil tawang-tawa talaga ako. Hinayaan niya lang naman ako.

"Alter ego 'yon. Wala ka bang Merriam-Dictonary mag-search ka nga!", sabi ko sabay irap sa kanya. Pero hindi man lang siya kumilos. "Bestfriend 'yon. BESTFRIEND. Okay na?", tanong ko pa sa kanya.

Unti-unti namang lumiwanag ang mukha ng mukong. May pa ngiting-ngiti pa siya kaya naman mabilis ko siyang binatukan sa balikat.

"Aray naman!", akala mo talaga suntok ni Manny Pacquiao sa lakas.