Hapishane (GAY) [TAMAMLANDI]

20.bölüm

bi günde iki bölm yazmak istedim ve başka bir kitap yazacağım onun içiğnn bu kitabı erken bitirmek istiyorummm.

___

*2 yıl önce Ahmet ve Mertin Almanya 'ya gideceği gün"*

Arda*

"Ahmet bende sizinle gelebilirmiyim"

ahmet afallayarak bana bakmıştı

"arda eminmisin uçağın bagaj kısmında gideceğiz kaçak olarak başın yanar yakalanırsan"

"olsun bende gelmek istiyorum"

Mert, Ahmetin kulağına bi şeyler fısıldayınca ahmet tekrar konuştu

"Tamam ama çabuk eşyalarını al çok hızlı evden çıkmamız lazım"

hemen odama gidip bikaç tane giysi çantama atıp annemin odasına geçtim annemin dolabına gözlerim dolarak yaklaştım ve içinden bezin içinde olan bikaç bileziği ve biraz parayı alıp çantama attım.

ahmetlerin yanına gelince hemen evden çıktık ahmet ve mert kafasına şapka takmıştı ben sadece polarımın şapkasını kafama örtüp yürümeye devam ettim sonunda havalimanına gelince ahmet benim elimden tutarak çekiştirdi mert ise uçağın ön tarafına geçip kendini bir anda yere attı neye uğradığımı şaşırmıştım herkes onun etrafına dolanmıştı uçağın arkasında yani bagaj kısmının olduğu tarafın oradaki jandarma ve polislerde ön tarafa gitmişti.

sessizce konuştum

"ahmet, mert ne yapıyor orada?"

"sen ona bakma o gelicek yanımıza bizim için fırsat yaratmaktı amacı"

başımı sallayınca uçağın alt tarafına doğru olan kapağı kaldırıp beni içeriye itti bavulların arka tarafına geçip oturunca ahmet'te yanıma geldi. yaklaşık yarım saat sonra mertte hızla içeri girmişti

" atlattım merak etme "

ahmet içinden oh çekince hızlıca bavulların iyice arkasına yerleşmiştik.

_____________

* Almanyada 2 ay sonra *

gün geçtikçe halsizleşiyordum kendimi çok yormamaya çalışıyordum ama zaten çok vaktimin kalmadığının farkındaydım..

ahmet ve mert zorda olsa bana sevgili olduklarını söylemişlerdi onların sevgili olabilme ihtimallerini aklımda tartıyordum zaten ama bana bunca zaman söylememeleri şaşurtmıştı içerden gelen seslerden onların yine bişeyler yaptığını anlamıştım kulaklıklarımı takmama rağmen ahmetin inleme sesleri geliyordu, duvarlar cidden çok inceydi...

sabah olduğunda Ahmet yanıma gelip konuştu

"şey dün gece çok ses duyduysan özür dilerim"

bir anda gülme geldiği için kahkaha atıp cevap verdim

"ses mi ben bişey duymadım uyuyordum"

ahmet sessizce içine oh, çekince gülmemi zor durdurmuştum, mert yanımıza gelip dışarıya çıkalım mı diyince hızla ayağa kalkıp odama gittim üzerime bişeyler alıp mutlu bir şekilde dışarıya çıktım mertin burada aldığı arabanın arka koltuğuna binip bekledim.

ahmet ve mert gelip arabaya binince mert hızla ana yola doğru sürmüştü.

yola çıktığımızda sağ taraftan gelen tırı görmemle şok olmuştum zaten neler olduğunu anlamadan arabaya çarpması ile bilincim tamamiyle kapanmıştı..

_______

herhalde herkes neler olduğunu anlamıştır neyseğğ bu günlük bu kadar can pare lerim