Seducing The Mafia (MAFIASERIES #2)

Chapter Two

"Type ng type, baliktad naman." Sarkastiko na puna niya.

Napa maang ako dahil sa sinabi niya. Tumingin ako sakanya at mas lalo akong nahiya ng ibalik ko ang tingin sa cellphone ko pero baliktad 'yun!

Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo ko sa pisnge dahil sa kahihiyan.

Umakto na lang ako na walang narinig at saka nag lakad papalayo doon. Mas lalo lang nag init ang pisnge ko ng marinig ang mahinang tawa niya.

Pumunta ako sa malapit na coffe shop. I order cappuccino and some breads. I was busy thingking about my plan when my phone suddenly vibrate on my pocket.

Mr. Simon is calling...

[Trisha?] Seryoso na sabi ng kausap ko sa kabilang linya.

"Yes, Mr. Simon?"

[Inform me every day, okay?]

Napa irap naman ako sa hangin dahil sa sinabi niya, takot na takot na hindi makuha ang pera na inaasam niya sa organization.

"Yes, sir." Walang gana na sabi ko.

[By the way, natangap ko na ang grades mo. Keep it up, pasado ka at binayaran ko na rin ang tuition mo.]

Nagliwag ang muka ko sa sinabi niya. Omg! Akala ko ay babagsak ako ngayon sem dahil puro ako absent. Mabuti na lang at pinag bigyan ako ng chance ng mga prof ko na makahabol pa.

"Salamat, bye." Kalmado na sabi ko para maitago ang saya ko, yes! Pasado. Pinatay ko ang tawag at inilapag ang cellphone ko sa mesa.

That freaking panot! Ops! That was harsh but never mind. He'll pay for my tuition para pang palubag loob.

Pumangalumbaba ako habang tinititigan ang view sa labas. Maaliwalas ang langit ngunit at matirik ang sikat ng araw. I smiled like an idiot when I see a cute kid stopped infront of me and wave her hand friendly. Madumi ang laylayan ng damit nito pero gayunpaman ay naagaw ng maamo niyang muka ang aking attention.

A guy in a black shirt held her hand and pulled her away. She wave as a goodbye before turning her back at me.

Muli na naman akong dinalaw ng problema ng umalis na ang bata sa harapan ko. I was studying MedTech and being an agent?! Paano ko gagawin yun?

Alam ko sa sarili ko na hindi ko kaya ang mission na binigay niya sakin, pero ano naman ang magagawa ko? Naka salalay ang buhay ng kapatid at ng mama ko dito. Gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil onti na lang ay masisiraan na ako ng bait kakaisip tungkol sa mission.

Kinuha ko ulit ang cellphone ko para tawagan si Jen. She's my friend since 3rd year High School. Ngayon na nag take ako ng MedTech  4th year Collage at second semester ay hindi ko alam kung makakaya ko pa na pagsabayin ang pagiging busy sa school at pagiging agent.

"Hello?" Bungad ko sa tawag. "I need help--"

[Asan ka? Puntahan kita.] Maagap na sabi niya.

She's  just one call away friend, sana ako rin pagdating sakanya. Bigla akong nakaramdam ng hiya dahil baka isipin niya ay tuwing may kailangan lang ako kaya ako tumatawag, buti na lang at understanding 'tong isa na 'to.

"Nasa coffe shop. I'll text you the address."

[Sige, arte nito ayaw pa sabihin dito. Pero otw na] Tumawa muna siya bago patayin ang tawag.

Sumimsim ako sa kape ko at muling pinag masdan ang labas.

Lumipas ang ilang minuto ko na pag-aantay ay dumating na rin ang kaibigan ko. Lumakad siya papalapit sa table ko habang hawak hawak ang kamay ng isang Six year's old na batang babae.