SÖZ

İSTEKLER

Multimedyadaki Beliz Keskin ;)

Sabah kahvaltıdan hemen sonra odama çıktım. Kitap okumaya ve müzik dinlemeye başlamıştım. Ama ondan da bir süre sonra sıkılıp elime tabletimi aldım. Tablette bir süre oyun oynadıktan sonra ondan da sıkılıp bilgisayarın başına geçip internetten film aramaya başladım onda bir karar veremeyince bu sefer de pek kullanmadığım öylesine açmış olduğum twitterıma girip tweet okumaya başladım.

' Çook Acıktımmm!!! '

Tweete bak nefes alsa tweet atan insanlar var ya hiç mi işiniz yok anlamıyorum yani acıktım nedir ya!?

' Aşkın tanımını sordular. Tek kelimeyle GALATASARAY dedim. '

Aşka inanmadım hiç Galatasaray aşkı başkaydı ama benim için. Şimdi bir de Poyraz aşkı çıktı. Ama o beni sever miydi bana karşı bu kadar soğuk olan birinin beni sevmesi mümkün mü ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok. Gerçekten ben ne yapacağım. Tweet okumayı bırakıp bunu düşünmeye başladım.

Poyraz'a söylemeli miydim?! Nasıl söyleceğim ?! Ne tepki verir?! Verdiği cevabı tepkiyi kaldırabilir miydim peki ?!?!?

Uzun bir süredir odamın içinde dönüp duruyordum. En sonunda yorulup kendimi yatağa attım. Tavanı seyretmeye başladım.

Karar vermiştim. Poyraz'a onu sevdiğimi, ona aşık olduğumu söyleyemezdim. Vereceği cevaba hazır değildim. Kaldıramazdım. Aşka inanmayan ben inanmadığım bir şeyi yaşarken aşkımı dile getirir ve olumsuz cevap alırsam buna bir daha ne cesaret edebilirdim ne de başkasıyla olurdu. İçimden bir ses zaten Poyraz olmazsa sen başkasıyla mutlu olamazsın diyordu. Bu onunla mutlu olacağım anlamında değil, Mutsuz bile olacak olsam ondan başkasına bu gözle bakamayacağım, bu duyguları başkasına hissetmeyeceğim anlamında.

Aşkı bilmiyorum ama ona karşı hissetiğim şey sanki kalbim benden daha çok ona aitmiş gibi birşey.

Kapının açılmasıyla yatakta doğruldum. Gelen Seher ablaydı.

" Korkuttun beni Belizcim bir şey oldu sandım. Beş dakikadır kapını çalıyorum. "

" Duymamışım Abla."

dedim gülümseyerek.

" Sen neden gelmiştin abla ? "

" Ben bugün odandan çıkmadın seni merak ettim. "

" İyiyim ben abla biraz odamda vakit geçirmek istedim sadece. "

dedim yine gülümseyerek. Biraz zoraki bir gülümsemeydi, düşüncelerimden dolayı.

Seher Abla da gülümseyip odadan çıktı. Seher ablayı seviyorum hemen alıştım ona. Çok samimi ve sıcakkanlı bir insan. Sürekli gülümseyen biri.

Aklıma gelen fikirle ayağa kalktım.

Evet ona aşık olduğumu söylemiycem. -gerçi ben de tam olarak emin değilim bu duygu aşk mı, sonuçta daha önce hiç aşık olmadım.

Ama bu onu peşini bırakacağım anlamına gelmiyor. Onun beni sevmesi için elimden geleni yapacağım.

Dışarı çıkmaya karar verdim. Seher ablaya Poyraz'a haber vermesini istedim. Bende kalkıp dolabımı açtım ve giyecek bir şey aradım. Kendi kıyafetlerim bar için uygun değildi. O yüzden hediye gelen elbiselere baktım fazla dekolteli ve kısalardı bunlar bana göre fazlaydı. Aralarında en bana uygun Mavi dizimin hemen üstünde biten üst kısmı tam oturan etek kısmı geniş bir elbise giydim ayağıma da siyah bir topuklu giyip aşağı indim. Spor ayakkabılar babetler varken neden bunlar giyilir ya.