SÖZ

KAYBEDEN BENİM

Bir hafta sonra

Nerdeyse bir hafta boyunca her ders aralarında birlikteydik. Derslerde mesajlaşmıyorduk çünkü ilk derste mesaj attığımda bana 'Dersini dinle benim yüzümden dersi kaçırma' diye beni uyardı. Zaten Ceren de onunla hiç vakit geçirmeyip sürekli Poyrazlayım diye bana sitem ediyor.

Okuduğum kitabı yatağın yanındaki komidine koyup odanın tavanını izleyerek bunları düşünürken aklıma gelen şeye takıldım. Poyrazla yaklaşık iki haftadır sevgiliydik. Ama sadece elimi tutmuştu ve dudağımın kenarından öpmüştü. Şu an ki düşüncelerim sapıkça gelmiş olabilir. Tabiki yatalım birlikte olalım demiyorum, evlenmeden öyle birşey olsa ben kendimi asla affetmem zaten.
Ne bileyim yani illede öpüşelim demiyorum ama sevgililer öpüşmez mi yada ne bileyim sadece birlikte zaman geçirmek yetmiyor ki. Poyraz birlikte vakit geçirmemizi istiyor buna eminim. Ama bana karşı çok soğuk yani bazen beni sevdiğine ne kadar emin olsamda sevgisine şüphe etmiyor değilim. Arkadaşlarına çok içten, samimi, onlarla gülüp eğleniyor. Hatta babamla da konuşmalarına şahit olmuştum. Ona karşı da içten ve samimi. Benim yanımda da içten güldüğü, eğlendiği, sevgisini içtenlikle belli ettiği oluyor ama sanki birşeyi unutmuş gibi hemen toparlayıp soğukluğuna geri dönüyor. Bunları düşünürken ona ilk sevdiğimi söylediğimde bana dediği şey aklıma geldi. Ona 'Senden nefret ediyorum.' dediğimde bana 'Etmelisin.' demişti. Bana karşı soğuk davranmasıyla bu dediği şeyin bir alakası var mıydı yoksa öylesine söylenmiş birşey miydi ???

Onunla bu konuyu konuşmalıydım. Ama tabi nasıl? Gidip 'Benimle neden öpüşmüyorsun?' diye soramazdım. Poyrazla bir yolunu bulup bu konuyu konuşacağım diye karar aldıktan sonra kalkıp duşa girdim. Duştan çıkınca dolabımı açıp elime ilk gelen su yeşili örgü kazağımı giyip altıma da kırmızı üstüme oturan darpaça pantolonumu giyip saçımı salaş bir topuz yapıp aşağı indim. Evde duracak olsam eşofman, şort falan giyerdim.

Ama ne kadar bir planım olmasada evde durmak istemiyordum. Dışarı çıkmak istiyordum. Ceren zaten sürekli ona zaman ayırmıyorum diye sitem ediyor onunla birşeyler yaparız diye düşündüm. Gerçi pantolon da rahat sayılır. Eşofman ya da şort kadar olmasada. Hem ne kadar rahat olmayı sevsem de gezmeye giderken şort ya da eşofman giymeyen birisiyim. O kadar da değil yani.

Kahvaltı için mutfağa girdiğimde kahvaltı hazır değildi. Etrafta Seher Abla da yoktu. 'Seher Ablaaa!!' diye bir kaç kez evdedir diye seslendim. Ses gelmeyince dışarı çıkmıştır diye buzdolabından kaşar, sosis falan çıkarıp kendime tost yapmaya başladım. tostu hazırlayınca tost makinesine koyup buzdolabından atran şişesini çıkarıp kendime ayran koydum. Ayranla tostu alıp masaya oturup yemeye başladım.

Kahvaltımı yaptıktan sonra Ceren'i aradım.

''Alo''

''Şey ben Ceren'i aramıştım.''

''O şu an banyoda kim aradı diyim.''

''Beliz''

''Beliz sen miydin. Kardeşim seni Bebitom diye kaydedince tanıyamadım.''

''Ben senin olduğunu tahmin ettim de başka abisi olup olmadığını bilmediğimden çaktırmadım işte.''

'' O öküz. Poyraz mıydı neydi canını sıkar diye yanına da gelmiyorum. Görüşemedik doğru dürüst nasılsın?''

''Sevgilimle ilgili düzgün konuşursan daha iyi olurum Aras.''

''Sevgilin mi!? Ne ara sevgili oldunuz siz?''

''İki hafta oldu.''

''Anladım. Geç kaldık desene !?''

''Anlamadım ?''