Απαγορευμένο.{GW15}

Κεφαλαιο 1.

Άνοιξα δύσπιστα τα ματια μου αφού οι ενοχλητικές ηλιαχτίδες του ηλίου έμπαιναν κρυφά πίσω από την μισόκλειστη κουρτίνα του δωματίου. Πιάνω με το χερι το κεφάλι μου. Θεέ μου αισθάνομαι το κεφάλι μου έτοιμο να σπάσει. Πόσο ήπια χτες; Προσπαθώ να ανασηκώσω το σώμα μου από το μαλακό στρώμα άλλα η προσπάθεια γκρεμίζεται καθώς νιώθω έναν αφόρητο πόνο σε όλο το σώμα μου με αποτέλεσμα να το αφήσω να πέσει πίσω στο πουπουλένιο μαξιλάρι. Γυρίζω αριστερά αντικρίζοντας έναν νεαρό γυμνό άντρα να κοιμάται διπλά μου. Παναγία μου τι έκανα χτες; Ποιος είναι αυτός; Τι δουλειά έχει αυτός στο δωμάτιο μου; Μια στιγμή . Αυτό δεν είναι το δωμάτιο μου . Τέλεια! Τι ώρα είναι; Τελοσπαντων καλύτερα ας φύγω από εδω. Σηκώνομαι όσο πιο αργά μπορώ ώστε να μην ξυπνήσω τον άγνωστο άντρα και ψάχνω τα ρουχα μου. Αλήθεια πως τον λένε; Αναρωτιέμαι καθώς αρπάζω από κάτω τα μαύρα μου εσώρουχα μαζί με το φόρεμα μου. Εξαιρετικά! Πως θα βγω έτσι έξω ; Γόβες, στενό μαύρο φόρεμα έτοιμη για πρωινή έξοδο! Μην έχοντας άλλη επιλογη φαραώ στα γρηγορα τα ρουχα μου και παίρνοντας στο χερι τις γόβες μου προχωρώ προς το καθιστικό οπου βρίσκω πεταμενο το τσαντάκι με το δερματινο μου στον διθέσιο καναπέ. Φοραω το μπουφάν και χτενίζω με τα δάχτυλα των χεριών μου τις τούφες των ίσων κάστανων μαλλιών μου. Παίρνω το τσαντάκι μου και βγαίνω από το διαμέρισμα του άγνωστου άντρα. Πρώτη και τελευταία φόρα που το κάνω αυτό. Δηλώνω στον εαυτό μου καθώς στηρίζω το σώμα μου πανω στην ξύλινη πόρτα σε μια προσπάθεια να βάλω τα ψιλά μου παπούτσια. Η πόρτα του απέναντι διαμερίσματος ανοίγει εμφανίζοντας από το εσωτερικό της ένα νεαρό αγόρι. Είναι, δεν είναι 23. Ψιλός, μελαχρινός με μεγάλες πλάτες και γυμνασμένος. Άπλα υπέροχος. Γυρίζει προς το μέρος μου και χαμογελάει. Ερωτεύσιμο χαμόγελο. Σύνελθε Λύδια! Πρέπει να πας σπίτι υπενθυμίζω στον εαυτό μου. Το ερώτημα όμως είναι που ακριβώς είναι το σπίτι μου και που στο κάλο βρίσκομαι. Χαμογελάω προς τον άγνωστο για εμένα νεαρό με σκοπό να αποσπάσω κάποια χρήσιμη πληροφoρία η όποια θα με οδηγήσει στο σπίτι μου.

''Καλημέρα'' μουρμουρίζει στρώνοντας καλυτέρα την μπλούζα του πανω στο κάλο γυμνασμένο σώμα του.

''Καλημέρα'' ψιθυρίζω προσπαθώντας να σταθεροποιηθώ στα ποδιά μου, αφού ήμουν στηριγμένη πανω στην πόρτα.

''Εμ..εδω μένεις;'' ρωτάει δείχνοντας την μεστή πόρτα πίσω μου.

''Eμ..όχι...δηλαδή εγώ απλώς ...δεν ..να ..'' απαντάω γρήγορα σε μια προσπάθεια να εξηγήσω το πώς βρέθηκα εδω.

''Άστο κατάλαβα και εσύ αρπαχτή έκανες έτσι; Γιατί δεν νομίζω να πας βόλτα ντυμένη έτσι '' ολοκληρώνει την φράση μου κλέβοντας τον λόγο από το στόμα μου. Πως τολμαει; Ποιος νομίζει πως είναι; Από την μια να πεις έχει ένα δίκιο έτσι όπως είμαι ντυμένη άλλα από την άλλη δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα.

''Δεν σου επιτρέπω!'' ανταπαντώ κατευθείαν σταυρώνοντας τα χέρια κοντά στο στήθος μου. '' Έχεις ένα δίκιο όμως'' καταλήγω σκύβοντας το κεφάλι κόκκινη από την ντροπή μου.

''Ηρέμισε κοπελιά! Μην φοβάσαι δεν παρεξηγώ. Έτσι κι αλλιώς κι εγώ απ ΄τον ίδιο λόγο βρίσκομαι εδω'' χαχανίζει σηκώνοντας τα χέρια του σε αμυντική στάση.

''Αλήθεια; Ξέρεις που βρισκόμαστε και πως μπορώ να φύγω από εδω;'' Λέω φανερά αγανακτισμένη γεμάτη ελπίδα για μια θετική απάντηση.

'' Δεν εχω απολύτως καμιά ιδέα'' δηλώνει χαμογελαστός.

''Τελεια'' ξεφυσώ. Άντε να δω πως φεύγουμε από εδω.

''Μην ανησυχείς κάποιον τρόπο θα βρούμε να φύγουμε από εδω'' μουρμουρίζει καθώς περπατάμε παράλληλα κοιτώντας αριστερά -δεξιά στον κεντρικό δρόμο ψάχνοντας για κανένα γνώριμο σημάδι έξω από την μοντέρνα πολυκατοικία.

''Το ελπίζω'' ψιθύρισα περισσότερο στον εαυτό μου. Μα τι χαζή που είμαι θα πάρω την Αλέκα τηλέφωνο να με διαφωτίσει. Τι στο κάλο βέρα Θεσσαλονικιά είναι κάτι θα ξέρει. Βγάζω το κινητό μου μέσα από το μικρό τσαντάκι μου άλλα μόλις πάω να το ανοίξω αυτό διαμαρτύρεται αμεσως να καλέσει την καλύτερη μου φίλη λογω χαμηλής μπαταριάς.

''Καταραμένο'' αναφωνώ κάνοντας τον άγνωστο άντρα διπλά μου να γελάσει. Κινητό σου λέει μετά ! Ποιος το ανακάλυψε αυτό το μαραθέτι είπαμε; Γρρ... αρχίζω να νευριάζω.

ΓΕΙΑΑ ΣΑΑΣ♥ ΑΥΤΗΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΕΣ♥♥ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ♥♥♥