Απαγορευμένο.{GW15}

Κεφαλαιο 14.

Χαμογελαω καθώς κουμπωνω το κολαρο στον λαιμο του Σφουγγι. Ο Μίλτος ειχε αδικο. Είναι πολύ υπακουο σκυλακι. Μόλις ειδε το κολαρο δεν αντισταθηκε καθολου.

''Ετοιμο το φαγητο '' δηλώνει ο Μίλτος μπαινοντας στο καθιστικο. Μου ριχνει μια ματιά και υστερα το βλεμμα του ταξιδευει πανω στον Σγουγγι κοιτώντας τον περιεργα . Μαλλον επειδη φοράει το κολαρο του.

''γκομενιαρη '' σφυριζει στενευοντας τα ματιά του. ''Χρειαστηκε να τον κυνηγησω σε όλο το σπίτι χωρις αποτέλεσμα για να το φορεσει '' συνεχιζει κουνοντας αρνητικα το κεφαλι.

'' Έχει γουστο το σκυλι '' γελαω πειραζοντας τον. Τον βλεπω να γελαει και τον προσπερνω μπαινοντας μέσα στην κουζινα για να πλυνω τα χέρια μου. '' Τι θα φαμε; '' ρωταω χαρουμενα και σκουπιζω τα χέρια μου αφού τα εχω πλυνει.

''Ομελετα! Κατσε! '' χαμογελάσει περιφανος για το επιτευχγμα του. Μετακινουμαι στο ψιλό σκαμπο και καθομαι τσιμποντας μικρες μπουκιες από το τεμαχισμενο ψωμι. Ο Μίλτος σερβιρει την ομελετα και καθεται απέναντι μου. Κοιταζω το πιατο μου χαμογελοντας.

''Πειναω τοσο πολύ! '' λεω δοκιμαζοντας την ομελετα. Ομολογω πως την πετυχε. Είναι πολύ νοστιμη.

''Δεν θα ρωτησω γιατι... '' απανταει προσπαθώντας να κρυψει το χαμόγελο του.

''Ξέρεις ηδη την απάντηση! '' ανταπαντώ κοιτώντας τον. Δεν μπορεί να συνεχιστει αυτό.

''Σιγουρα! '' γελαει και τα ματιa του λαμπουν κάτω από το φως της κουζινας.

''Δεν μπορεί να συνεχιστει όμως αυτό '' ξεφυσώ αφηνοντας κάτω το πιρουνι μου και πιάνω το ποτηρι με το νερο ακουμπωντας το στα χειλη μου.

''Η ιδια ειπες ότι σου αρεσει! '' με ειρωνευεται συνεχίζοντας να τρωει. Ποτε το ειπα αυτο; Γιατί δεν σκεφτομαι

''ότι μου αρεσει δεν σημαινει πως είναι σωστο '' λεω σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος μου.

'' Το 'σωστο' έχει υποκειμενικη εννοια αναλογα με την ηθικη αξια του κάθε ανθρωπου '' συνεχιζει αφηνοντας κάτω το πιρουνι του και σταυρωνει και αυτός τα χέρια του.

''Λοιπον, συμφωνα με εμένα αυτό που γινεται δεν είναι σωστο! '' κλεινω τα ματιά μου για να συγκρατησω τον θυμο μου φανερά θυμωμενη.

''Μπορεις να το σταματησεις. '' δηλώνει ο Μίλτος και ανοιγω τα ματια μου για να τον βρω μπροστά μου. Ενιωθα την ανασα του να χτυπαει απαλα το προσωπο μου.