Κεφαλαιο 24.

1.2K 103 46
                                    

'' Ανοιξε, σε παρακαλω. '' μουρμουρισα στον Μιλτο ακουγοντας το εκνευριστικο κουδουνι να χτυπαει ασταματητα. Τον ακουσα να γελαει και εσυρα το σώμα μου στην αδια πλεον μερια που κοιμοταν βολευοντας καλυτερα το σώμα μου. Ποση ώρα κοιμαμαι; Νυχτωσε; Ποιος να είναι στην πόρτα; Τι κάνει τοση ώρα ο Μίλτος; Ξεφυσώ και αναγκαζω το σώμα μου να σηκωθει. Αρπάζω από κάτω το μπλουζακι του Μιλτου και το φοραω χωρις δευτερη σκεψη καθώς κατευθυνομαι στην κουζινα. Ανοιγω το ψυγειο και παιρνω το μπουκαλι με τον χυμο βυσσινο. Ακουω ομιλιες όμως δεν πηγαίνω να δω ποιος είναι. Στηρίζω το σώμα μου στον παγκο και κοιταω έξω από το παραθυρο. Ο ηλιος είναι ετοιμος να δυσει. Πολύ όμορφο θεαμα.

''Σηκωθηκες; '' ακουω την φωνη του Μιλτου και γυριζω το βλεμμα μου αντικριζωντας τον.

''Ποσες ωρες κοιμαμαι; '' ρωταω με απορια. Αφηνω το μπουκαλι στον παγκο και βαζω δυναμη στα χέρια μου για να κατσω πανω σε αυτόν.

''Δυο, τρεις καπου εκει. '' χαμογελάει πλησιαζοντας με, δινοντας μου την ευκαιρια να τον παρατηρησω καλυτερα.

''Πες μου πως δεν ανοιξες έτσι την πόρτα! '' λεω αφωνη βλέποντας τον μονο με το μαύρο εσωρουχο του.

''Δεν εβρισκα την φορμα μου. '' γελαει παιρνοντας από διπλα μου το μπουκαλι με τον χυμο και ευχομαι να αστιευεται.

''Ποιος ηταν στην πόρτα; '' ρωταω ψυχραιμα προσπαθώντας να ηρεμισω.

''Η διαχειριστρια της πολυκατοικιας. Εχετε συνελευση αυριο. '' χαχανίζει και τα ματια μου ανοιγουν διαπλατα. Όχι η κυρια Ελενη.Τα παντα περνανε από το στόμα της. Έχει ανακατεψει την μιση πολυκατοικία. Είναι σχετικα νεα αλλα ξέρει τα παντα για ολους. ''Καλη γυναικα, με καλεσε και για καφε. ''λέει ο Μίλτος και ψάχνω με το βλεμμα μου μηπως βρω καποιο ευκαιρο μαχαιρι.

'' Αφού ησουν γυμνός! Πάλι καλά να λες που σε καλεσε για καφε και όχι για τιποτα άλλο! '' ειρωνευομαι αρπαζοντας τον χυμο από τα χέρια του. Γυρίζει το σώμα του ώστε να βρισκεται μπροστά μου και στηριζει τα χέρια του στον παγκο εγκλοβιζοντας με.

'' Είναι ομορφη. '' λέει σκεπτικα κοιτώντας με.

'' Είναι ξινη. '' αντιλεγω με κακια κοιτώντας τον.

'' Ήταν ευγενικη. '' μουρμουρίζει πλησιαζοντας με περισσότερο.

''Ησουν γυμνός. '' αντιγυριζω σηκώνοντας τα χέρια μου στον αερα.

'' Είσαι ζηλιαρα. '' γελαει ακουμπωντας τα χειλη του στα δικα μου μαλακα.

'' Είσαι παραλογος. '' λεω κουνωντας το κεφάλι μου περα δωθε για τον αποφυγω. Μετακινει τα χέρια του στο προσωπο μου σταθεροποιωντας το και πιεζει τα χειλη του εναντια στα δικα μου. Τυλιγω τα χέρια μου γυρω από την μεση του φερνοντας τον πιο κοντά μου. Απομακρυνω το προσωπο μου από το δικό του και τον κοιταω. ''Συμπαιριφερομαστε σαν ζευγαρι. ''γελαω και κατεβαινω από τον παγκο πηγαινοντας προς το σαλονι.

Απαγορευμένο.{GW15}Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum