Male Point of view.
Minsan kasi its better to know whats on his pov.
“ETTTTTTTTTTTTHHHHHHHHHHAAAAAAAAAAAAAAANNNN” sigaw ng paparating na babae.
Napa-buntong hininga nalamang ako. ‘eto nanaman po tayo’
By the way, I’m Ethan Hernandez. Tahimik, bookworm, musician, at higit sa lahat magaling sa math (hindi naman sa nagmamayabang e no)
“May dala akong lunch para sayo o.” sabay taas niya ng daalng luch box.
Siya nga pala si Athena Montareal. She’s pretty. (wait, sinabi ko ba yun?) OO she’s pretty. Ang problema, palagingdikit ng dikit saakin itong babaeng ito e. May guto yata saakin ito e. its ovious pero kahit ganoon, di parin siya nagtatapat.
Ganun ang daily routine namin, palagi niya akong pinagdadala ng lunch at kung anu-ano at siyempre ako si mabait, tinatangap ko naman. Di sa inaabuso ko siya, yun ay dahil ayoko lang ma-hurt ung feelings niya kapag tumangi ako.
Classmateko rin yan. Kaya napapagkamalan nila akong boyfriend niya e.
“Huy Ethan. Kalian mo ba sasagutin si Athena? 4th year na tayo o. dalawang taon narin iyang nanliligaw sayo. Hahahahaha” Pabirong sabi ng isa sa mga classmate naming.
“Che! Manahimik ka nga. Naiingit ka lang siguro kay Ethan. “ Pambabara ni Athena.
Well, dahil tahimik akong tao, dinedma ko nalang sila. Tuloy lang ako sa pagkain ng binigay na lunch saakin ni Athena.
“Uhm etan tignan mo o, Pinaint kita sa canvass. “ Sabay taas niya ng canvass painting na gawa niya.
Nakalimutan ko palang sabihin na magaling palang magdrawing yan. Ay mali, halos sa lahat ng bagay magaling yan. Magaling magluto, magaling kumanta, at sa Academics nag totop yan. Pwera nlang sa dalawang bagay—Di yan marunong sumayaw at si gaanong magaling sa math.
Paano ko nalaman? Siyempre sikreto hahahaha ;)
“Ah. Anong meron? Bakit mo ako binibigyan ng ganito?” tanong to.
“Uhm birthday gift. “ sinabayan niya ito ng isang matamis na ngiti.
“Birthday gift? Eh ang tagal pa ng birthday ko ee?” takang sagot ko.
“he-hehe. Pa advance lang baka di na kasi ako makaabot eh.” Nahihiyang sagot niya.
Di siya makakaabot?.
“di makakaabot?” tanong ko ulit
“ahhhhhhhh.. wala… sabi ko baka di ako makahabol aalis kasi kami sa Christmass vacation eh.” May himig na kalungkutan sa mga tinig niya.
“ah. Sige thank you.”
Lumipas ang mga araw, unti-unting mayroon akong nappapansing kakaiba.
Sa bawat oras na kasama ko si Athena, parang nakalutang ako. Sobrang saya ko.
Hindi ko lang alam kung nahuhulog na ang loob ko para sa kanya. Katulad ngayon. Narito kami sa roof top ng school naming nagpapalipas ng oras. Nagtatawanan.
“Uhm wait langah cr lang ako, “ napansin ko namumutla siya.
“Okay ka lang? gusto mu samahan kita?” tanong ko.
“Ah, wag na salamat na lang babalik din ako.” Sabay wave saakin.
5min..
10min..
