Yıldızsız Gece

0.1

Selamlar yeni bir hikayeye başlıyorum ve bir anda aklıma gelen bir hikâyeydi bu. İçine biraz kendimi hayallerimi ekledim. Umarım beğenirsiniz. (Yazım yalnış yaparsam kusura bakmayın 🖤)

*Bölüm şarkısını kesin dinlemelisiniz *

Başladığınız tarihi buraya bırakır mısınız?

_____________________________________

4 haziran

"Haklısın bence de bitmeli..." dedim sessizce. Kalbim atmıyordu. Nefesim kesildi, ne diyeceğimi bilemedim. "Tamam o zaman kendine iyi bak" yine birşey diyememiştim ve o da dememi beklemedi.

Bitmişti artık tamamen. Son vermiştik ilişkimize. Sadece 7 ay beraberdik ve uzak mesafe ilişkisiydi. Ama ben her zaman yanımda hissetmiştim.

Gözümden bir damla yaş düştü. Hemen silip ayağa kalktım, saçımı topladım. Mutfağa gidip birşeyler hazırladım kendime. Bir film açıp izlemeye başladım. Sonunda göz yaşlarım durmadı ve akmaya başladılar. Herşey üst üste gelmişti. Sürekli içime atmıştım ama artık yapamadım.

Herşeyi içimde tutarım. Yakın arkadaşlarım yoktur. Ders için mesaj atanlar ya da okulda selam verenler var. Böyle durumlarda daha çok yokluğunu hissediyorum. Ama olmasa da olur diyorum, oda olmasa olur.

Ertesi sabah şişkin gözlerle okula gittim. İlk ders Fizik'ti. Ve bu vicdansızlık. " Hocayı gören var mı?" dedi Esma. Herkes hocayı görmediğini ve dersin boş olucağını söylüyordu. Ve öyle de olmuştu. Hesna hoca grip olmuş bu yüzden gelememişti. Bunun rahatlığıyla başımı sıra koydum.

Uzun bir arazideyim. Yerler yemyeşil ama hiç çiçek yok. Etrafıma bakınıyorum. Yürümeye devam ediyorum. Az ileride bir sürü gül olduğunu fark ediyorum. Yürüyorum ama yürüdükçe uzaklaşıyor. Ulaşamıyorum. Omzuma bir el değiyor irkiliyorum. Kafamı o yöne çevirince o elin sahibinin Çağatay olduğunu fark ediyorum. Bana elini uzatıyor yüzüne bakıyorum sadece. Elini işaret ediyor. Tutuyorum elini. Bir sıcaklık, ısınıyorum. Hafifçe yürümeye başlıyor. Güllerin yanına gidiyoruz. Onun elini bırakıp güle dokunuyorum. Ona gülü vermek için bakıyorum ama yok. Güller bir anda soluyor. Yanlarından ayrılmaya çalışıyorum ama gidemiyorum. Bağırıyorum sesim çıkmıyor. Çağatağ'ı arıyorum, bulamıyorum. Havaya bakıyorum kararmış. Ve hiç yıldız yok.

Uyandım birden. Çok garip bir rüyaydı. Sınıftayım herkes kendi arasında konuşuyor. Hoca yine yok. Sınıftan çıkıp tuvalete gittim. Aynaya baktım. Yüzüm bembeyaz olmuş. Saçlarımı arkaya atıp yüzümü yıkadım. Yüzümü sildiğim peçeteyi çöpe atıyordum ki birden çöpte bir gül olduğunu gördüm. Aynı rüyamdakiler gibi. Çöp kovasının kapağını kapatıp çıktım.

Sınıfta herkes bağırarak konuşuyor. Hocanın gelmesi an meselesi. İç sesime hak verirken kapı açıldı. Ve müdür yardımcısı Derya hoca. Kadını severim bazen biraz sert olabiliyor ama iyi kadındır. Sanırım 5 dakika sonra gelseydim azar işiticektim.

Sınıftakilere bu sınıfın sınıf başkanı nerde, başınıza çoban mi lazım, herkes neden düzgünde kitap okumuyor gibi sorular sordu sınıfa. Cevap vermiceğimiz belli zaten niye soruyorsa. Bir kaç şey daha söyleyip çıktı sınıftan ve saniyesine herkes konuşmaya başladı. Anlamıyorum ben bunları ya sadece bir 5 dakika sus bari.

Telefonumu elime aldım. Normalde şimdi Çağatay'a yazardım ama ayrıldık. İnstagram'a girdim. Bir kaç story izledim. Ve uzun zamandır bir fotoğraf paylaşmadığımı fark ettim. Galeride bir kaç foto seçtim. Onların arasında da bir eleme yapıp bir fotoğrafa karar verdim. Altına birşey yazmadan paylaştım. Hemen bir kaç kişi beğendi.

(tuna.gül) senin gönderini beğendi.
(çağatay.xe) senin gönderini beğendi.
(gümüş.ipek) senin gönderini beğendi.

Paylaştığım gönderiye baktım. 2 kişi beğenmiş gözüküyor. Tuna ve İpek ikisiyle de bir yakınlığım yoktur. Çağatay beğenisini geri almış sanırım. Belkide yalnışlıkla beğendi. İnstagramdan çıktım. Kulaklıkları takıp rastgele bir müzik açtım. Ayrılırken ona dinlemesini istediğim şarkıydı bu. "Ah canım sevgilim" Yavaşça şarkıyı değiştirdim. Sanki her şarkı bana onu hatırlatıyordu. Bu çok acı vericiydi.

Üçüncü ders matematik dersiydi. Mehmet hocayı çok severim. Okulun son günleri olduğu için dersler bol geçiyordu. Bugün böyle derslerle geçti.

Eve geldiğimde üzerimi değiştirdim. Kendimi çok kötü hissediyordum. Biraz uzandım sanırım başıma güneş geçmişti çünkü hava olduğundan fazla sıcaktı. Uzandım biraz.

Uyandığımda saat 6 olmuştu. Bizimkiler eve gelmiş yemek yiyorlardı. Bana seslenmişler ama duymamışım. Birşeyler yiyip çizim yapmaya başladım.

5 ay sonra....

_______________________________

Sizce 5 ay sonra ne olucak?

Barışırlar mi sizce?

Hikâyenin sonunda ne olucağını tahmin edin bakalım?

( Bunları yorumlarda cevaplamayı unutmayın.)

------------------------ ♡ -------------------------