Chapter Two (The What?!)

42 0 0
                                    

"LEAAAAAA!!" Sigaw ng di ko kilalang babae na papalapit sakin.

Nagsimula na lang ulit akong magbasa ng libro.

"LEAAAAAA!!" Sigaw nanaman nung babaeng di ko kilala. Naka-upo na siya ngayon sa upuan na katabi ko. Bwiset. Umagang umaga nangbubulabog.

"LEAAAAAAAAA!!" Bwisit na to!

"Ano ba?! Ang ingay-ingay mo!" Sigaw ko dun sa babaeng di ko kilala. Sumigaw ba naman e nasa tabi na niya ko?! Walangya! Yung eardrums ko dre! :3

"Lea! Ganyan ka na?! After I helped you move on from your past with your ex-boyfriend, THIS IS HOW YOU REPAY ME?! Ang sama mo!" Pagmamaktol ng babaeng di ko kilala.

"Tigilan mo nga ako! Maghanap ka ng kausap mo! Hindi kita kilala!" Sabi ko at sumub-sob sa desk ko.

"You don't know me anymore?! Its me! Christine Beñaflor. The most beautiful girl in the whole wide world! Ang babaeng tumulong sayo para maka-move on dun sa g*go mong ex!" Sabi niya.

"Wala akong kilalang Christine Beñaflor." Sabi ko habang naka-subsob sa desk ko.

"Lea naman e! Best friend mo ko!" Sigaw niya habang niyuyugyog ako.

Yes. You heard it right. She's my best friend. Ewan ko ba. Naisipan kong pagtripan e. Wahahaha!!

"LEAAAAAAAAAAAAAAAAA!"

"Walangya ka, Chris! Pinagkatiwalaan kita! Paano mo nagawa sakin to?! Tinuring kita na parang TUNAY NA KAPATID and this is how you repay me?! I hate you!" Sigaw ko habang nakatayo at umiiyak. Hah! Thanks to drama club. Kasali nga pala ako sa drama club last year.

At dahil nasa classroom kami, marami sa mga kaklase ko ang naagaw ang atensyon. I mean.. LAHAT pala sila naagaw ang atensyon.

Yung reaksyon ni Chris parang maiiyak na. Hala! Napasobra ata yung acting ko?!

"L-lea.." sabi niya at nanggigilid na yung luha. Naalala ko nanaman. Yung unang beses ko siyang nakitang umiyak. Wahaha!! Ang panget niya kayang umiyak! Dahil sa itsura niyang mangiyak-ngiyak, natawa na lang ako ng malakas. Haha! Epic ng mukha niya!

"B-bakit ka t-tumatawa?" Nagtataka niyang tanong.

"Hahahaha! Epic ng mukha mo! Hahha!" Sabi ko habang pinupunasan yung luha ko sabay hampas pa sa desk ko.

"Bakit ka ba tumatawa?!" Galit niyang tanong.

"Wag ka nang magalit bes?" Pagpapa-cute ko.

"Ha?"

"Ano ka ba! Joke lang yung kanina no!" Sabi ko at tiningnan ang reaksyon niya.

O________________________O - siya

"Walangya ka, Lea! Akala ko totoo na! I hate you not!" Sabi niya at tuluyan ng umiyak. Nagsibalik naman yung mga kaklase ko sa mga ginagawa nila nang may ngiti sa labi.

NAPAPANGITAN KAMI SA IYAK NI CHRIS. Haha!

"Haha! Tama na, Chris! Ang epic ng mukha mo! Wag ka na umiyak! Haha! Ampanget mo! Buwahaha!!" Tawa ko.

"Bes naman e!" Sabi niya with matching hampas pa sa braso ko.

Then, we bursted out laughing. Muntanga lang si Chris e. Umiiyak habang tumatawa! Wag kayo. Naranasan niyo din yun! Pag hindi, abnormal kayo! Haha! Dejowk.

"Class!" Sigaw ni ma'am kaya lahat kami napatingin sa harapan.

"Okay, good morning class."

"Good morning ma'am."

"So, we have a new transferee. Mr. Davis. Come in and introduce yourself." Sabi ni ma'am.

Nagtilian naman yung mga malalandi kong kaklase. Wag ka. Hindi puro babae ang tumitili. Pati na rin yung mga BINABAE. Pero teka.. Davis? Parang.. ah ewan. Baka naman ka-apelyido niya lang.

Forever?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon