-Işık'ın anlatımıyla-
Seansa 10 dakika kalmıştı.Bir anda kapı açıldı.İrkilerek başımı çevirdiğimde Gece'yi gördüm.
"Korkuttuysam özür dilerim danışmada gelebileceğimi söylediler kapıyı çaldım ama duymadın sanırım."dedi.Gülümsedim.
"Sorun yok .Dalmışım kusura bakma. Geç otur diğerleri de gelir şimdi.
Gülümsemesi büyüdüğü sırada kapı çaldı.
Buket içeriye girdi.Normalden mutlu ve heyecanlı görünüyordu.Sonra Gece'ye döndüm Buket'i gösterirken.
"Buket ."Gülümsedi ve dudaklarını araladı.
"Ben de Gece."Buket anlam verememiş gibi baktı.
"Niye?"Gece gülümsedi.
"Annem ve babam geceyi çok severlermiş ve ben de bir gece doğmuşum."dedi.
Buket gülümsedi.O sırada kapı 3 kez çalındı ve içeriye Ateş girdi.
Yüzünde biraz bıkkın bir ifade vardı sanki hem gelmek istemiyor hem de arkadaş edinmeyi istiyor gibiydi.Sonra gülümsedim ve çok düşünmeden söze girdim.
"Hoş geldin Ateş."Sonra elimle Buket ve Gece'yi gösterdim.
"Buket ve Gece."Yüzünde kırık bir gülümseme oluştu.Rahatlamıştı.
"Merhaba."dedi ve geçip koltuğa oturdu.Yaklaşık 1 dakika boyunca kimse konuşmadı.En sonunda kapı çaldı ve Ela geldi.Huzursuz görünüyordu.Gerçi onun sorunlarını yaşayan bir insan için gayet iyiydi.Ela'yı da tanıttıktan sonra içeriye Doruk girdi.Onu da herkesle tanıştırdım.
-Gece'nin anlatımıyla-
Ateş umursamaz bir bakışla konuşmaya başladı.
"Peki,kim başlıyor."Işık emin değilmiş gibi bir ifadeyle:
"Ela,sen başlamak ister misin?"dedi.Ela çekingen bir bakışla başını salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAKİ AYDINLIK
Novela JuvenilKendi karanlıklarının içindeki aydınlığı birbirinde bulan altı arkadaşın bağlılık hikayesi.