Danilo Perez is fat,ugly and always bullied and harass everyday ng mga taong nakakasalamuha niya his family is no exception.
Until the day he received a news that his grandfather passed away. For some reason siya lamang sa pamilya nila ang pwedeng...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Matalim at mapanghusgang tingin na tatagos yata hanggang kaluluwa.
Sanay na ako sa ganoong tingin ng mga tao.
Aware ako at alam ko kung saan lulugar dahil sa aking itsura.
Ang mukha kong hindi papasa sa average na itsura.
Ika nga nila kung umulan ng kamalasan at kapangitan tiyak sinalo ko raw lahat-lahat iyon.
Makapal ang kilay. Bilogan at pango ang aking ilong. Medyo hindi rin pantay ang aking ngipin.Kung kaya iniiwasan ko ang ngumiti at madalang lang kung ako ay magsalita dahil sa hiya.
Puno ng acne ang aking mukha at maitim din ang aking kutis. Hindi na rin maiiwasan iyon dahil na rin sa paglalagi ko sa arawan. Wala ring pagkakataon upang ayosan ko ang aking sarili dahil kailangan kong kumayod kung gusto kong mapahaba pa ang buhay ng Nanay Eden na naka confine sa hospital.
Nahihirapan man sa mabigat na tikles na buhat ay binalewala ko na lang ang pang mamata ng mga tao sa akin.
"Aling Phelia narito na po ang mga gulay." Magalang kong turan at inilapag ang dalawang teklis ng sitaw.
May kabigatan rin iyon ng dahil sa anim na kalabasa. Kaya 'di na rin ako nagtaka kung bakit tagaktak ang aking pawis ngayon.
"O heto ang bayad! umalis ka na kaagad baka malasin ang paninda ko ng dahil sayo Danilo"
Mabilis na inabot nito ang bayad na 300 pesos. Kagaya ng gusto nito ay umalis na ako kaagad sa kaniyang tindahan.
Mula dose anyos hanggang ngayon ay nagtatrabaho ako bilang kargador ng mga gulay sa tuwing buwan ng bakasyon.
Habang pauwi ay nakasalubong ko si Carlos at ang apat niyang kaibigan. Kilalang magaling sa larong basketball ang lalaki at tinitilian din ng mga kababaihan. Madalas ko rin itong makita na iba't ibang babae ang nakakasama.
Matipuno ito at masasabing hinahangaan ng mga kababaihan dahil na rin sa pagiging mestiso nito.
“Grabe naman yang kapangitan na yan”
Hindi ko masyado marinig ang sinabi niya pero malakas ang tawa ni Carlos na kasama ang mga barkada nito.
Dahil sa hawak nito ang bola ng basketball siguro kakatapos lang ng mga ito na mag laro.
“Danilo gusto mong sumama maglaro ng basketball?”
Wala sa loob na napatango -tango ako.Madalas akong lihim na nanonood sa laro nila sa basketball court ng baranggay. Kung kaya gusto ko rin masubukan ang maglaro.
“Nice,nice,nice… ikaw ang bubuo sa laro” Napangiti naman ako sa sinabi niya.Natutuwa ako dahil kahit sa kabila ng pang lalait ng ibang tao sa akin ay may tao pa rin na mabuti ang loob.
“Tara” Excited nitong yaya at sumunod naman ako sa grupo nila. Saglit lang naman siguro ang laro kaya walang pag aalinlangan na sumama ako.
Dahil maaga pa kung kaya walang katao-tao sa court. Kami lamang ang naroroon.Tahimik ang paligid at tanging huni ng mga ibon ang maririnig.
