♡︎
Jungkook pov
Өглөө сэрээд хартал тэр байсангүй гайхсаар босох гэтэл бөгс аймшигтай хөндүүрлээд босч чадсангүй. Гэсэн ч хүчилсээр босон угаалгын өрөө ортол бодож байсан хүн минь басл байсангүй. Магадгүй намайг унтаж байхад явчихсан байх гэсээр усанд орон арай хийн алхсаар гарж ирвэл. Хичээл ороход 30хан минут дутуу үлдсэн байв. Иймд би өвдөхөө ч мартан яарсаар хувцсаа угласан болчихоод гүйхээрээ гаран такси барилаа
Хичээл ороход 10минут дутуу
Арай хийн амжиж ангидаа орвол Тэхён хэдийн ирчихсэн чихэвчээ зүүн цонхоор ширтэнэ. Нэг мэдсэн хэсэн зуур түүнийг тас гөлрөн зогсож байх өөрийгөө шоолсоор ширээндээ суувал Жимин эргэж харан
Жимин~Би чамайг ирэхгүй нь л гэж бодлоо шүү. Би бүр багшид юу гэж хэлэхээ хүртэл бодож байсан гээч
Жонгүг~Харин тиймээ би ч өөрийгөө хоцрох нь гэж бодоод тэнэг юм шигл наашаа гүйлээшдээ. Хурдан гүйдэггүйсэн болч өнөөдөр ирж чадахгүй байх байлаа.
Жимин~Чи үнэхээр гүйсэн гэж үү мундаг юмаа. Гэхдээ гүйсэн юм бол яагаад амьсгаадаагүй юм
Жонгүг~Мэдчихсэн үү хууртчихна гэж бодсон чинь чи ч бас тийм тэнэг биш бололтой. Мэдээж гэрээсээ яаж наашаа хүртэл гүйх билээдээ таксидчихсан
Жимин~Хайран мөнгө яанаа
Жонгүг~Юу вэ бас
Жимин~Өнөөдөр эхний цаг цонхолж байгаа.
Жимин ч бас 100% даруу , цэвэр ариун нэгэн биш бололтой хэлж байгаа янз нь цаанаал нэг Жонгүгыг өдсөн маягтай байсанд Жонгүг түүний хацрыг хуруугаараа хатгаад толгой сэгсрэн инээмсэглэв
Жимин~Энэ чинь өвддөг юм за юу?
Жонгүг~Аан тэгснүү тэгвэлдахиад ингээд
Гэсээр хоёр хацрыг нь чимхээд эхэлсэнд Жимин байдгаараа ярвайн Жонгүгаас аврал гуйн орилж харин Жонгүг түүнийг нь сонсоод бахтай нь аргагүй инээсээр эцэст нь хацрыг нь тавьлаа.
Жимин~Өвддөг гээд байхад ёстой зивүүн юм аа чи. Аа нээрэн чи хоолоо авчирсан биздээ би өглөөний цайгаа уугаагүй байгаа одоо жаахныг идчихэж болох уу? Гуйя гуйя
Жонгүг~За одоохон
Тэр цүнхээ уудалсан ч хоолоо олсонгүйдээ гайхан хэсэг бодож байгаад өглөө яарч гарахдаа ширээн дээр байсныг нь орхиод гарснаа саналаа.
