«9»

702 83 1
                                    


♡︎

Тэхён~Чи Жиминтэй ямар холбоотой юм түүнтэй унтчихсан юм уу? Эсвэл та хоёр үерхдэг юм уу?

Нэлээд удаан дуугүй суусны эцэст Тэхён сая нэг ийн ам нээхэд Жонгүгын зүрх базлах шигл болж гэнэтл уур нь хүрэн

Жонгүг~Юу гэсэн бэ? Чи одоо намайг өөр шигээ завхай амьтан гэж санаа юу хүссэн болгоноо хангаж зугаацуулдаг хүн шиг харагдаад байна уу? Үгүй чи ер нь намайг хэн гэж бодсон юм. Би чам шиг биш би багаасаал чамд сайн бишээ бүр хайртай байсан чинйи гэнэн цайлган занд чинь би дуртай байсан үргэлж дулаахнаар инээмсэглэдэг байсан болохоор чинь би чамд дуртай гэтэл чи одоогийн чи хуучин шигээ биш гэхдээ тэр өдөр би яагаад зөвшөөрсөн гээч би чамайг хуучны чи гэж итгэсэн надад хайртай гэсэн үгэнд чинь тэнэг юм шиг хууртчихсан чамайг үзэн ядаж байна муу тэнэг амьтан зайл цаашаа

Ууралсандаа ч тэрүү гомдсондоо ч тэрүү түүний нүдэнд нулимас цийлэгнэсээр босон хаалга зүглэх гэтэл Тэхён түүний гарнаас татан түлхсээр хананд шахагдаж орхив.

Жонгүг~Холд намайг гарга

Тэхён~Тайван babyboy ойлголоо ойлгосон болохоор битгйи уурла за юу

Жонгүг~Яасан бах чинь ханаж байнуу аав ээжээр минь сүрдүүлж намайг хүчээр ийм юм хийлгээд сайхан байна уу?

Тэхён~Тиймээ маш сайхан байна. Баяралсандаа үхэх нь болов уу

Гэсээр ёжтой инээмсэглэн Жонгүгрүү дөхөхөд Жонгүг эсэргүүцэн буруу тийш харлаа гэсэн ч Тэхён бууж өгсөнгүй хүзүүг нь шимж хазалж байв. Үүнд дургүйцсэн Жонгүг түүний өөрөөсөө салгах гэж чадлаараал цааш түлхэвч дахиадл Тэхёны хүчинд автаж юу ч хийж чадалгүй хий дэмий л тийчигнэнэ. Гэтэл гэнэтл ангийн хаалга онгойн нэг охин орж ирэх бөгөөд Тэхёныг түүнрүү хармагц тэр шуудл гараад явчихав

Жонгүг~Холдож үз хичээл орох гээд байна хүүхдүүд харчихвал яах юм"

Тэхён~Зүгээрээ юунд нь санаа зовдог юм харж бай

Гэсээр эргэж харан хурдан хурдан алхсаар гадагш гаран удалгүй орж ирээд шуудл хаалгаа түгжин Жонгүгын зүг хувцсаа тайчсаар алхаж эхлэв. Харин Жонгүг хойш ухран түүнийг ойртхоос өмнө зугтаж гарах гэсэн ч хаалгыг гаднаас нь ч мөн цоожилсон байлаа. Түүнээс үүдэн тэр Тэхёнд баригдчих нь тэр

Жонгүг~Гуйя боль

Тэхён~Яасан бэ? babyboy арай ааваасаа айгаад байгаа юмуу өчигдөрл зөвшөөрчихөөд ингээд байх юм бол аав нь чамд гомдоно шүү тэгээд тэр гомдлоо хэнд гаргаж таарах бол

Гэхэд Жонгүг нулимсаа арчин

Жонгүг~Би дахиж ингэхгүй тиймээс тиймээс битгйи аав ээжийг минь оролд гуйя Daddy"

Тэхён~Сайн жаал одоо наашир

Гэсээр тэндхийн нэг ширээн дээр суун түүнийг дуудахад Жонгүг итгэлгүйхэн алхсаар очин Тэхёны өвөрт тааруулан сууж. Харин Тэхён хүсснээ авсан мэтл жуумалзан инээж Жонгүгын энд тэндгүй улаан болгож хувцсыг нь тайчина.

~

Хичээл тарахад Тэхён Жонгүг хоёрын завхайрал дууссан байх бөгөөд Тэхён бахдалтайна аргагүй Жонгүгыг чирэн гарвал хүүхдүүд одоо ч үүдэнд зогссоор байлаа

Тэхён~Юугаа харцгаагаав орж юмаа авцгаагаач

Гэсээр баяртайна аргагүй хэлэн Жонгүгыг хөтөлсөөр цааш яваад өгөв. Тэднийг гарж явтал тэдний араас Жимин Жонгүгыг дуудсаар гүйн ирэх бөгөөд тэднийг зогсохтой зэрэгцэн Жимин яг ард нь ирсэн байлаа.

Жимин~Жонгүг юу болоод байгаа юм чи энэ бүхнийг яагаад

Жонгүг~Учир нь би өөрөө хүсэж байгаа

Жимин~Худлаа ярь Жонгүг чи өөрийгөө ингэн барин хүчлээд байвал чи ирээдүйд харамсанашдээ гуйя одоол зогсох цаг

Жонгүг~Жимин би хүсэж байгаа болохоор битгий санаа зовоорой за юу би би Тэхёнд сайн болохоороол хийж байгаа юм би хүсэхгүйл бол хийдгүй төрлийн хүн гэж чамд хэлж байсаншдээ тиймээс надад итгэ Жимин

Гэж үгээ дуусгав уу үгүй юу Тэхён түүнийг чирсээр дахиадл яваад өгөв харин ард үлдсэн Жимин хамгийн түрүүнд юу хийх ёстойгоо мэдэж байсан бөгөөд шууд сургуульруу буцан орж 3 давхарлуу яаравчлан гүйнэ. Тэгээд эцэст нь хайсан ангиа олсон бололтой дайрах нь холгүй ороод тэр чигтээ гацаж орхив. Мөн тэнд байсан хүмүүс ч түүнийг харан гацлаа

Жимин~Мэдээд байсан юмаа та хоёрыг

Гэсээр нэг нэгнийгээ идэх нь холгүйл эрхлүүлцгээж байсан Жин Намжүүн хоёрт хандан хэлэхэд тэд бушуухан салж суулаа. Тэгээд Жимин тэднийг харж хөнгөхөн инээмсэглээд одоо ч өөрлүүнэ гайхширсан байртай ширтэх Юнгирүү очин

Жимин~Надад таны тусламж хэрэгтэй байна өнгөрснийг мартаад ганцхан удаа тусалж болох уу хён

𝗙𝗼𝗿 𝗬𝗼𝘂❀Where stories live. Discover now