💔
Жонгүг дотнын үеэлтэйгээ тэврэлдэн нэгнээ санасан сэтгэлээ илэрхийлнэ. Тэднийг харж зогссон ээж нь инээмсэглээд тэдний багынх дүрийг санаж хоорондоо ихрүүд шигл дотно байсныг нь дурсан нулимсаа арчина.
"Чамайг ирсэнд итгэж чадахгүй нь ирнэ гэдгээ хэлэхгүй дээ онгоцны буудал дээрээс тосож авах байсан юмшдээ
" Төвөг болохыг хүсээгүй юмаа хайрт үеэл минь " гээд Жонгүгийг нудраад өхөөрдмөөр мишээнэ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Жонгүг багын зуршлийг давтан түүнийг хөтөлсөөр гэрлүүгээ оруулахад Жисон Жонгүгын аав ээжийг хүндэтгэн бөхийсөн болчихоод Жонгүгт чирэгдэн дээш явлаа. Гаднаасаа хэнч атаархам бие хаа өндөр нуруулаг сайхан залуус уулзалгүй удсанаа гайхацгаан нэгнээ сонирхоно. Гэтэд гэнэтл Жонгүг зог тусан ярвайсаар Жисоны хүзүүг гөлрөхөд Жисон анзаарсан бололтой цамцаа дээш татан нөхцөл байдлыг дээрпүүлэх гэсэн мэт чангаар инээн
"Вуа Жон Жонгүг чи бага байхдаа их царай муутай байсан байж одоо яагаад ийм царайлаг боьчихсон юм бэ? Айн бүр атаархчихлаа" гэхэд Жонгүг бухимдангуй цамцыг нь доош угзраад
"Энэнээс болж энд ирсэн биздээ" гэх нь тэр Жисон санаа алдан доош хараад " Тиймээ тэгсэн удах тусам бидний харилцах илүү ширүүн болоод байсан болохоор салья гэхээр салахгүй би...би яахаа мэдэхгүй байсан юм. Тэгээд зүгээрл энд ирчихсэн" гэсээр санаа алдахтай зэрэгцэн том том нулимс шалан дээр бөмбөрөн урсана. Жонгүг үеэлээ татан энгэртээ наагаад
"Одоо буцах хэрэггүй одоо бидэнтэй бай тэнгэрт байгаа аав ээж чинь энийг хараад ямар их шаналж байгаа бол одооноос би чамайг хамгаална бага байхад чи намайг хамгаалдаг байсан шиг" гэсээр тэврэн авахад Жисон үг ч дугарч чадалгүй ихэр татуулан уйлж гарав.
7 хоногийн дараа
Жисон эндээ хэдийн төвхнөөд авсан байх бөгөөд тэд хамтдаа Жонгүгийн ээж аавыг гадаадруу үдэж өгөн зогсоно.
"Болгоомжтой яваарай эгчээ ахаа бид хоёрт санаа зовох хэрэггүйэ хэдэн өдөр сайхаг амарчихаад ир би энэ золигийг сайн харнаа амлаж байна"
"Больж үз хэн нь хэнийгээ асрах болдоо ээж аав битгий санаа зов би Жисоныг сайн харж хандана"
Гэсээр тэмцэлдэн зогсох тэднийг хараад Жонгүгийн ээж аав санаа нь амарсан аятай толгой дохин гараа далласаар цааш явцгаав. Тэднийг онгоцны буудлаас хөдлөхөд Мину тосож авах бөгөөд Мину Жонгүгийн хацар дээр үнсэн хаалга нээж өгөв. Тэр гурав Жонгүгынд ирэхэд Жисон гэрлүү орж Жонгүг Мину хоёр болзоонд явахаар цааш хөдлөв.
Жисоныг хоолоо хийн зогсоход хонх тасратгүй дарах нь сонсогдох бөгөөд гайхсаар хаалга нээн харвал ууртай Тэхён түүнийг угтан авлаа. Гэсэнч Жисон түүнээс харцаа салгаж чадсангүй түүнийг ширтсээр харсаар түүний дур булаам төрхөнд хэт автаж ховсдуулсан мэтл хөшиж орхиж Тэхён залхангуй гараа дохиод
"Жон Жонгүг гэртээ байна уу?"
Гэхэд Жисон аядуухан толгой сэгсрээд " Өөрөө Жонгүгаар яах гэсэн юм бол"
"Энэ дүрэмт хувцас гэрт авчир гээд байсан юм"
"Аан тийм байх нь энэ минийх юм шиг байна надад өгчихдөө"
"Юу вэ тэгэхээр манай сургуульд нэгдүгээр байраар шилжиж орж ирж байгаа хүүхэд чи байсан юмуу вуахх манай сургуульч ноомойчуудын оромж болж дуусахнээ" гээд жуумалзахад угийн даруу Жисон юу гэхээ мэдэхгүй доош харан зогсов Тэхён түүнийг шоолонгуй инээгээд
"Зза май энэ тэгвэл чинийх гэхдээ чи хэн юм яагаад эдний гэрт байж байдаг билээ" хэмээн сонжсон маягаар ширтэхэд Жисон ичингүйрэн үеэл нь хэмээн хариулав.
"Хувцсыг чинь хүргэж ирсэн юм чинь би хоол идэж болох уу хоолоо ч идэлгүй хөөгдөөд гараад ирсэн юмсан" гээд ёждонгуй инээсээр хэлэхэд Жисон толгой дохин түүнийг оруулав Тэхёнч айлд байна гэж бодолгүй Жонгүгын аав ээжийг асуусаар дотогш орж ширээн дээр өрөгдөн тавигдсан хоолноос идэхэд Жисон түүний өөдөөс харж суун түүний гоо үзэмжийг гайхан ширтэнэ. Тэд хэсэг хугацаанд яриа өрнүүлж бага ч болов потносож чадах бөгөөд Тэхёнд Жисон их таалагдсан бололтой гарахдаа
" Чи их амттай хоол хийдэг юм байна хааяа ирж идэж байнаа сургууль дээр хэрэгтэй зүйд байвал холбогдож болно шүү " гэсээр гарахад Жисон инээмсэглэсээр үлдлээ Тэхён гарснаас нээх удсангүй Жонгүг ч баярлаж хөөрсөөр орж ирэх бөгөөд баяртай нь аргагүй мишээн зогсох Жисоныг хараад
"Юу вэ чиний наад сугадаанд хожчихсон юм шиг царай чинь яасан юямар нэг баяртай үйл явдал тохиосон юмуу" гээд түүнийг шоолон инээхэд Жисон Жонгүгрүү том нүдлэн
"Жонгүгаа би дурадчихлаа"
