• flowers • Kim Jisoo

• Orchid •

Sevgili Orkide,

Tam iki haftadır onu göremiyordum! Bunun ne kadar acı olduğunu biliyorsundur belki?

Onu o kadar çok özlemiştim ki...

Her gün ki gibi bugün de gittim ve beklemeye başladım. Gelmesinden yana umudumu kesmiştim artık.

Bir anda arkamdan boynuma sarılan ellerle şaşkına uğradım. İlk başta birinin beni boğmaya çalıştığını sandım ama yanılmışım. Gelen Mingyu'ydu ve bana arkadan sarılmıştı. Şapşal şey beni korkutmuştu.

Korktuğumu farketmiş olacak ki güldü. Bugün neşesi yerinde gibiydi. Buna çok sevinmiştim çünkü o mutlu olunca bende oluyordum.

Yanına oturdu ve gülümsüyordu. Demek ki onu mutlu eden bir şey olmuştu.

Aramızdaki sessizlik çoktan bozulmuş olduğu için konuşmakta sakınca görmüyorduk artık. Bu yüzden ona sordum. "Bugün mutlusun?"

"Evet, çok mutluyum hemde."

"Sebebini öğrenebilir miyim?" diye sordum çekingence.

"İki hafta sonra seni gördüm çünkü, tek mutluluk kaynağımı." o an nasıl bayılmadığıma şaşırıyorum hala. Belki de bayılmışımdır ve şuan cennetteyimdir? Ve o da bir melek olmalı!

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki öleceğim sandım. Yanaklarımın kızardığına emindim. Bu görüntü ona tatlı gelmiş olacak ki yanaklarımı sıktı ve gülümsedi.

"Ne o, sen beni özlemedin mi yoksa?"

"H-hayır çok özledim." Sana buraları yazarken çok utanıyorum çünkü o an tam olarak kekelemiştim! Rezillik!

O da bu halime daha da güldü. Ona sormak istediğim çok şey vardı aslında ama ya daha da üzülürse diye düşündüğüm için sormaya cesaret edemiyordum. Ama sanırım o, merak ettiğim şeyi anlamış olmalı ki aklımdaki soruları cevaplandırdı.

"Bunca zamandır gelemememin sebebi bir takım problemlerim vardı. Onları halletmekle uğraşıyordum. Çoğunu hallettim." Sana yine sadece aklımda kalanları anlattım.

"Yani artık mutlu mu olacaksın?" dedim beklentiyle bakarak. Bana uzun gelen bir süre yüzüme baktı ve gülmeye başladı. Sonra beni kendine çekerek sarıldı. Bende ona karşılık veriyordum ama komik olan neydi anlamamıştım. Neyseki beni aydınlattı.

"Sen benim mutlu olmamı mı istiyorsun bakalım?" dedi gülümseyerek. Gülümsemesini alıp bir kavanoza koyup sonsuza kadar saklamak istiyordum.

Usulca kafamı salladım. Bu defa beni daha çok heyecanlandıracak bir şey yaptı. Saçlarımdan öptü! Kalbim yine olağan gücüyle çarparken ona baktım bende usulca. Kafamı hafifçe kaldırıp yanağından öptüm bende. Önce gülümsemesi silindi sonra da daha büyük bir gülümseme sundu. Endişelenmiştim bir an memnun olmadı diye.

Bana şunu söyle sevgili orkidem,

Bizim sonumuz ne olacak?

- 11 Ekim, hava bugün harikaydı -