• flowers • Kim Jisoo

• Lilac •

Sevgili Leylak,

Bir hafta oldu bu defa. Artık alıştığım için eskisi kadar endişelenmiyorum ama yine de onu çok özlüyorum.

Onu her özlediğimde sesini duymak için bugün yanımda ses kayıt cihazı götürdüm. Aslında son bir haftadır götürüyorum ama bugün geldiği için bugün kaydedebildim. O yüzden sana rahatça anlatabileceğim. Ayrıca bana sakın 'telefonun var neden ona kaydetmiyorsun' deme. Böylesi daha hoş oluyor.

Yine aynı saatte iskeleye gittim. Orada beni bekliyordu. Yine koşarak sarıldım ona. Sonra oturduk ve denizi izlemeye başladık. Tabii ben odaklanamıyordum çünkü aklım sürekli ondaydı.

"Merak ediyorsun değil mi, neler olduğunu?" Ona baktım ve kafamı salladım hafifçe.

"Dediğim gibi, bir abim ve bir ablam var. Ben abime çok bağlıyımdır. Son günlerde abimin ortada gözükmediğini de söylemiştim." derince bir nefes aldı. Yaşadığı şeyler çok zor olmalıydı.

"Annem ve babam 3 ay önce büyük bir kavga etti. Ama çok büyüktü. Boşanma raddesine geldiler hatta. Ama boşanmadılar." biraz daha dinlenme ihtiyacı hissetmiş olmalıydı. O sırada kayıt cihazıma dalgaların sesi yansıyordu.

"Annem ve babamın kavga sebebini öğrendim sonradan. Bizim bir şirketimiz var. Abim ve ablam ise şirketi kendi üstlerine almak için çok hırs yapıyorlardı ve bu hırsları çevresindekilere zarar veriyordu. Bir defasında bende kaza yapmıştım. Abimin düşmanlarından biri arabanın frenlerini kesmiş ama o gün arabayı ben almıştım." yine durdu. Kaza mı yapmıştı? Neyseki ona bir şey olmamıştı. Ya da belki olmuştur? Yine de bu yaşadıkları çok korkunç olaylardı. Onun için çok üzülmüştüm.

Ona biraz yaklaştım ve kafamı omzuna koydum. Ona yanında olduğumu ve ne zaman üzülürse bana anlatabileceğini hissettirmek istiyordum.

"Meğer annemle babamın kavga sebebi abim ve ablammış. Abim ve ablam sanki bir yarıştaymış gibiydiler. Sürekli birbirlerini alt etmek için uğraşırlar. Hele de şu son aylarda. Ayrıca sürekli kavga ederler. Sanki kardeş değil de düşmanlar. Ben kaza yaptıktan sonra annem de iyice öfkelendi ve babamla kavga ettiler. Annem babamı suçluyordu çünkü onların bu kadar hırslanması babamın yetiştirme şekliydi. Babam biraz hırslı biridir ve abim ve ablam da öyle yetişti. Ama annem bu durumdan memnun olmadığı için bana kendi bildiklerini öğretti yani beni o yetiştirdi. O yüzden o şirkette gözüm yok."

Sonra yine durdu. Sanırım bugünlük anlatacakları bu kadardı. Ona sarıldım sıkıca. Sürekli sarılasım geliyordu ona.

Eve gelince ses kaydını dinledim defalarca. Onu özlediğim için dinliyordum ama asıl sebep o değildi. O ses kaydını her dinlediğimde sanki onun dertlerini hafifletiyormuşum gibi hissediyordum.

Söyle bana sevgili leylağım,

O ne zaman mutlu olacak?

-  2 Kasım, hava soğuktu -