İşte Şimdi Hapı Yuttum!

Domino Etkisi

Selam. Bölüm geç geldiği için üzgünüm çünkü internetim elimden alınmıştı. O yüzden yayınlayamadım ama burdayım. Biraz kısa olabilir kusura bakmayın.
Not:Masal'ın canlandırdığı karakteri değiştirdim ama isterseniz eski karaktere de dönüş yapabiliriz. Aslında karakterleri kafamızda canlandırmak daha iyi olabilirdi. Ama çoğu arkadaş karakter eklememi istedi.Takıldığınız bir şey olursa bana mesajla bildirebilirsiniz.Multimediada Berk'in gülümsemesi^^Sizi seviyorum iyi okumalar! :)
>>Şarkı önerisi: Imagine Dragons-Gold

Nedensiz ve gereksiz gördüğüm heyecandan dolayı kapı çalma işini Gizem'e bıraktığım için o yavaşça kapıyı çalarken,yaptığım tek şey kapıyı Aren'in açmamasını dilemekti.Neden bilmiyordum fakat akşamımı ilk dakikasından berbat etmek pek de iyi olmayabilirdi. O çocuğa karşı bir antipatim olduğunu kabul etmeliyim,ama ben mi dedim ona git bana yavşa,sonra da kuzenim gibi gördüğüm kişinin ev arkadaşı çık diye! Keşke gelmeseydik diye düşünmüyorum değil.Elimde değil ki,bana ne kızıyorsunuz.Sonuçta buraya Buğra için geldik,kırılmasın diye.
Dimi?
Gizem rahat bir ifadeyle kapıyı çaldı. Kapı açılınca Berk'in gülümseyen yüzüyle karşılaştık. Ya bu çocuk çok tatlı! Ne yani,Derin gibi bir sevgilisinin olması tatlı bir gülümsemesi olmadığı gerçeğini değiştirmiyor.
Ama yine de senden beklemezdim be knk.
Şirince gülümseyerek bizi içeri davet etti. Gülümsemesine karşılık vererek içeri girdik. Daha sonra kapıyı kapatıp, salona kadar bize eşlik etti.
Centilmen çocuğun hali bi başka tabi.
Salona adımımızı atar atmaz, koltuğa tünemiş bir adet Aren ve dünyanın en önemli işiymiş gibi dikkatle sofraya peçeteleri yerleştiren bir adet Buğra'yla karşılaştık. Derin ortalıkta görünmediğine göre mutfakta son kontrolleri yapmakla uğraşıyor olmalıydı. Buğra geldiğimizi görüp önüne döndü.
"Aa,gelmişsiniz. Hoşgeldiniz."
Gizem sırıtarak cevap verdi.
"Gelmemizi mi bekliyordun kuzen? Niye gelmeyecekmişiz ki?"
Buğra sıkıntıyla yanaklarını şişirip ofladı.
"Off Gizem ya,dün halletmemiş miydik? Amma da uzattın sende. Bak ben o kadar uğraştım,peçete dizdim,çatalları ve kaşıkları tek tek kuruladım. Derin yapmadığını bırakmadı bana! Aman şu eksik,doğru düzgün yap,yemeğin altını kısmayı unutma,havuçları rendele diye başımın etini yedi.Senin yaptığına bak,ayıp yani."
Birazdan da 'ben size saçlarımı süpürge ettim ahey ahey vay ben nerelere gideem'diye aşiret ağalarının hanımı gibi ağıtlarına başlayacak diye çok korkmuştum ama şükürler olsun öyle bir şey demedi. Onlara nasıl baktıysam artık,bana dönüp kıkırdamaya başladılar.Gizem kahkahalarla gülünce Buğra da dayanamayıp gülmeye başladı. Aren ise ikisine birden 'siz doğuştan mı malsınız yoksa sonradan mı böyle oldunuz' temalı bakışlarını atmakla meşguldü. Hepsine toplu göz devirerek mutfağa ilerledim. Biraz kibarlıktan zarar gelmezdi,Buğra bile bu kadar özenmişse kız bizim için uğraşmış olmalıydı. Salondan çıkıp mutfağa,Derin'in yanına ilerledim. Buğra'nın salata için rendelediği havuçları tabağa boşaltıyordu. Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip ona döndüm. Sonuçta bizi yemeğe davet etmişti. Gülümsemeye çalış.
Kibar Masal is everywhere!
"Selam. Yardım ister misin?"
Benim geldiğimi farkeden Derin, bana dönerek gülümsedi.
"Gerek kalmadı. İşim bitti sayılır."
"Pekala,o zaman masaya taşıyayım tabakları."
Derin kafasıyla onaylayarak,götürmem için tezgahtaki tabaklardan ikisini bana uzattı. Tabakları aldım ve tekrar salona doğru ilerlemeye başladım. Salona girdiğimde Gizem ve Buğra sohbet ediyor,Berk ve Aren de playstation oynuyordu. Oh valla,sanki eve misafir gelen ben değilim onlar misafir! Oturmuşlar koltuğa rahat rahat,ben de burda tabak taşıyorum. Cık cık cık,terbiyesiz tavuklar sizi! Bak ya,hiç de takmıyorlar beni.Atarımı yapar,tribimi de atar giderim arkadaş!
Sanki sana mutfağı taşıttılar,taşıdığın iki tabak be!
Tabi insanın bünyesi alışık olmayınca böyle oluyor.
Neyse.
***

Ağzımdaki yaprak sarmayı insani olmayan bir şekilde çiğnemeye çalışırken düşündüğüm tek bir şey vardı.
Derin bu kadar güzel yemek yapmayı nerden öğrendi?!
Kız cidden iyi bir sofra hazırlamıştı ve yaptıkları çok lezzetliydi. Diğerlerine bir göz gezdirdiğimde hemen hemen hiçbirinin benden farkı yoktu. Menüde, fırında tavuk ve soslu patates,pirinç pilavı,mercimek çorbası ve yaprak sarma vardı.
Yaprak sarma!
Bir öğrenci evinde,hem de evdeki diğer 3 kişi erkekken böyle bir sofra hazırlamak cidden zordu. Şahsen ben götümü kaldırıp da bunca şeyi hazırlayacak kapasitede değildim. Benim kapasitem anca üşenmeye ve üşenmeye yeterdi.Sanırım Derin bu gece gözüme fazlasıyla girmişti. Anladığıma göre bayağı konuşkan ve sıcakkanlı bir tipe benziyordu. Sanırım gereksiz yere huysuzlanmıştım. Tabağımdaki son patates parçasını da çatalıma takıp ağzıma attım. Karnımı ovuşturarak kafamı kaldırdım. Evet karnımı ovuşturuyordum çünkü yemeği birazcık fazla kaçırmış olabilirdim.
Sadece birazcık.
Tamam be, öküz gibi giriştim yemeğe kbl edyrm.s.s
"Eline sağlık Derin. Her şey harika olmuş."
Evet. Bunu diyen kız benim. Ama mantıklı bir açıklamam var elbette. Benim lügatımda yemek her şeydir.O yüzden aplanız kibar olmaya karar verdi.s.s
"Afiyet olsun Masal. Elimden geleni yapmaya çalıştım işte."
Bize fırında portakallı ördek poposunda beşamel soslu çorba mı ikram edecektin Deriğğn. Elinden gelmeyen kısım ne bana açıklar mısın Deriğğn?
Gizem de kafasını kaldırarak Derin'e döndü.
"Daha ne yapacaktın Derin ya. Kasmaya gerek yok,sonuçta hepimiz üşengeç öğrencileriz şurada. Mesala Masal,akşama misafir geliyor deseler eve pizza sipariş edip,misafirlerin önüne öylece koyar."
Gizem? Sen ne ayak knk? Az önce sen beni ifşa mı ettin hayırdır?!?
"Şaka yapıyor olmalısın,cidden mi ya sfhfshfsgdnsghjfshdjajgdth."
Evet,random gülüş Aren'e ait. Ve o malımsı soru da öyle.
Boğazımı temizledim ve Gizem'e öldürücü bakışlar atarak konuşmaya başladım.
"Ahahahah. Saçmalama Aren ya şaka yaptı da o gülelim diye falan! Dimi Gizemcim?"
Gizem yaptığım imayı anlayarak araya girdi. Çünkü eğer ben Gizem'e Gizemcim dersem mutlaka gıcık olduğum bir şeyler vardır.
"Iı,şey evet! Ben şaka için yani siz gülün diye şeetmiştim de ben."
Cümlede anlatım bozukluğu olmayan bölümü bulunuz.
(Öyle bir bölüm olmadığı için bu soruyu ciddiye almayın.)
"Nasıl ya? Sanki bilmiyoruz biz Masal'ı. Sırf mutfağa gitmeye üşendiği için bozuk süt içmiş sonra da 1 hafta hastanelerde kalmış bir kızdan bahsediyoruz."
Hay senin ben Buğra! Hele bi şurdan sağ salim kurtulayım ağzına nasıl sıçıyorum!
"Ya of ya siz de abarttınız yeter be! Başka konu mu yok sanki."
Aren anırdı ve araya daldı.
"Bence devam etsinler ya. Çok eğlenceli gidiyoruz bence. Devam devam."
"Ya sen bi sussana! Sanane benim anılarımdan? Buğra sen de birazdan susmazsan elimde kalacaksın haberin olsun."
Buğra eline hayali bir fermuar çekerek arkasına yaslandı.
"Büyüksün apla."
Berk de bana destek olmak için araya girdi. En başta dediğim gibi,centilmen adamın hali bi başka!
"Tamam ya abartmayın. Utandırdınız kızı. Hem kıza gülüyorsun ama senin de ondan bir farkın yok Aren.Tuvalete gitmeye üşendiğin için kaç kez altına kaçırmıştın küçükken."
Aren kızarıp bozarırken ben anırmakla nefes alabilmek arasında gidip geliyordum.
"Asafshdshsksgch bana assfsgdsgasds diyene bak asadsfsdgsgdhdghs ayy nefes alamıyom asgsgdkhsfgcskçhsafsahgrfsgrndhtdmhtf."
Benim anırmamla birlikte Gizem de hunharca gülmeye başladı. Buğra Gizem'in gülmesine gülerken ağzından yemek fışkırdı ve Berk de gülmeye başladı. Derin, su içerken boğazına kaçtı ve öksürük krizine girdi. O öksürürken biz daha da gülmeye başladık. Anırmam resmen domino etkisi yaratmıştı ve masada tek gülmeyen Aren'di. Gözlerimden yaşlar geliyordu. En sonunda Gizem gülmesini sonlandırdı ve nefes almaya çalıştı. Ama biz hala gülüyorduk.
"O değilde sen nereden biliyorsun Aren'in küçüklüğünü Berk?"
Harbiden he. Nerden biliyor ki bu?
Ben de gülmeyi kestim ve arkama yaslandım. Berk de normale döndü ve cevap verdi.
"Biz kuzeniz. Yani üvey kuzen. Çocukluğumuz birlikte geçtiği için biliyorum."
Wtf? Kuzen? Üvey? Siz? Aren? Berk?
Kuzen olduklarına şaşırdım ama üvey kuzen olduklarına o kadar şaşırmadım şu an.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Vote ve yorum bekliyorum. Görüşürüz. :*
-usengecamasempatik ^^