EROS (b×b)

19.

Güzelce okuyun💚

Bu bölüm cennetten ban yemiş olabilirim :')

*****

Birkaç derin nefes alıp Selçukların evinin kapısını çaldım. En az iki dakika geçtikten sonra Selçuk kapıyı açıp yüzüme bakmadan içeri girdi.

"Sana da merhaba Selçuk!" dedim neşeli çıkarmaya çalıştığım sesimle.

Beni duymamış gibi umursamaz adımlarla üstünde boş şişeler olan sehpanın yanına çöktü. Yine bir şey demeden bardağı kafasına dikti. Yıllardır ilk kez bu kadar üzgün görünüyordu.

"Selçuk, içme şunları." dedim elindeki bardağı almaya çalışırken.

" Arkamdan gelmedi bile! İnanabiliyor musun?!" dedi bardağı elimden kurtarıp büyük bir yudum aldı.

"Umrunda bile değilim." dedi gözünden bir damla yaş akarken.

"Ahmet'i sadece arkadaş olarak görmüyorsun, değil mi?" dedim kısık çıkan sesimle.

Ortamdaki hüzünlü hava daralmama neden oluyordu. Özellikle böyle üzgün görünmesi...

"Aaa ne münasebet canım? Kardeşiz biz! Kardeşim benimm." dedi buruk bir gülümsemeyle.

Sonra yeni hatırlamış gibi bana döndü hızla. "Sen nerden biliyorsun Eros?" 

"Belli ediyorsun."

Kaşlarını çatıp bakışlarını elindeki bardağa indirdi tekrar.

"Artık dayanamıyorum." dedi. Ağzından bir hıçkırık kaçtı.

Gözlerim dolarken hızla yanına gidip kollarımı ona doladım.

"G-gözümün önünde kızlara yürüyor. Bir gün birine aşık olacak ve..." ağlaması şiddetlendi. "...v-ve ben...Onları izleyeceğim."

"Selçuk..." dedim ne diyeceğimi bilemeyerek. Başını göğsüme yasladı.

"G-gözümün önünde ona s-arılacak... Nasıl dayanacağım ben!? Ondan nefret ediyorum!" 

Çaresizce kollarımı sıklaştırıyor ne yapacağımı bilemiyordum. Bir süre daha ağladı, sakinleşmesini bekledim sessizce.

"Sana yardım edeceğim Selçuk. Görürsün onun sana tamamen boş olduğunu düşünmüyorum. Bir şeyler hissediyorsa da farkında değil."

Alayla güldü. "Beni abisi gibi görüyor Eros. Nasıl yardım edeceksin bu durumda? Aşk tanrısı olarak ok falan mı fırlatacaksın?"

"Bir çaresini bulacağım Selçuk. Görürsün."

"Boşuna uğraşma. Aklı karı kızda onun. Bak yanıma gelen sensin o değil."

"Senle tartıştıktan sonra ağlayacaktı Selçuk. O belli etmese de sana çok değer veriyor. Şuan evde uzanıp boş boş tavanı izlediğine eminim. Senle tartıştığı için kendini suçluyor olmalı."

"Yoruldum Aras, çok yoruldum. Ne olacaksa olsun artık." dedi çatallı bir sesle.

"Merak etme Selçuk, güzel şeyler olacak." dedim ona daha sıkı sarılırken.

***

Yatakta bir o yana bir bu yana dönüyor, kafamda dönüp duran düşünceler yüzünden bir türlü uyuyamıyordum. Bir arkadaşım bir arkadaşıma aşıktı. Ve benim acilen bir şeyler yapmam gerekiyordu. 

Sıkıntıyla yatakta oturur pozisyon aldım. "Acaba diğerleri de Selçuk'un hislerinin farkındalar mı?"

Gerçi olsa çok farklı tepkiler verecekleri kesindi. Tuhaf bir durumdu. Gerçekten tuhaf. Camdan gelen seslerle korkuyla oraya baktım.