I wont give up...

Chapter 13.

Hindi ko alam kung anong irereact ko sa sinabi ni Ken kaya napatayo ako bigla. Seryoso parin ang itsura nya na nakatingin sakin.

"A--alis ka? I--iiwan mo na ako? Ken please, no. Dont leave me. I-im sorry kung bakit umabot sa ganto. Pero hindi ko naman hiningi sayo na mahalin mo rin ako. O-okay na sakin na friends tayo."

Hinawakan ko ang kamay nya at tumulo na naman ang mga luha ko. Hindi nya inalis ang pagkahawak ko sa kamay nya kaya mas lalo ko pa syang hinawakan ng mahigpit.

"Please Ken wag kang umalis. Wag mo akong iwan. Hi--hindi ko k-kaya. Hindi .. T__T."

"No Trishia. Aalis ako pero hindi dahil sayo. After graduation aalis na ako papuntang ibang bansa para sa work."

Huminga sya ng malalim at hinarap nga ulet ako.

"Pero alam mo, nagdalawang isip akong umalis. Alam mo kung bakit? Kasi naiisip kita. Pero dahil sa sinabi mo, tama ngang pinili kung lumayo. Hindi ko gustong saktan ka. Pero hindi rin kita kayang mahalin ng higit pa sa kaibigan."

Napaupo nalang ulet ako at umiyak lang ng umiyak. So im pushing him away ?!

Grabe hindi maubos ubos yung luha ko. Siguro kung inipon ko lahat ng nailuha ko, isang tabo na. Huhu !!:(((

"Hindi ko kelangang mag sorry sayo Trishia. Kasi sa umpisa palang binalaan na kita. See? Ikaw lang din ang nasaktan. Dapat nakinig ka sakin!"

Tama sya. Ako lang din ang nasaktan ngayon. Dapat nakinig ako sa kanya. Pero pinili kung pakinggan ang puso ko. At mas pinili ko ang masaktan ngayon.

"Sana pag alis ko, makalimutan mo narin yang nararamdaman mo para sakin. Trishia .. tuparin mo ang mga pangarap mo. Alam kung tinawagan ka na ng dream company mo .."

Napatingin ako sa kanya. Panu nya nalaman yun? Ou, tanggap na agad ako sa isang shipping company kahit hindi pa ako graduate.

Pero hindi pa ako um-oo kasi nagdalawang isip pa akong umalis ng bansa.

But maybe now .. parang wala ng reason to stay.

"Its your dream right? Chance mo na to kaya wag mong sayangin. Chase your dreams Trishia, not me."

But you're also my dream. Your part of my dreams Ken. :((

----

"Congratulations honey, Im so proud of you. Sorry kung hindi ako nakaattend ng graduation mo ah? Busy kasi talaga ako eh .."

"Okay lang po yun tita. Thank you po. Kung hindi dahil sayo, hindi ko maabot to lahat."

Kausap ko ngayon si tita sa skype. And yes, graduation day namin today. Happy? Ahm .. ou.

Pero kulang ..

Umatend ang parents ko. Pero umuwi lang din sila agad. Si Ashton, of course hindi sya mawawala.

"Bye the way honey, I heard may naghihintay na agad na work for you? :)"

"Ahh .. yes po. After a week po ata aalis na din agad ako. Hindi na po ako magsasayang ng panahon."

Another YES. Tinanggap ko na yung offer sakin sa isang conpany. Gaya ng sabi ng Ken, sinunod ko yun.

"That' s great news. Do you want to have a party? Farewell party?"

"No thanks nalang po."

"Ganun ba? Okay. Call me if magbago ang isip mo okay? I have to go honey, bye."

Ngumiti ako kay tita at isasara ko na sana ang laptop ng magsalita ulet sya.

"Oh wait! How's Kenneth anyway?" Kahit nabigla ako sa tanung ni tita, nagawa ko paring ngumiti at sumagot.

"Perfectly good po :)"

"Good. Bye na talaga honey, I Love You. Take care okay? Mwaah."

Inend na tita ang call bago pa ako makapag paalam sa kanya. Sinara ko na ang laptop ni Alice at naupo.

I miss Ken .. a lot -:(

Simula nung nalaman nya na mahal ko sya, umiwas na sya sakin. Nagkaroon na sya ng sarili nyang mundo.

Masakit sobra. Kasalanan ko kung bakit sya umiwas. But in the orther hand, masaya narin ako at nasabi ko sa kanya.

Ang hindi ko lang matanggap ay ang pagbabago nya. Kung makaiwas sya sakin parang wala kaming pinagsamahan. Parang wala lang sa kanya ang lahat. Ang friendship namin.

At sobra kung namiss ang dati nyang ugali. Sa ngayon kasi, balik sya sa pagiging masungit at moody nya. Sa isang iglap, nagbago agad sya.

Its all my fault! ~T_T~

"Umiiyak ka na naman." Napaupo ako ng maayos at nagpunas ng luha.

Umiiyak na naman ako dahil sa kanya. Hayy.

Nakalimutan kung andito nga pala ako sa bahay ni Alice ngayon. May party kasi sya at invited ako.

Hinarap ko sya at ngumiti. Ngumti naman din sya pero ngiting may halong awa.

"Stop crying Trishia. Look, you should be happy. Graduate na tayo oh? At matutupad mo na lahat ng pangarap mo."

"Masaya ako Alice. Sobrang saya ko ngayon .."

"Stop lying. I know you already. alam ko namang sya parin ang dahilan. But please, kahit ngayon lang. Hayaan mong maging masaya ang sarili mo. Kalimutan mo muna sya. Kanina ka pa hinihintay sa baba. Kanina ka pa hinihintay ni Ashton.

Tumayo ako at niyakap si Alice. Ngumiti ako at may kumawala na namang luha sa mata ko.

Huling luha ko para ngayon araw.

Tama si Alice. Dapat masaya ako ngayong araw na to. So kakalimutan ko muna yung sakit. Kakalimutan ko munang may isang Ken na nag eexist sa mundo.

Pero ngayong araw lang. Pagbibigyan ko lang ang sarili kung maging masaya.

Hindi ko parin isusuko si Ken. Call me stupud but i dont care!

Gagawin ko ang lahat maging maayos lang ulet kami ni Ken. Hindi ako ganun kadali mapagod.

"Ano pang tinunganga mo jan? Lets go down and party"

Sabi ni Alice sabay hila sakin. Nagpahila nalang din ako sa kanya pababa.

Enjoy this night Trishia. You deserve to be happy.