I wont give up...

Chapter 21.

ASHTON'S POV

"Sana nga ako nalang ang mahalin mo Trishia. Sana ako nalang ..."

Hinalikan ko sya sa noo at kinumutan. Andito parin ako sa kwarto nya. Hindi ako umalis gaya ng sinabi ko sa kanya.

Pinunasan ko sya ng medyo mainit na tubig para naman medyo matanggal yung kalasingan nya.

Baka kung anong isipin nyo ah? Hindi ko sya binihisan. Nirerespeto ko si Trishia.

Hayyy ...

Naalala ko na naman yung halik nya sakin kanina. Muntik ko na sana syang patulan kaso alam kung lasing sya.

Mahal ko si Trishia. At kahit ganu ko pa kagusto na mahalin rin nya ako, ayoko syang pilitin.

Pero handa akong maging panakipbutas nya. Tanga ba? Haha. Ayos lang! Mas okay pang ako ang masaktan kesa sa babaeng mahal ko.

Nilapitan ko sya at hinaplos ang mukha nya.

"Nahihirapan ka na ba? Ako din .. hirap na hirap na din akong makita kang ganyan."

Siguro maging masaya lang sya pag minahal na din sya ni Ken. Haaayyy Trishia.

Ano ba kasing meron sa kanya na wala sakin? Gwapo naman ako ah? Mas gwapo pa kaya ako dun. Tsk tsk!

-----
TRISHIA'S POV

Tanghali na ako nagising kinabukasan. Wala na si Ashton pag gising ko. Sabagay .. may trabaho din sya.

Tumayo na ako at dumeretso sa banyo. Buti nalang wala akong hangover.

Pagkatapos ko maligo, nagbihis ako at lumabas na ng unit ko. Pupunta ako sa coffee shop ngayon.

--------

"Good morning Miss Trishia :)"

"Morning :)"

Nandito na ako sa shop ngayon. Kahit maaga pa may mga customer na kami.

Napangiti ako habang tiningnan ko ang mga tao. Lahat sila nakangiti.. nahahawa ako sa mga ngiti nila.

Siguro much better kung mag stay ako dito everyday. Para always happy chos XD.

Pumasok ako sa office at naupo. Chineck ko ang list ng mga cakes and coffees. Inoff ko ang laptop at sinara. Bigla naman nag ring ang phone ko.

Mr. Jones Calling ...

SERYOSO?!

O___O

"H--hello Mr. Jones?"

"Miss Gomez?"

"Yes sir speaking. Bakit po?"

"I would like to talk to you in personal. Can you come to my office this day?"

Pagkatapos ko mag yes, binaba na nya ang phone!

GOSH! THIS IT!!

Oh.. si Mr. Jones pala, isa sya sa pinakamalaking nagmamay-ari ng mga bar worldwide!

Thats why nag panic ako kasi tumawag sya sakin. !! Its all about my business proposal!

I hope makakuha ako ng YES sa kanya.

I grab my bag and car key at lumabas ako ng office. Sakto paglabas ko, nasa labas yung assistant ko.

"Oh? What are you doing here?"

"May naghahanap po sayo Miss .. lalaki. Nasa labas po sya."

Huh? Ahh .. baka si Ashton.

Lumabas ako at nakita ko yung lalaki. Nakatayo sya at nakapamulsa. Napangiti ako .. kahit nakatalikod sya, I know sya si Ashton.

"Ashton? Bat di ka pumasok sa loob para na---

O_____O

Hindi sya si Ashton?! How come na hawig sila pagnakatalikod? Shit!

Ngumiti sya sakin at nilibot ang tingin nya sa paligid. I dont know how to react in this kind of situation kaya nanatili akong tahimik.

"Kamukha ko na ba si Ashton? Ay .. haha. Nakatalikod nga pala ko kanina nung tinawag mo akong "ASHTON"."

His voice ... how i miss it. He is different now. Physically, he changed a lot. Mas lalo syang naging gwapo.

"So.. sayo pala tong coffee shop na to. I thought it was just coincedence na kapangalan mo ang may-ari nito. Ikaw pala talaga."

Hindi sya affected sa pag suri ko sa kanya. Dati .. lage nya akong inaasar pag ginagawa ko yun sa kanya. At sasabihin nya na wag akong mahulog sa kanya ...

"How are you Trishia? Well, haha. Obvious naman ang tanung ko, I know you're better now right?"

No im not .. kahit kelan hindi naging better ang puso ko.

Tumingin ako sa mukha nya at bumaling rin agad ako sa ibang direksyon. Ngumiti ako sa kanya ..

A fake smile ..

"Yeah Im better now." Sagot ko sa kanya at lumapit ako sa kotse ko at binuksan para ilagay yung bag ko.

"Ako? Hindi mo lang ba ako tatanungin kung kamusta ako?"

Iniwan kung nakabukas ang kotse at hinirap sya.

"Hindi na kelangan. Nakikita ko naman kung gaano ka ka okay eh dba? Sige, I have to go."

Tumalikod ako at akmang papasok na sa kotse nang nagsalita sya..

"Are you avoiding me? Why? Dahil ba mahal mo parin ako?"

Say no Trishia .. sabihin mong hindi mo na sya mahal.

Huminga muna ako ng malalim bago humarap sa kanya. Pagkaharap ko, seryoso ang mukha nya.

"Okay. Hindi ako umiiwas sayo. I just have an important meeting with someone. At kung gusto mong malaman kung mahal pa kita? Haha .."

Pinilit kung tumawa sa harap nya. Ang sikip na kasi ng dibdib ko eh. Baka maiyak ako. At ayokong mangyari yun!

"Its been 3years .. do you think im still inlove with you? C'mon .. moved on na ako. H--hindi na kita m--mahal."

Umiwas agad ako ng tingin pagkatapos kung sabihin ang mga bagay na labag sa kalooban ko.

"Then .. good. Im happy for you." Napatingin ako sa kanya. Ngumiti sya sakin.

Pero bakit ... bakit parang hindi sya masaya? Na--nasasaktan sya?

Of course not Trishia. Dont be stupid again! Stop expecting okay?!

Napailing nalang ako at sumakay na sa kotse.

"Im happy to see you again Trishia. See you around :))"

And there he is .. naglakad na sya palayo.

Pagkasara ko ng kotse, bumuhos agad ang luha ko. Napapikit ako at pinakiramdaman ang bawat tibok ng puso ko.

Mahal ko parin sya.
Mahal na mahal parin kita Kenneth Reyes.! ~T_T~