I wont give up...

Chapter 31.

ASHTON'S POV

"Sir, sure ka po bang kaya mo pa? Nakarami na po kayo eh."

Tiningnan ko ng masama yung bartender. Pakialaman ba naman ako ?!

"Pwd ba, wag kang makialam! Kaya ko pa. Bigyan mo nalang ako!"

"S-sige po."

Shit!

Ang dami ko ng nainum pero wala parin akong tama. Dumeretso na ako ako dito sa bar pagkahatid ko kay Trishia kanina.

Finally .. finally pinakawalan ko na sya.

Congrats Ashton .. congrats. Nagawa mo rin.

Ang sakit pala. She wanted me to be happy. But how? How will I start to forget her?! Well I really cant forget her! The fvck!

I really love her. But she doesn't love me. Wow. How ironic huh? She's the perfect girl for me. And I think .. ang hirap na humanap ng ibang babaeng katulad nya. I cant replace her that easy. Haaayyyy.

Ininum ko na yung last shot ko at tumayo. Nag drive ako pauwi ng condo.

"Be happy"

"Ahggh! Shit! Bullsh*t!"

Naihinto ko yung sasakyan at lumabas ako. Paulet ulet pumapasok sa utak ko yung sinasabi nya. Gusto nya maging masaya ako. Paano?

PAANO?!

Sa sobrang frustration ko, sinipa ko yung gulong ng kotse at sinuntok ko yung window. Basag!

"Aaaahhhh ! Letse! ANG SARAP MAGMURA!! TAENA! TAENA TALAGA!!"

Para akong tangang sumisigaw sa gitna ng kalsada. Buti nalang walang taong nadaan.

"MAHAL NA MAHAL KITA TRISHIA! Mahal na mahal ... "

Naupo ako at dun ko nakita yung kamay kung duguan, dahil siguro to sa pagsuntok ko sa kotse kanina.

Masakit sya .. pero mas masakit parin yung puso ko. Sobrang sakit. Pumikit ako at kusang tumulo yung luha ko. Hindi naman masamang umiyak dba? Atleast hindi ako umiiyak sa harap mismo ni Trishia .. nakakahiya. Ang tunay na lalaki umiiyak. Letche! Nakakabawas ng pagkalalaki tong ginagawa ko. Nyemas !

"Ashton .."

Napadilat ako at nakita ko si Alice sa harap ko.

Q____Q

"What are doing here? Madaling araw na ah?"

Ngumiti sya at nilahad nya yung kamay nya. Tinanggap ko naman yun at natayo na ako.

"Paano mo nalaman na nandito ako?"

"Napadaan lang ako dito, wag ka ngang assuming jan."

Inirapan nya pa ako. Napangiti naman ako sa sinabi nya. Ou nga, baka nasa kalsada ako. Tsk! Ang tanga ko naman. Napansin kung napatingin si Alice sa kamay ko kaya tinago ko sa likod yung kamay ko.

"Napanu yun?"

"Ahh .. w--wala lang yun. Sige, uwi na ako. Ikaw din umuwi ka na. Ingat."

Tumalikod ako at pumasok sa kotse. Bago ko maisara hinawakan ako ni Alice sa braso.

"Bakit?"

"Alam ko kung anong nangyari. If you need someone to talk to, Im here. Bye. And by the way, you're not good in lying Ashton. Remind youtself its okay to cry. Crying can ease the pain inside."

Napatunganga lang ako habang tinitingnan ang paalis na sasakyan ni Alice. Napailing ako at umalis narin.

------
TRISHIA'S POV