KADER

2-Mezarlık'taki operasyon

Soğuk bir ürpetinin verdiği dehşetle evden çıktık.Kızlar kaçmak istedi ama arkadaşımız ve canımdan çok sevdiğim kardeş gibi büyüdüğüm kuzenim ellerindeydi...

Herşey bir karmaşadan ibaretti.Okadar insanın içinden "kader bizi seçti."Ve hayatımız bir gecede kâbusa dönüştü.

Hava karanlıktı saat 4.30'du ve hâlâ mezarlık yolundaydık.

Herkez uzun bir sessizliğe kapıldı.
Daha fazla yol yürüdükçe daha fazla telaşlanıyordum.Dehşet içinde geçen süreden sonra sessizliği Ceren bozdu.

Ceren"kızlarr bakın burası geldik"
Ada"evet ama ben korkuyorum girmeyelim."

Ben"tamam kızlar ne istiyorlar soracağım siz arkada durun"
Neden öyle dediğimi bilmiyorum ama sanırım sevdiklerimi kurtarmak düşüncesi bile beni cesaretlendiriyor.

Duygu"saçmalama kızım görmüyormusun silahlarını ve ayrıca bizide tehlikeye atarsın ne bu cesaret kendine gel"

Ada"Duygu haklı hiç değilse biraz düşün,bizi düşün,sen orada can çekişirken biz ne yapacağız. Seni kurtarmaya geleceğiz ve hepimiz belkide ölürüz"

Sonuna kadar haklılardı. Birlikte haraket etmeliydik. Yoksa kimse çıkamazdı...

Ben"eee planınız varmı?"

Ceren"sanırım benim var"yüzüne hafif bir gülümseme yayıldı.

Ada"evet dinliyoruz"

Bu fikir harikaydı birden"BEN VARIM"diye bağırdım.Hepsi telaşla ağzımı tutup kafamı yere eğdiler.

Duygu"şşşttt sessiz ol duyucaklar"sessizce"bende varım kanka"

Ada"Ozaman bende varım"

Ben"Sonunda ölüm bile olsa bende varım"ölmeyi göze almıştım.

Ceren"eeee hadi kızlar çabuk olalım yoksa herşey için çok geç olur."

Plandaki gibi iki kişi mezarlığın ön kapısından iki kişi de arka kapısından girdi..

Ada ve ben ön kapıdan girdik ve Ada söze başladı"dediğiniz gibi geldik ne istiyorsunuz"

Adam"oooo hoşgeldiniz şimdi tuzağımıza düştünüz. Kadir abi ben sana demiştim."

Kadir denen adam"hani dört kişilerdi ne biçim iş yapıyosun birazdan polisler basarsa görürsün al kızları."

Adam"tamam abi kusura bakma"

Ben"EVET ŞİMDİ" aniden Ceren ve Duygu arka kapıdan geldiler ve Ceren:
-hayır yanlış tahmin aynen 4 kişiyiz."
Dedi ve Duygu'yla kafalarına sopayla vurdular. Bizde önden saldırdık.

Adamlar bayıldı ve Ceren'de hemen telefonu alıp şifreyi adamın parmağına okuttu.

Ceren"hıh açıldı şükürler olsun"
Ada"ne yazıyor çabuk söyle"

Ceren konuşmalara girdi ve "Arif" diye birini sayıkladı.

Ben"Ceren Arif kim"

Ceren sesli bir şekilde okudu"Arif abi mekân nerede konum at polisler basmış burayı"

Ada"eeee konum varmı?"

Ceren"işimiz bir tık daha kolaylaştı"

Bir konum vardı. Yeni mekânın konumuydu.

Hemen yola koyulduk araba olmadığı için yürümek zorunda kaldık.
Saatlerce yürüdük ve ben saati sordum"Duygu saat kaç canım saatini aldın değilmi"

Duygu saatini hiç çıkartmaz. Bu yüzden ona sordum.
Duygu"tabiiki şekerim hiç çıkartmadım ki,hemen söyleyeyim.Ohaa saat 8.00 olmuşşş."

Birden Ceren durdu ve şok olmuşa benziyordu. Ceren telefona bakarak"biraz hızlanın çünkü kötü bir haberim var."

Ada"Ceren ne oldu neden durdun?"
Ceren"yarım saate orada olmazsak hepsi ölecek..."

Duygu"oraya hayatta yetişemeyiz unutun o işi"

Ben"daha yeni başlıyoruz Duygu'cuğum"hafif gülümsedim...

SON...DEVAM EDECEK...

Umarım güzel olmuştur...