// NUDE \\ Jikook

FINAL (ağlawak)

Son bölümün hayrına yorum yapmaz mıyız?

Son bölüm olduğuna deysin.

"Jungkook kafanı siktirtme bana. Çekilsene!"

"Hayır. Aşağıya inemezsin."

Sıkıntılı ve artık bunaldığımı belli eden nefesimi nazikçe dışarıya verdikten sonra yanından geçmek için adım attığımda tekrar önüme geçmişti.

Sinirlenmeme neden olan son aşama ile sertçe yakasını kavradım.

"Jungkook! Kep atacağız gerizekalı. Geç kalacağız çekilsene!"

Yakasından kenara ittirdiğimde önüne geçerek yürümeye başlamıştım. Saçma sapan bir sebep yüzünden okula gidemiyorduk. Yürürken havalanmam bir olduğunda beni omzuna aldığını anladım.

"Jungkook!!"

"Hastasın sen! Unutma bir haftadır ben bakıyorum sana!"

"Aptal! Sadece bir gün ateşim çıktı. Bir hafta odandan çıkarmadın zaten dinlen dinlen diye!"

"Seni düşünüyorum ben!"

"Sen de tutsaydın o zaman şu sikini! Ömür boyu yapmayacakmışız gibi siken bendim zaten!"

Durup beni götürmeyi bıraktığı sırada yavaşça omzundan indim. Karşısında dikildiğimde elim saatime kaydı. "Sikeyim hadi gidelim!"

"Jimin! Önce üzerini değiştir."

Gözlerimle üzerimi süzdükten sonra neyin yanlış olduğunu anlamadım. "Jungkook ben düzgün görünüyorum."

İki eli ile karşıma geçip omuzlarımı kavradıktan sonra arsız gülümsemesini sundu bana.

"Eğer bu takım elbisede durmaya devam edersen kendime engel olamam."

Gözlerimi devirip iki parmağımı gözüne doğru bastırdım. Büyük bağırışının ardından tebessüm ederek kapıya yöneldim ve dolapta olan ceketimi koluma atarak kapıyı açtım.

"Bu arada, sana tam olarak iki hafta ceza veriyorum Jungkook."

Tatlı ve arsız gülümsememi takınıp kapıdan onu kışkırtacak şekilde konuşmaya devam ettim.

"Şu sikini tutmayı öğren."

Kapıyı ardımdan kapatıp ondan önce çıktığımda yavaşça siyah arabaya doğru yürüdüm ve sırtımı yasladım.

Şimdi sorabilirsiniz, ailem varken neden Jungkook ile beraber kalıyorduk? Jungkook neden akıl hastası gibi beni bir hafta odasına kapattı? İşlerin harika olduğu söylenemez ama...

Hikayenin burası biraz boka sarabiliyor.

Ateşimin çıktığı ve hastaneye gittiğim gün babam ile annem de hastanedeydi çünkü sanırım annem bozuk et yediği için zehirlenmişti. Hayatın her şeyde bir tesadüfü vardır ya.

Bu da öyleydi.

Babam odaları karıştırdığı için Jungkook ile benin yanıma geldi. Her şey tuhaflaşırken babama her şeyi açıkladık.

Çoğu konuşma benim göz yaşlarım ve babamın Jungkook' a şüpheli bakışlarıyla geçti.

Her ne kadar "Senin yaptığın şeylere ve kararlara her zaman güveniyorum Jiminie." Dese de,