Etrafımı incelemeye başladığımda depo gibi bir yerde olduğumuzu fark ettim. Kaçacak bir köşe bir yer arıyordum. Bunu anlamış gibi emrenin yanındaki o çocuk bana doğru eğildi ve buradan kaçış yok her yer korumayla kaplı bu arada ben ARAF SOYDAN ve ufaklık o da EMRE SOYKIRAN siz bizi tanımazsınız ama yakında çok iyi tanıyacaksınız diye bağırdı emre firuze'ye iyice yaklaştı "ona dokunma " diye bağırdığım da araf "şşşş sakin ol bebeğim bir şey yok" dedi o sırada kasıklarına bir tekme atmaya çalıştım ama o ani refleksiyle beni durdurdu ve bir makas alıp arkasını dönüp gidiyordu ki depo da "şap" diye bir ses duyuldu arafta bende sese bakarken ikimiz de donduk kaldık firuze emrenin yüzüne tükürmüştü. Emre sesiz bir küfür mırıldandı ve ardından bağırmaya başladı firuze ise bir kahakaha attı ardından da ben kahkaha attım. Araf Emre yi de aldı ve depodan gitti giderken ordaki korumaya "kızları eve getirin" diye emir verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siktir mafya mı?
General FictionOnlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura...
